Alle inzendingen over benaderen

ergens wachten woorden die ik zal schrijven misschien uitspreken er is een zucht het duizelt van binnen waar te beginnen… ik voel me als de specht die hamert op een boom door bijna onwrikbaar hout -- waar is jouw zomergeluk de schikking van bloemen tot een gracieus boeket wat ging er toch fout……

Ik zal je niet benaderen.…

de dood op een haar na benaderen en daar op dat opperste moment vrede mee kunnen hebben dit is bij het bedrijven der liefde voor even een gegeven... maar ook de zindelijkheid benaderen tot op het scherpst van 'de schede'…

Poëzie is het oud abattoir dat het vlees van de onslachtbaren snijdt het Absolute in de vleesmolen draait de slachter die ontwijdt een oor afsnijdt er een paar onzegbaarheden in prevelt uit ranzigheid zijn mond in kiepert op de verspreking sjiekt waarna hij enige eeuwigheid schendt worst voorschotelt in kerstboomschelletjes een variatie op…

iets willen schrijven dat is niets dan tijd verdoen doorstrepend wat je schreef opnieuw schrijven en ook dat weer schrappen aangezien wat je gedacht had slecht bleek maar bij nader inzien nog zo gek niet was misschien zelfs bij benadering het beste hoe- wel uiteindelijk toch ook alleen maar bij benadering en dus zo ongeveer precies niet…

stemmen cirkelen om elkaar heen een poging tot benadering ze willen een koor vormen een nieuwe betekenis…

Langzaam ik benader en proef en niet hoeven te zijn genietende van oude pijn En daar was hij een andere, warme wind die mij uitademend vindt lucht die over mijn longen stroomt en de adem beneemt Blazende een kus een onbekende rust en ergens, ver weg Een stem verontrustend wie ik ben vertrouwdheid die ik ken maar blindheid die ik…

Met kinderdromen die ruimte krijgen voor doen gaan we ver komen. Stimuleer de jeugd in verwezenlijking en zie hun wil als deugd. Reik ze kansen aan en ja, dan verbetert ook het ouderbestaan. Wij deden verkeerd, zij zullen dat allicht doen, maar hebben geleerd? Straffen helpt even? Dat bepaalt geen koers voor een waardevol leven…

Mijn echte problemen zijn niet van materiële aard En bevatten ook geen groepen mensen Het zijn vragen vanbinnen steeds bewaard Ieder mens heeft eigen vraag en wensen Het is ’t zoeken in ons twijfelend bestaan Bevestiging veelal van onze eigenwaarde Vergelijking waardoor wij ten onder dreigen gaan Ontkennen van innerlijke individuele waarde…

Koele benadering. Wetend dat het zo niet is- niet kan. Gestalte in duisternis.…

boomtoppen benaderen het gras waarin mijn bovenste-ondere ik zich vervindt zich verzoekt in bevolen beneveling verveelt totdat de ik ondergaat in de bovengaande zon der reinheid…

Ik weet niet hoe ik je kan benaderen en als ik je benader, dan zul je me verschroeien met je inhete zonlicht, je eeuwige sexappeal! Je bent gewoon teveel Godin! Was je maar tijdelijk schoon onweerstaanbaar, dan had ik je wellicht wel kunnen beminnen!~ Maar je eeuwigheid beneemt me de levensadem.…

Onaantastbaar lijkt ze maar vind haar zwakke plek en ze laat zich benaderen Raak haar gevoelige snaar en ze reageert welluidend Bespringt je vol passie als een wellustig beest…

de antipoden hard en zacht hebben geen recht van bestaan omdat beide benaderingen geen streep voor elkaar wijken juist omdat zij adepten zijn van dezelfde stam waaruit ooit het eerste leven in status nascendi op aarde kwam…

ondefinieerbaar maar toch benaderbaar een moment een plaats een gebeurtenis vereist is een bepaalde mate van een state of mind een bepaalde ontspannenheid let it all come down geef je over en geniet…

een vleugje boerenjasmijn kan je daar een gedichtje over schrijven vroeg ze mij de geur bij benadering in mooie woorden vatten of blijft 't een cliché ach het maakt niet uit als ik mijn ogen sluit ruik ik boerenjasmijn…

Ben niet van steen maar vlees, en bloed stroomt door mijn aderen Als jij me wilt benaderen, alsof ik slechts een ding ben Ken ik jou niet want 'k ben geen steen waar je tegen schopt Ik ben een mens, van vlees en bloed…

Het sombere heimweeland doet denken aan de naderende winterstorm een vreemde benadering van witte kou je laat gedichten achter geeft mij een glimlach om te herinneren en gaat dan terug naar jouw droom.…

Ik hoop dat ik iets moois was in jouw leven met al de warmte, begrip en liefde die ik aan jou kon geven viel alles met mijn ervaring hart en ziel tot onze benadering in iets bijzonders uiteen wat echt de moeite waard scheen.…

In de morgen Probeerde ik Tot jou te komen, In de middag Je nogmaals Te benaderen, Tussen ons in Lag een ijszee Aan verloren tijd - Toch geef ik niet op, Blijf het proberen Op deze laatste dag, Wil tot je doordringen, Wil dat je me Hoort en ziet, Als de avond het wil…

'Mijn tanden vielen zomaar op Chiellini Hij kwam gewoon te dicht bij mijn gebit Dat doe je niet als ik de bal bezit Maar kijkt u nou eens goed naar mijn panini Wanneer ik echt mijn slachtoffer benader Zoek ik onmiddellijk de halsslagader.…

dat ene woord, die metafoor steeds weer benadering vertwijfeld zuchten zij en smachten verdrinken onmacht in de kroeg zoeken, zwoegen, schrappen, zagen soms een kus van Muzemond…

Als ik de kassa schuifelend benader Dan kijk ik zielig en lijk wat verward Zo steel ik menig kassajuffrouws hart En val perfect binnen hun zorgtaakkader Ik hou me licht dement en dring wat voor Mijn jaszak vol...en dan er snel vandoor…

Het is mijn lach, die me van mijn zwaarmoedige kant om het leven te benaderen, Godzijdank, wist te bevrijden.…

Om te benaderen wat ver weg lijkt. Voor mij is het een kelder waar ik me kan verschuilen, me in het donker mag vergissen en waar ik mezelf wijs kan maken Dat het zo slecht niet gaat.…

de dichter nam de badkamerolie veel te vroeg, hij zat niet eens in bad en kwam toen hard ten val met zijn hoofd tegen de rand van de lavabo, hij wou het baden vanuit een andere hoek benaderen nu kwam met de buil het dagen dat hij de cue dusdanig had verspeeld…

"Mijn theorie is misschien wel omstreden, Maar hem wordt duizend euro toegestopt, Die aantoont dat mijn theorie niet klopt. Geheel naar eigen inzicht te besteden. Mijn credits zijn voor hem en bovendien Heeft hij nog meer dan ik het licht gezien.…

Zullen ze me ooit accepteren Ik ben anders Altijd alleen Ze kijken me na Praten achter mijn rug om Vele mensen vinden mij maar stom Maar waarom Omdat ik anders ben Anders dan de 'gewone mens' Kijk eens in mijn ogen Praat eens met mij En je zult zien, dat ik deze benadering niet verdien.…

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet niet bij benadering…

Loslaten zonder protest en verzet accepteren wat er gebeurt Door acceptatie maak je Jezelf benaderbaar Je geeft de ander toestemming om met jou samen te zijn zoals je met jezelf bent Acceptatie stelt anderen op hun gemak en maakt de weg vrij voor liefde…