35 resultaten.
BLAUW
poëzie
3.0 met 4 stemmen 531 Als 't zonnetje speelt door het knoppende hout,
Het koeltje zo zacht langs de wetering strijkt,
De merel haar nest in de meidoren bouwt,
En de aard wel een bruidskleed van bloemen gelijkt,
Begeven zich trouwe gelieven naar 't bos
En zoeken er maartse viooltjes in 't mos.
Wie het aanschouw'
Wete, dat blauw
Altoos in Holland de kleur was van…
GERRIT VAN VEREN OP HET IJS
poëzie
3.0 met 1 stemmen 280 De bonte kraai waagt zich, vooral 's winters als er weinig te bikken valt, overal en stapt vaak met kluchtige deftigheid over het ijs. "Jongens, zie je schaatsen na," zegt dan de landbouwer schertsend als hij uit de polder thuiskomt.
"Gerrit van Veren is al op het ijs!"
Gerrit van Veren, zo vroeg op het ijs?
Jongenlief, mag daar je moeder…
HERFSTDAG
poëzie
3.0 met 5 stemmen 493 Het kerkje heft zijn toren
In 't nevelig verschiet
En uit den hagedoren
Trilt zacht een vogellied.
Er bloeit op veld en wegen
Geen enkel bloempje meer;
De zwarte najaarsregen
Sloeg 't laatste knopje neêr.
Een grijsaard gaat al hijgend,
Met wankelenden voet
Het smalle pad bestijgend,
Het kerkje tegemoet.
De blaadren vallen neder,…
SLAAP EN DOOD
poëzie
4.0 met 3 stemmen 667 Twee broeders heersen over 't wereldrond;
't Zijn Slaap en Dood, de zonen van de nacht;
De een droomrig schoon, met trekken vriendlijk zacht
En de ander somber; nooit verried zijn mond
't Geheim, dat zelfs de broeder niet doorgrondt,
Hem 't meest gelijk in wezen en in macht.
En de een spreekt 's morgens: "Frisse lust en kracht
Schonk ik…
GROOTVADER
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Grotevader zat te gapen
In zijn ouden leuningstoel;
"Kindren" sprak hij, "ik gevoel
Sterke lust om in te slapen,
En mijn pijpje trekt niet aan;
"k Moest een uurtje dutten gaan."
"k Weet niet hoe het is gekomen,
Maar ik ben weer met mijn geest
Deze nacht op zee geweest;
Al dat malen en dat dromen
Heeft me wis geen goed gedaan;
"k…
OUDEJAARSAVOND IN DE STAL
poëzie
4.0 met 4 stemmen 835 Geerte, kom, gaan we de stal nog eens rond,
Alles is binnen en 't vee is gezond,
Neem onze Janbaas maar mee op de arm,
't Zal hem niet schaden; daar binnen is 't warm.
Ziet ge de Witkop in 't hoekje wel staan?
Hemel, wat kijkt zij ons wonderwijs aan!
Weet je nog, hoe ik na weken beraad
's Ochtends ter markt ging? Wat werd het toen laat…
ZOMERMORGEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 492 Neevlen dekken nog het veld,
Maar des leeuwriks stijgen meldt
Weer een nieuwe dag en zingt,
Dat het licht de nacht verdringt.
Musjes in hun asgrauw pak,
Krieuwen slaaprig op het dak;
Vrolijk laat de wakkre haan
In de schuur zijn wekker gaan.
Allengs blauwer wordt de lucht,
Als de nacht naar 't Westen vlucht;
Op de kerkspits vlamt een…
EEN HART VAN GOUD
poëzie
3.0 met 5 stemmen 912 Mijn liefste heeft haar gouden hart
In mijne hand gegeven;
Zó gaan wij, één in vreugde en smart,
Te samen door het leven.
Dat gouden hart, mijn beste goed,
Trouw zal ik het bewaren,
Beschermen met mijn lijf en bloed
In zorgen en gevaren.
Het gouden harte mijner bruid,
Daar gaat geen kleinood boven,
't Maakte al mijn heil, mijn leven uit…
LIED DER IERSE LANDVERHUIZERS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 602 Groen Erin, eens zo rijk, zo groot,
Heeft voor zijn kindren thans geen brood;
Zij wijken over zee,
En werpen nog een blik naar 't strand,
Bij 't scheiden van hun Vaderland _
Hun lied klinkt van de ree.
'Van 't Oosten fluit het door de ra;
Wij steevnen naar Amerika
En scheiden van ons land,
Maar schoon de nood een uitkomst zocht:
Wij…
MORGEN IN 'T VADERLAND
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.356 Rijk met oost-Indië's schatten belaân
Stevent de schoener op Nederland aan;
't Gaat vóór den wind. Als de wimpel niet draait,
En 't nog een poosje uit het regennest waait
Zal met den ochtend de Rembrandt van Rijn
Morgen behouden in 't Vaderland zijn.
De oude denkt: "Morgen in 't Vaderland._
Dat is voorspoedig en mag in de Krant;
Zeventig…
Moed
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 831 Mijn oorlogspad brengt me hier
Tussen bomen, langs water
Vrees koude noch pijn
Nu wacht ik hier
Eenzaam in deze bittere stilte
Het geschal van hoornen
Banieren in deze sacrale wind
Ze kondigen ons aan
Gelederen van krijgers en vechters
Op mijn oorlogspad…
't Is lang geleden (19)
poëzie
3.0 met 7 stemmen 749 . -
Nog dreven om de toppen nevelvlokken;
Voor heil'ge tocht hoorde ik de kloosterklokken
Hun vroomheid sprenk'len door nog duister dal;
Ik zag, hoe flikkerende pantsers trokken
De helling af, zilveren waterval,
En, lange rivier van choraalgeschal,
Golvende pijen achter pelgrimsstokken;
Banieren zag 'k bergop, schokkende, klimmen,
De…
Bloedprocessie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 214 duizenden voeten lopen
over kasseien van Brugge
stilaan wachten zij tot
de bloedprocessie nadert
gelovigen zien eeuwen lang
het verhaal van een ridder
op kruistocht met heilig reliek
zijn briesend paard stapt
vendelzwaaiers, potsenmakers
afgevaardigden van gilden
trekken plechtig voorbij
met hun embleem op banieren…
Democratie? of toch maar niet....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 330 Waarom is toch de vraag
Is vrijheid niet overal de norm
Maar volgt men een despoot
Die over waanzin droomt
Grote woorden en idealen
Spreken tot je hart
Democratie vaak de eenzaamheid
Dat mensen zo verwart
Rode banieren
En grote revoluties
Tegenover de saaiheid
Van een grijze democratie
Het is makkelijker te volgen
Dan zelf te bestaan…
In jouw stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 ik zie je staan
een monument van kracht
je voeten in het water
geen rimpeling
verzacht standvastigheid
nu en ook niet later
jij vlagt
banieren eerlijkheid
zonder knieval aan de tijd
eindelijk gaan zij
weer samen lopen
transparantie doet ons hopen
jij brugt het overleg
verbindt de woorden
die in jouw stilte zijn gezegd…
De kling en het graf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 weer wapperen banieren
gedoopt in bloed
hun wellustig lied
schreeuwen de torens
in lange uithalen de
honger naar nog meer gebied
het rigide polariseren
onder druk van geweren
werkt tot het ultimatum barst
in de opmars naar macht
worden vrouwen en kinderen
meedogenloos wreed omgebracht
zij treden in sporen die
de mens lang heeft…
Gretige kijkers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 altijd trekt vuur
gretige kijkers
strakken banieren
schouders en borst
spannen verwachtingen
een ademloos volgen
heffen mensen
hun vuisten vol trots
weer klinkt opstandig
het protest van de tijd
scanderen van woorden
verenigt gevaarlijke massaliteit
hysterie loert
in verval van de normen
het gevreesd populisme
gooit olie op de…
In het licht van de maan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 30 Ik heb genoeg emmers
gedragen vandaag
Soms zijn ze zwaar
Niets aan te doen
Ooit zal ik wel iets
ietsje te weten komen
van wat de inhoud was
en dan blijft het de vraag of
ik het eerder had willen weten
In bed stijg ik op
mijn paard, mijn banier
in de houder, wapperend
in de vaart van mijn wensen
oplichtend in de nacht
van onmogelijkheden…
In mijn hart gegrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 146 Wat zich op een boomblad nerft
zoals ik op je lichaam schrijf
voorbij de zachte maneschijn
diep in een mooie droom
Wat ik hoog aan gevels hang
als vlag, banier of wimpellint
wapp’rend in de ruige wind
spieg’lend in een waterstroom
Staat ergens in mijn hart gegrift
Verdiept zich in mijn nietig zijn
Begraaft zich met de doden
Wat ik met…
Alziend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 Harde winterdagen hebben het zonlicht omgebracht
het oog reikt niet ver
het zicht is lang geleden met de zwaluwen vertrokken
ergens waaien als duistere banieren
ruwe manen in de poolwind
vlokkerig buitelt de nacht over de vlakte
alles valt stil in onontgonnen werelden
dan raken de muren behaard
traag bewegen ze zonder te scheuren
naar de…
MOOK
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 147 Het verleden van zijn knusse omgeving
kent het sluwe, menselijke roofdier:
bloeddorstig, soms eerlijk, zwaaide de banier,
hopend op roemrijke overwinning.
Door de straten ademt verjongd gemoed,
hernieuwt steeds in winkelbuur of woonhuis
stuwende arbeidslust vol levensmoed.…
Tienminutengesprek
gedicht
4.0 met 6 stemmen 4.048 Nadat de onderwijskrachten met man en macht
op vrouwelijk zuchtend voorovergebogen begrip
simulerende wijze waren uitgewoed – en weet
dat daar woede bij zat, banieren grof rood door
het hoofd, intonaties die intenties uit koers rammen –
hadden de van schrik en noodlottige toekomsten
verstijfde tegenover de krachten op hun verzoek
aan knielage…
LEEUW van LUZERN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 De voorste klauw blijft echter trots soldenier,
bewaakt zwaard en schild, zal nimmer tanen,
steeds de weg naar strijdlust en -moed banen,
het wezen houden van wachtende banier.
De gebeeldhouwde koning der wildernis
strooit roemrijk verleden over krijgslieden
van Zwitserland, waar altijd vrede is.…
Brief aan Josef Vissarionovich
gedicht
3.0 met 44 stemmen 24.450 gevreesd en geliefd overzag je
vanaf betonnen sokkels en banieren
als vader, voorbeeld en god
heerste je vanuit eenzame hoogte
voor altijd overal aanwezig
de hamer creëerde naar jouw beeld
het land dat ruw ontwaakte
door de kanonnen van de Aurora
door de roep om vrijheid van hen
die zich schaarden achter idealen
paranoia vervormde je…
S.O.S.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.295 de wereld was niet groter dan het hier
toen wij bij avondlicht de kust bezochten
en wijzers wezen lang niet elk kwartier
hoewel we om een eeuwigheid verzochten
we voelden ons als opgejaagde dieren
die dorstig smachten naar een heilzaam vocht
vol overgave streken we banieren
elk middel was geheiligd, alles mocht
gehaast persten we druiven…
Pleinvrees
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 tussen fleurige parasols
die als tropische eilanden
op het vroege marktplein drijven
en terwijl zwierige banieren
oranje prinsen bezingen
sterft er een kind
een rijzige gestalte wandelt
- ogenschijnlijk zonder om te zien -
met de handen in de zakken
de beschaduwde steeg binnen
weg van het plein
Het is God!…
Roverslied
poëzie
3.0 met 25 stemmen 6.824 En banier!
Op, hoezee...
Wie gaat mee?
Nu geen schepsel verschoond,
Nu de mannen gehangen, de vrouwen gehoond,
Voor plezier!…
De kruik met olie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 133 jou, met haar, met hem, willen delen, en of ik het meen:
niet alleen de kamer van pijn maar ook de kamer van stilte vreugde en zonneschijn
voorzichtig probeer ik het slot van de deur te openen als opeens het scharnier
begint te kraken, ik voel de angst omhoog kruipen, schaduwen op het behang
ik ben niet bang, ik vertrouw op U mijn Schild en mijn Banier…
Deel II: De terugkeer van de koning
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 mede brengt
Daar in het dal van haren zwart en goud en adamant
Dan als de mist hun blik vervuilt
de wind langs stenen helling huilt
wint angst des mensen harten
vervloekt door oude smarten
Zes ruiters stout en statig, zij ruiken mijlenver
de sporen die zij volgen versnipperd her en der
Zes ruggen naar het licht gekeerd met wapperend banier…
Utrecht
poëzie
3.0 met 2 stemmen 2.733 doods en leeg,
Alsof hij enkel zondags wordt begaan
Door het boetvaardig regiment der hoge hoeden;
Want wàt men ook in 't nadeel zeggen kan
Van dit verpaapte china,
Die woestenij der anonimiteit met zijn intieme oasen,
Niet dat de godsdienst er niet welig tiert,
Noch dat op het gelaat niet met predestinatieletters staat:
"De heer is mijn banier…