Alle inzendingen over begrenzen

Er bestaat geen begrenzing om voluit van het leven te genieten alleen als je jezelf beperkt…

Jij een woord van drie letters Een gevoel van begrenzing tussen jou en mij Een besef van aanwezigheid van jou in mij…

Ik weet niet of je het wist, dat een exhibitionist zijn begrenzing mist. Het is gewoon ziekelijk vertoon. Maar wat is er op tegen jezelf soms “bloot” te geven.…

; dan zal het leven lichter voelen, en je tillen boven wat begrenzende ongelijkheden kunnen zijn.…

Ach, die zelfvoldaanheid in het verbreiden van en geen begrenzing in het ver verschiet. Je was niet, kwam niet en nooit bleef je (ook niet in m’n dromen) In geel ben je ontegenzeggelijk bij me als een heldere gedachte, die mij steeds ontschiet.…

in kille winterrust nevelt de hemel begrenzend over de wereld stil en statig staan daar sparren hun toppen zijn uitgeveegd door kille grijsheid tussen de rijzende stammen is het mistige niets van de winter…

een streek van haar penseel laat een wereld verdwijnen haar doek laat het heelal in drie dimensies verschijnen geen lijst kan haar onpeilbare diepte begrenzen is zij mens of de godin van onze niet bereikbare wensen…

De grenzen van mijn doek Zoek ik op, veilige begrenzing Van de eindeloze lijnen Die onder mijn handen Ontstaan - Gedachten die gedachteloos De vrijheid zoeken, kleur En uiting geven aan wat Er in mij leeft, Aan de diepste kern Van mijn bestaan…

Geld en bezit kan je ook begrenzen. De vrijheid te proeven is het leven waard maar uiterst fragiel…

LIEFDEVOL OVERTUIGEN doch...INHOUDELIJK BEGRENZEN. Hoe goed is hun goed-nieuws-gesprek... Hoor die voetstapjes... Wonderschoon klinkende toekomstmuziek...…

een deur is open of dicht een deur die open is is een gat in de ruimte een deur die dicht is deel van de muur begrenst de ruimte als ie beweegt is ie een deur zo ben ik een deur -------------------------- uit: De deur (1972)…

langs akkers van schroom slenter ik tegenwindse stappen aarzelend om ongericht in een verwarrende droom te zullen trappen neerwaarts gerichte ogen begrenzen als beklemmende bundels van zwart licht meer en meer de ademende borst totdat de knechtende geest de nog resterende levenszaden heeft gedorst…

Door de begrenzing heen. Te gaan waar gedachten brengen. Naar een onontdekte plaats. Om de dood te verjagen en het leven te verlengen. Gewichtloos onder het hemelgewelf. Naar een plaats, dichtbij. Dicht bij mezelf.…

opgeschreven maar ik kon woorden in de zinnen niet meer lezen zij waren voor mij wereldvreemd keek om mij heen maar kon niets benoemen met de ervaring die wij deelden iets dat tijd en ook volume had er was niets menselijks in alles wat ik rondom zag ik was mijn entiteiten kwijt er spiegelde slechts oneindigheid geen universele begrenzing…

Dat meer van het leven verlangt dan de werkelijkheid kan begrenzen. Innerlijk spannen de onvervulde wensen. Die minder goed zijn voor het hart van begerige mensen. Verstand, je gebruikt het of je gebruikt het niet. Je hebt het hart of een harteloos verdriet.…

Wanneer de belevenis heerst zonder die te begrenzen. Beleef ik mijn mooiste dromen en vecht met mijn wensen. Wanneer de levendige kleuren mijn hoofd binnendringen. En de zuiverste noten de liederen zingen. Wanneer mijn hoofd overloopt van een betoverend verhaal. Beleef ik zoveel werelden zonder van mijn plek te gaan.…

Stapelwolkenlucht, zwarte schapen van een jeugd, niet te begrenzen . Na een natte tocht verwachting op de bamboemat, wast z’n voeten. Voor de boeddha glimmen duizend vuurvliegjes, in een lotuslach. Zonder te springen buigen ze voor hun prooien, de tijgerlelies.…

als het kruiselings overschrijden alleen mijn persoonlijk niet meer begrenzen een ander ontneemt het eigen met een strikje verpakt in: voor je veiligheid ik gaf jou toen was genoeg gaf me een rustig zeker jouw weten van mij en steeds volgt de kruiselings dreigende redding met hetzelfde ontbreken van dat is van mij!…

ik heb ze gezien gezichten die alles van iedereen wisten in lijnen hun bijbel gelezen met verhalen over het leven de overtuigende handen die met spinsels van woorden verbanden leggen langzaam onze vrijheid beletten door het begrenzen van perspectieven zij zijn de dieven die in het bestaan onze toekomst verloren laten gaan…

De avond valt in duisternis op aardse zwarte gronden er ligt een diep verlangen in het nabije landschap een stille hunkering in dorst naar regen sobere onbestemde nuchterheid tekent zich af met het donkere silhouetten van bomen begrenzen zoete fantasieën jouw lucide dromen reizen met raven, wolven en vleermuizen in vertrouwd…

Leven met begrenzingen weloverwogen keuzes in ritme liedjes zonder zang alle deuren mogen open. Voel weer dat snerpende hartverscheurende geluid koude rillingen op de rug hier speelt leeftijd niet.…

Een losmaking nog verhinderd door een begrenzende muur die geen ruimte biedt aan de passie van een hartstochtelijk vuur. Eén hartslag verwijderd van het eerste plan. Waar wat eens werd bedorven zich nog herstellen kan. Een herstelling van de open ramen en deuren. De doorzonkamers die in warmte naar een frisheid geuren.…

Ik stuitte op begrenzing, onmogelijk nagalmen. Iets van mondholte, ik verlangde naar waar taal aan vertering mag beginnen, rijk literair speeksel kan inwerken, ofschoon biologische realiteiten soms afbreuk doen. Hoe woorden mijn wereld bouwden, omzetten.…

Ach leuke school aap noot mies tot schapen en schapen waren wij onbevangen lammeren een noord en zuidpool Amsterdam de hoofdstad maar `t schoolplein oversteken niet getikt of haken in de slinger kinderhanden vingers wit en bruingebronsd stevig in elkaar geklemd samen tikken richting stemmen het brede schoolplein vullen begrenzen…

Een moeder bleek zij huilt een beek die striemend stroomt naar het zuinige licht kronkelend en droomt haar gevoel eindigt in oneindigheid van oceanen van in lange tijd verzamelde tranen zon en zee en zand begrenzen de wereld iedereen een kant grenzen van de wereld huilend leegt haar hart Ideologie vervormt denken en verstart…

Een Xhosa wijsheid die zich niet laat begrenzen. Die de menselijke waardigheid centraal stelt als een dagelijkse realiteit. Om van alle rijkdom met elkaar te willen delen; als een bron van naastenliefde zonder spijt.…

Wensen wij met minder regels een bord voor de kop te plaatsen voor al die begrenzingen van wie wij zijn en waarvoor wij staan. Niet te meegaand als het mobiel kan wezen. Toch behoedzaam op rechte baan.…

Stil maar vriend, het komt wel goed allemaal zijn we mensen van het mensenhart de wereld draait niet om geld het gaat om liefde, onvoorwaardelijke liefde grenzeloos begrenzend in haar zijn we kunnen liefhebben wanneer we willen in de wandelgangen en op het strand we lopen soms naar horizonnen hand in hand met ons verstand luister maar luistervriend…

zacht spelen lijnen hun spel van begrenzen en openen in een universum dat eeuwigheid kent tijdloos is naast oneindigheid maar wel zo dat alles hetzelfde begin pad heeft en zich stoeit naar het paradoxale einde in een ander continuüm met vreemde superlatieven uit die schepping wij hebben helaas de verbondenheid uit het oog…

de begrenzing verdwijnt ik ben het zand en de zee water komt en trekt zich terug en ik laat mij vervoeren tot een samensmelting een orgasme van eb en van vloed…