Alle inzendingen over belichaming

iemand neemt een foto -ruim vóór de oerknal zodat toekomst in gebeurtenis treedt, sluitend het lichaam meer nog dan louter bestaan afgeleid van kennisgeving extraterritoriaal, als voorschot op avondluwte nuchterheid is geboden, we spreken van een basisvoorwaarde als dit dan toch onafwendbaar is, mag het dan pijnloos zijn?…

een bed van rozenvlees doortrekt mijn aderen krimpend van begeerte naar water in de woestijn alle luchten wuiven weg terwijl onze genen zich stempelen in spiegels gelijk van adem en bloed omtrek ik jouw middellijn drink jij mijn zielswater met omarmen van huid en inlijven van schaamte…

Met ogen gesloten belichaam jij de liefde danst blootsvoets in vochtig donkerzilver gras spetters lichten rond jouw schitterend lichaam raken het verdoofde gezicht gesloten blijven mijn ogen omdat ik liefde niet bezit.…

Is het lichaam het omhulsel van de ziel of is de ziel de belichaming van het lichaam Zijn de ogen een spiegel van je wensen Of wens je zaken die je ogen willen zien Blijf je hangen in het verlangen om te voelen Of voel je het verlangen Blijf je wachten op de ware, of als het ware wachten op iets dat waarde heeft?…

Beamen en belichamen.…

Het heeft geen zin haar handen zijn gesloten daar binnenin een vleug van gisteren jammerend in tijd De dag rouwt om weggesloten herinneringen die verkleurd en verpulverd het goed en kwaad belichamen Al het donker van nu bergt mijn hart in schaduwen waar mijn eigen vlam het zwart verbrandt tot de as in haar hand…

geen tekst kan jou belichamen, omdat je zelden louter letterlijk stopt. Of soms in punten je rust niet bij komma's, of soms figuurlijk ben je in woorden vacuum verpakt omdat je dan langer vers blijft ik zie je graag, je gaten gedicht maar wanneer - want langzaam onthul je de stukken van je lijf - onthul je je gezicht?…

Soms ben ik breder dan het probleem 'zijn' mijn naam alleen al is lichtvaardig langer dan enige belichaming waarvan akte 'te zijn of niet te zijn' het futiele buigen het niet zijn is geen optie dan ben ik het werkwoord 'buigende' mijn voorhoofd zwellende en soms eet ik meer op dan het woord lang is maar nog eens kauwen want met…

Thuis te lijken op elke plek En niemand iets zag Als overtreffend Of buitengewoon Alles wat ik beding Altijd de stoel maar nooit de troon Nooit boven het maaiveld Altijd in de middenmoot Nimmer de held Nimmer iets groots Er is er één In iedere plaats of tijd Nooit iets gewonnen Nooit iets kwijt Niemand wil het zijn Maar ik ben De belichaming…

Gedacht, verbeeld en helder raakt ons de nacht waar wij liggen tussen Draak en grote Stier, maan verlichte planeten, belichaming van verbeelding, wat een mens in sterren ziet, lichte schil uit het stof van alledag zal door tijd worden vergeten en anders niet, dromen naast onszelf,met elkaar door lichtjaren van schaduwen en vertier…

altijd hetzelfde liedje de belichaming van leegte zoals ondergaande zon aan de randen van sneeuwval met van die roze luchten die neigen naar okerkleurig ons werd verzocht vertrouwelijk te houden niet te zingen tijdens de hoogmis want stel je voor het scherm op zwart cyberaanval, een refrein, couplet ik liep weer in een hinderlaag…

Zij zijn de wijn die, gerijpt en ongeschonden, Uit het boeket van de liefde is ontstaan Als jonge bloemen openden zij hun ogen Kelken die samen sluiten voor de maan Wat in hun vat zit zal nimmer verzuren Is niet verspild door een vreemde mond Hoewel instinct verleiding moet verduren En prille liefde door zonde wordt verwond Zij belichamen…

Gedacht,verbeeld en helder raakt ons de nacht waar wij naar staren, het ligt ergens in de Melkweg, een hemeltrap, belichaming van onze verbeelding, wat een mens in zichzelf en alles tussen de sterren ziet, ioniseert het lichte stof wat zich tot een verrassende vorm formeert van alledag belichaamt wat in het tijdloze wordt…

die armen die lippen het kan niet meer we zijn weer naakt herboren alleen maar we zien elkaar mogen elkaar houden van elkaar langs elkaar heen belichamen we de eenzame ascese van het eeuwig samenzijn in liefde…

Is zij de belichaming van het kwaad dat uit de diepste diepten van de meest afgrijselijke woestenij ontsnapt is en verdoemd werd om voor de lange oneindigheid de vruchtbare gronden van de beschaafde wereld te bevuilen? Of is zij zoals jij en ik en is diep van binnen haar ware aard wachtende op wat haar gouden klanken doet klinken?…

een schoonheid, de eenvoud van het ‘ zijn ’, verleidt mij tot stilte, dieper dan al de kleren van de pauwen in hun drachtige veren, zich uit als alle vogels te samen, in vrije vlucht van bonte specht tot Vlaamse gaai, veel herken ik niet bij namen, ik ben niet aan kleur en uiterlijk gehecht, de macht zit in een autonoom geluid, een belichaming…

Gelaten in het wachten, van wie het grijze stof wordt verstrooid, waarmee de aarde is vernist, in een met druppels getooide mist, worden beelden opgefrist, winden verscheuren, de in zout vervilte zee verbleken of kleuren zon en maan naar gelang ze ver of dichter bij ons staan, belichaming van troost, stuwt levensap van wortels naar…

Gelaten in het wachten, van wie het stof wordt verstrooid, waarmee de aarde is vernist, in met levenshouding getooide mist, verfrist de aangeboden beelden, wind verscheurt de in zout vervilte zee, verbleekt of kleurt de zon en maan, naar gelang ze verder of dichter bij ons staan, een belichaming van troost, stuwt levenskracht van de diepste…

*) Ispahan: oude hoofdstad van het Perzische rijk *) el Cid Campeador: Heer Kampioen, een bekende Spaanse nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd. ---------------------------------- uit: 'Pour un vaurien', 1999.…

Gelaten in het wachten, van wie het stof wordt verstrooid, waarmee de aarde is vernist, met levenshouding getooide mist, verfrist de aangeboden beelden, wind verscheurt het zout in een vervilte zee, verbleekt of kleurt de zon en maan, naar gelang we dichter bij het licht gaan staan, de belichaming van troost, stuwt levenskracht van…

vruchten In een poging om nare dromen te ontvlinderen is de kameleon op de deining van pulserend bloed aan een wrede nacht ontsnapt aan de kwinkslagen op kromme nagels die het kruis krampachtig bijeenhouden aan een zinkend schip dat als wrakhout de tempel vormt voor mijn bouwvallige gebeden Als liefde geen naam zou hebben en steun geen belichaming…

timmersvreugd op het dak en een priemende zon horizondragende planken verbreden het luchtruim vierende lengtes maal nog eens vier meter, breed torenend een grijnzende inplanting als een enorm verticaal gebit met een massief torso ter platten van het panorama, het wil wel eens krommen de wereld verkleinen brengt het tot dimensies van geborgenheid belichaming…

Gedacht, verbeeld en zo helder raakt de nacht ons waar wij liggen, tussen grote Beer en Stier en alle sterren in het hemelse gewelf, belichaming van verbeelding, wat we in elkaar en de aarde zien, verlichte huid en ziel uit het stof van alledag, niet door de tijd te zijn versleten.…

graf, ratelend de aardkorst raken ontspringen heerlijke bronnen spinnend lispelt het water, opgeschreven als heldere verhalen waaruit de liefde als spelend kind in werd geboren, soms vertragend in de koelste meren, daarna de versnelling tot aan een waterval, het spat uiteen, het is overal het vloeit als goud als we het ademen, belichaming…

Wind verspilt het zout van de oceaan, naar gelang hij verder of dichter bij ons staat, vervilt of kleurt de zon en maan, de belichaming van troost, de levenskracht vanuit de zoetste wortels van de grond tilt mij naar de onbetreden troon.…

intellectuele bagage Weet men niet waar de wereld in vaart Kennis haalt hij niet uit de boeken De waarheid ver te zoeken Het lijkt een handenklap tussen arbeiders Boeren en soldaten Want heeft hij zijn maten Zij geloven in de belofte Van de droom waarmaken dat vanuit het niets iets kan ontstaan De droom Hij die gek, die maniak Is de belichaming…

Maar gij, gij waart toch de belichaming van het Roomse Hart!?…

Muzikale stromingen die uit de mens voortkwamen ze zouden het geluid van generaties belichamen composities universeel spiritueel Sensueel het schrijven van muziek een ritueel Muziek Een heilig goed in de moderne tijd een uiting van absolute vrijheid De godentempel van de grote muzikanten die die in de tijdsgeest de juiste snaren…

Mooie lieve vrouw met prachtige blonde krullen Een nieuwe verliefdheid laat hartstocht onthullen Ik voel in me verlangen haar weer te zien nog een keer, misschien gaan we naar een prachtige zomer waarin we samen liefde belichamen en langzaam verdwijnt de eenzaamheid en raak ik het gemis kwijt Mooie lieve vrouw, nog ligt alles in het…

De oude eik, hij staat daar naamloos, in zijn stoerheid en zijn kracht belichaming een deel van mijn gedacht. Hij staat daar trots in volle glorie. Ik noem hem geduld in groene stilte bevriend met dag en nacht. Zijn wakkere ogen zwerven over ’t gras. Bij avondval zal hij de stemmen van de krekels horen.…