Alle inzendingen over behoeden

Deze boom wil me voor sneeuw behoeden ...bij nacht en dag Voor wind ook uit het noordoosten ...z'n grimlach Ik herken haar kwaadheid haar ingehouden woede als wind 'r schudden doet Ik zoek haar stam, haar takken zwart van verkilde winter Beschut me behoed me voor kou en neerslag van betekenis.…

vanmorgen toen ik wakker werd was alles een paar centimeter verschoven je zag het niet eens maar toch de poten waren van slag de voetstappen die ik zetten wou lagen al voor de deur de dag stak zijn stekels uit was me al aan het behoeden voor wat nog gesluierd…

ervaren bloeit de tuin in strelendend kleuren, zij aan zij waar je unieke aard sereen mag bedaren ik strek mijn armen met open handen omhoog om de zacht sproeiende regen te ontvangen zie maar, zij glimlachen ons al vragend toe wij mogen de tedere bloemen zelf voeden uit dankbaarheid schenken zij ons bloesem vraag mij maar, hoe jou te behoeden…

O, God, wil haar behoeden voor het kwade Dat ze niet op het verkeerde pad mag geraken Wil haar daarvoor behoeden en bewaken Bescherm haar en sla haar in Uw liefde gade. Amen.…

De aardse schepping heeft ons land karig bedeeld met weinig bos en eentonige weiden wij hebben het voorrecht een groot rentmeesterschap te volvoeren men verzorgt klein bosleven beschermt teer moeras graaft reine poelen kraamkamer voor dieren die water én land beminnen verblijd ziet de Schepper neer op Zijn mensenmedewerkers hoe ze…

Heer, behoed haar in de wereld, doe uw mantel om ons heen!…

Kinderen krijgen daar droomde zij van edoch helaas het gelukte hen maar niet Ze werden wanhopig zij plus haar man zouden ze wellicht sterven van verdriet Na jaren toen de hoop opgegeven was groeide haar een zweempje in het hart Hernieuwde hoop klom uit het moeras en in haar ziel ontdooide vlot de smart Een kindje groeide in haar baarmama…

De Heer zal u steeds gadeslaan Waar u zich ook heen zult spoeden De Heer zal u dan overal behoeden Hij weet van uw zitten en staan. De Heer zal u steeds gadeslaan Hij die hemel en aarde gemaakt heeft En steeds zorgt voor alles wat leeft Hij is met u bij uw komen en gaan.…

jouw armen, de bomen van mijn sprookjesbos ons behoedend voor de ouderwordende tijd hier worden dromen tastbaar en bewaard in een geborgen eeuwigheid…

In vergleden bergketens dagzomen aardlagen, om voor verdwijning te behoeden, om geboorte te vieren, te groeien, om dromen te druppelen in genadeloze grond.…

geen winterslaap gij koningsaap wiens bestaan wordt behoed wiens leven nog groeien moet met een reinheid als een vuur in het brandend uur van verlossing nabij hoor je mij? 1974.…

mijn nachtkaars gaat niet uit helder brandt zij in duistere uren haar kleine vlam behoed ik op dwaallwegen in mijn leven jaar na jaar hernieuwt zich het innerlijk vuur van Kerstmis .…

Het mes in mijn rug Nochmaals, gestoken, gedreven En weer neem je het terug En weer ben je vergeven Hoe lang kan ik bloeden Kan het sterven gerekt Hoe lang kan ik behoeden Dat te veel liefde lekt…

zie het glippen door vingers die je eerder behoedden voor een lijf dat je liefdevol omstrengelde rilt verlaten aan de flanken van oeverloos stroomt het net zolang totdat het al haar kleur verloren heeft…

Om ons voor opvoedfouten te behoeden, Te zorgen dat de boel niet wordt verknald En redden wat er nog te redden valt, Komt er een cursus ‘Hoe je op moet voeden’. Voor opvoedfouten geldt goddank verjaring - Hier spreekt er een met levenslang ervaring.…

mijn hakblok druipt van het bloed karmijnrood plakt op zwart-witte tegels ik ben een kat met phoenixleven éen kop gesneefd doodt mij niet ongedeerd behoed door mijn Muze wervelt het woord…

Jij huilde vaak in stilte uit onmacht of uit woede wij huilden met je mee maar konden niet vermoeden dat jij met je verdriet en pijn toch nog de sterkste bleek te zijn en ons zo heel bewust voor nog meer verdriet behoedde.…

dit moet het ergste zijn meer dan de onwetendheid de zekerheid van besluitloosheid een dilemma tussen goed verstandig of slecht gevoelig en geheel niets doen het wachten op een hellend zwaartepunt tot het omvalt en niet meer terug kunt behoed me voor het gevaar of is het al te laat…

De objectieve informatie lijdt helaas hieronder, meldt vandaag de krant Dus als je steeds de media gelooft: Behoed je voor het boter op hun hoofd!…

voor aanstormende bussen vallend gesteente en nog niet vermoede rampen wellicht volgt mijn aanstelling als beschermer een proeftijd eerst van ruim een millennium dan de eeuwigheid om de wereld te behoeden voor alles wat de sterveling daar niet kan zien onzichtbaar bescheiden en in liefde werkend…

Als u zich voor de griep hoopt te behoeden En alle mensen voor het lapje houdt Dan gaat het volgens kenners toch nog fout, Want het is slechts een doekje voor het bloeden. En dus wordt naast dat ding voor het gezicht Het dragen van een burka straks verplicht.…

Wanneer de Heer hun nek niet heeft behoed is die voor kloosterlingen ook vast goed!…

Wat ik nu zoek is het vertrouwen dat God me zou behoeden dan voor onheil dat ik niet verdien of alleen niet dragen kan.…

Zal proberen haar te behoeden voor de beesten van de Hel God bewaar me, vergeef dan mijn zonde, want ook ik zal dan branden in de Hel.…

ik dans en raak de schel die de hemel voor me opent tast naar ijle twijgen om ze voor het breken te behoeden en nergens zie ik god een engel of de messias maar wel het leven op deze aardse wei het bidden kan ik nu wel laten…

er was zoveel vertrouwen toen ze aan jou toevertrouwd werden weekend na weekend nu na jaren blijkt dat vertrouwen misplaatst die jij moest behoeden heb je geknakt getekend voor het leven zelfs de dood pleit jou niet vrij…

MIJN MOEDER Zij was het die mij baarde Toen ik kwam op deze aarde Zij was het die mij voedde En voor veel verdriet behoedde Zij was het die zich zorgen maakte En toen ik jong was over mij waakte Zij was het die liefde kon geven En deed dat haar hele leven Zij ging tenslotte heen…. Mijn moeder liet mij toen alleen.…

Hij ligt op straat dood te bloeden, omdat hij iemand voor onrecht wilde behoeden. Mensen staan te kijken om hem heen. Hij voelt zich eenzaam en alleen. De pijn die hij voelde ebt langzaam weg, en hij denkt maakt het nog iets uit als ik zeg: waarom?…

vandaag bestormt ze de hemel vragend smekend is haar fluister “leid de hand van de chirurg” ik heb beiden zo graag haar handen gevouwen haar ogen zoeken tranen wellen op met heel haar wezen bidt ze op eigen wijze behoed ze ik kan ze niet missen…

de uiterst kwetsbare plek openbaart zich met de komst van het kind dat een onbekende schitterende kleur toevoegt aan het spectrum we willen behoeden het lot ontwijken die achtste kleur is het vermogen om steeds een nieuw begin te maken…