Alle inzendingen over behoeften

Ik heb behoefte aan je liefde aan je stem, zo zacht.. aan je ogen die soms huilen maar ook aan je lach. Ik heb behoefte aan je warmte aan je kussen, aan je hart dan pas voel ik me veilig want jouw liefde is apart.. Ik heb behoefte aan je woorden en de zinnen die je zegt aan je handen die mij strelen aan jou..die er voor vecht!…

ik mis handen door mijn haren zoenen in mijn nek zou dat gevoel willen bewaren op een bijzondere plek waar ik me eraan te goed kan doen aan hoe het vroeger ook weer was mooie herinneringen aan toen lavend aan de geur van vers gras stroomt liefde door mijn lijf ontpoppen vlinders geheel spontaan wanneer ik over mijn buik wrijf kan er weer…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

behoefte aan zacht, het beertje slaapt aan haar borst, een licht in de nacht…

Wat heb ik nodig? Weinig. Helaas is er veel -- te weinig weinig.…

Kriebels in de onderbuik en een on- verdroten passie slaan hun vleugels uit. Onderwijl leggen woorden het af tegen driften die nauwelijks zijn te vermijden. Ongebreidelde transpiratie van warme lichamen tegen elkaar. En waar communicatie is gestoeld op een andere leest. Want onder de gordel telt het meest...…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt. onder klokgelui ligt een tuin verscholen waarin een hovenier heimwee wekt.…

Een drama behoeft het niet te wezen. Een verandering des te meer. Pretlichtjes in de ogen wel bewogen. Het leven behoeft niet saai te zijn. Verbazing wekt het ook morgen keer op keer.…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

Waar is die zon die jou zal verwarmen waar is die zon die jou zal omarmen waar is die zon die jou weer vreugde zal geven waar is die zon die jou zin blijft houden in het leven De zon geeft zoveel warmte de zon geeft zoveel licht de zon blijft eeuwig schijnen de zon doet narigheid verdwijnen Behoefte aan warmte behoefte aan liefde behoefte…

adel hoort edel te zijn maar het edel zijn, behoeft geen adel.…

na vier biertjes heb ik behoefte aan een straf drankje het borrelt zomaar in mij op…

wit eenzaam toilet verbondenheid met velen een menselijke, onontkoombare behoefte doorspelen!…

Soms heb je even behoefte... aan een troostend woord van een vriend.... soms een arm om je heen, ook al heb je die niet verdiend.... soms zeg je dingen die je niet zo bedoelt... soms zijn er dingen, die je niet uitspreekt, alleen voelt. Soms heb je behoefte aan aai door je haar.... soms alleen aan een piepklein gebaar.…

Als we de stroom van het leven hebben aanvaard laten we de behoefte los om controle te houden…

Ik ben aan het niets doen: En doe datgene wat in het leven van een mens zo belangrijk is: Luisteren naar wat ik van mezelf Wil horen Waar ik behoefte aan heb…

Een vergrootglas of een sigaret, het behoeft nog niet veel meer. ' T is genoeg voor d'eerste aanzet, met dit vrij willige brandweer.…

Er rest mij soms maar deze éne behoefte, te rusten, en met een bloem tussen mijn tenen en een ring van zonlicht op een knie niets te zijn.…

Je hebt behoefte aan een lach mag ik je die geven zomaar op deze stralende dag dan kun je er weer tegen al was het maar voor even.…

Hij durft niet - uit fatsoen - 't woord 'behoefte' door 'schijt' te vervangen.…

Het is niet mijn taak om op te staan Voel geen behoefte uit te dragen Wil geen carriere, ook geen baan Heb geen geweten dat blijft knagen Wil geen bezit en ook geen poen Ik zit me nu dus af te vragen Wat ik in Godsnaam hier kom doen…

Neem deze hand van dit papier om terug te gaan naar de oorsprong op een stille plek in het woud in een taal die geen woorden behoeft.…

Tegenwoordig is er behoefte aan Te weten, hoever je nog kunt gaan Met achter je behoeftes te staan. Dat is veranderd sinds de kapelaan Ook zelf de fout is ingegaan.…

Je ligt te slapen Ik lig naast je Je bent snel weg Door al dat bier Ik streel je huid Je hoofd, je haren Het bed is vreemd Wat doe ik hier? Voor 4 uur terug Was jij een vreemde Een mooie kop Een lieve lach Wat oogkontakt De eerste woordjes Jouw lichaamstaal Die roept, het mag Ik raak je aan Zoek naar erkenning Je laat het toe Ik mag…

Even uit de broek... Omstanders zien mij zitten: niets dan aalscholvers!…

Ik wacht op het teken in je ogen die vonk vol mededogen om even wat dichterbij te mogen al is het met gesloten ogen jij, die mijn ziel zo zorgzaam blijft zogen blijdschap in mij want het is goed tegen uitdrogen…

De darmen zomaar ongedwongen en vrijuit leeg laten lopen: de eerste en laatste werken van een lang mensenleven.…

Soms waait er in mijn hoofd een slechte wind, een duivel die duivels najaagt in een ander of een verongelijkte hoogmoed die zichzelf bevoordeelt en vraagt: Houd van mij! .....Bij wie kan ik voorspoed kopen .....(levenslang en met garantie) .....welke opties zijn er .....wat in hemelsnaam moet ik .....en zal ik daar voor doen? .....Ach…

kijk eens een keertje door mijn ogen zie hoe ik de wereld beleef met je vragen mag je bij me komen onze wereld behoeft dan geen uitleg meer…