Alle inzendingen over bekend pad

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad met…

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad met…

Alles is geschiedenis Ons bestaan en leven Bekende paden en Onbekende wegen Gaan hand in hand Liefdes gaan uiteen En komen samen Bouwen bruggen In een ander hart Liefdes sterven nimmer Zijn een hoofdstuk in de tijd Toen nog jong en onervaren Nu veel ouder en wat rijper Is er heimwee naar wat was Verlangen naar wat komt Maakt het…

(voor Bob) de hemel grijzig blauw 'k waai met de wind en bladeren mee over het stil bekende pad, naar jou in de verte het geluid van verkeer een hond blaft, jij rust ik kniel voorzichtig bij je neer pluk dorre blaadjes weg vertel je van mijn wel en wee daarna ga ik terug en verder en ook al laat ik je hier achter je gaat in alles…

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad…

Zinderend van liefde Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron…

paden wij hebben veel geëxperimenteerd met andere spelers zoals dieren en magisch mystieke figuren maar echt blijven alleen emoties zoals wij ze vroeger hebben geleerd…

Vandaag herrijst het bekende merk maar met een eigentijds binnenwerk. Na drie decaden ruim je weer paden met Packman doorheen je bloemenperk.…

het pad bevat, links en rechts, opgeschoten fluitekruid overwoekerend hebben beschutte plekken het zicht onttrokken, geen prachtschubwortel meer te zien een verloren ooghoek schittert takkenstralend nerveus een bosblauwtje ja, kleine vlinder ik heb je gezien de zon doorbrak het bos, bekende kleur en ik vervolg mijn pad…

Zoveel wegen welk ik nooit heb begaan Zoveel paden ben ik voorbij gelopen Angst voor onbekende heeft zo dikwijls Mij bekropen op vele plekken waarheen Bekende routes mij richting wijzen Hoevaak heb ik voor verrassingen gestaan Slechts één pad wil ik blijven volgen Zal vallend en opstaand ‘t eind bereiken Vechtend om gekwetst en gekneusd Straks…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

Want voor een beetje bekendheid, daar moet je dood of gek voor zijn.…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

Des dichters wereld is zo groot, Zo klein, zo stil zijn werk; waar zou hijzelf wel wezen? De wereld ziet en zoekt hem niet: En kent een rijpe geest zijn lied, Nog moet hem na zijn dood zijn naaste omgeving lezen.…

Op een zwoele zomernacht bezocht ik haar languit lag ze in het gras ik was jong en onbedreven moest drinken haar meegebrachte brouwsels opdat ik niet meer op zou staan dan sloeg ze me ik ging gehavend heen en steeds maar weer terug zocht haar in het gras maar nooit vond ik niet eens een schim van haar…

troosten is mij onbekend zoals de lariks diep buigt tegen iedere tegenwind, hun kruin raakt de mijne wanneer de dauw mistroostig langs de lessen van het leven druipt een zweem van ontkenning haakt zich vast in het licht van vandaag die vol kluwen uit het verleden zichzelf tracht te ontknopen het is het wazige verlangen dat aan de deurpost…

met hoge bloemen langs ons pad vergaten we de tijd de zon scheen kleuren in seizoenen onze hemel waren we te rijk zo zijn we afgedwaald en ronden slechts de lang bekende wegen het openstaan voor nieuw en voor elkaar zijn we in dagelijkse sleur vergeten de bloemen zijn al uitgebloeid het pad is niet meer te belopen maar er gloort…

hier liepen wij tezamen op bekend met wisselende wegen van het juichen op het hoogste pad tot huilende verlatenheid in storm en regen bezwerend en vrijlustig waren onze blikken als was een zwoel seizoen verzegd de geur van liefde als een erewoord gegeven vertrouwder dan in het verleden leek ons dit pad van de beloftes hoopgevend als…

Als het dwalen van de geest ook dwalen wordt in daden, en bekende wegen worden onbekende paden, dan komt somberheid in huis en moet je naar gevoelens raden.…

Is het vreemd als ik toezeg, dat ik het hobbelige pad genomen heb?…

iemand heeft mij op pad gestuurd moet aan het werk en heeft me aangevuurd men moest eens weten hoe ik me soms voel want zoals bekend tref ik meestal doel en heb me wat dan betreft van mijn taak gekweten daar waar men meestal bidt tot God bepaalt iemand anders iemands anders lot door een enkel schot ik ben de kogel geschoten .…

Ik roep zo hard dat de doven hoofdpijn krijgen dat de woorden je bedreigen maar je hoort me niet Ik schud de boom totdat zijn wortels krullen het kraken je oren zal vullen zolang je mij maar ziet Ik spreid gedachten over ellenlange, vochtige paden tot ze in eigen zweet baden maar wat heeft het voor zin?…

dank u allen geliefde paddenredders heel veelal gered zoniet overgereden PET eenmaal per jaar zijn de paddencharmeurs klaar om te paren langzaam kruipend naar de spannende overkant wij mogen hen nooit vergeten deze dierenredders hoera wat zijn zij toch charmant…

Het lege veld ligt voor de dichter in mij spreekt het aan nog zó ver om te gaan de paden moeten uitgezet maar welk leidt naar het doel?…

Lichten van de boten flonkeren en de hemel is een zee vol sterren een wolk schuift voor de maan doorkruist het pad van maanlicht aan de randen van de stilte waait de wind mijn gedachten over zee er is geen weg terug je kunt alleen nog maar vooruit…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroefd en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Op mijn pad groeien aldoor prachtige bloemen. Maar soms zit ik gevangen in een storm en weet niet wat ik er mee aan moet. Op zo’n moment verdwijnen al mijn mooie ideeën, is mijn hart bedroeft en omgeven met een sluier van vervelende emoties.…

Gedurende de hele dag vergezeld ze me bij al mijn bezigheden op mijn donkere én lichtende pad zonder dat ze maar iets van haar schoonheid verliest.…

Ik veegde het pad voor je verliefde voeten en de parkeerplaats. Nu kun je komen om samen te genieten van nu en van dan. Het terras is schoon tussen de wilde bloemen die hoog oprijzen. Ik zend mijn geest uit naar jou en ieder ander om te genieten.…