Alle inzendingen over benauwd

Mijn lieve schat, Je bent bij mij, ik ben bij jou. Je staat midden op mijn levenspad. En je weet dat ik van je hou... Maar ik vind het heel zwaar. Om een toekomst te zien. Terwijl ik door de tranen staar. Tel ik weer tot tien. Ik weet niet wat ik wil. En wat ik van de toekomst verwacht Ik word verdrietig en stil. En denk aan hoe je lacht…

Dat klinkt weer erg vertrouwd, Je hebt het weer reuze benauwd. Helaas weet ik wat dit is, En het dus als kiespijn liever mis. Op naar Katwijk aan Zee, Daar doe ik nu aan de revalidatie mee. En die psygologen ;ze zullen wel flink gaan wroeten, Maar wil ik me beter voelen zal het wel moeten.…

de dood zit in de bomen kijkt me aan schraapt z’n keel en vliegt weg opgelucht haal ik adem zachtjes in mezelf fluitend loop ik door…

Corona - je krijgt het er benauwd van…

Het is zo benauwd. Maar dat laat me nu toch koud. Na al die regen.…

In dromen martelde ik verwoed, Maar had van niets berouw - Nu ben ik menselijk en goed En heb het Spaans benauwd - ----------------------------- uit: 'Spaans benauwd', 2005.…

deze muur van vertrouwdheid waar angst en haat samen op woekeren mijn wurgklimop zonder wortels Neem nu het mes in de hand en een moker van hartstocht verlaat me niet als je moet uitroeien mijn angstgezaaid kruid van verlaten Weet hoe ik ooit heb getracht om de liefde te planten die mij beklom tegen die gruwelmuur mijn verderlichte benauwdheid…

Toen je weg was Bleven mijn handen Onophoudelijk naar je reiken Mijn ogen je eindeloos zoeken Vragend of je de stilte wilde vangen Die in de verte lag Het was net alsof Het kind bleef schreeuwen Het kind bleef roepen Het kind bleef vragen Het kind alleen Blijft wachten Tot het krijgt Tot het geeft Tot het krijgt Tot het geeft…

Een geschiedenis ongeloofwaardig zwaar _ toch lachwekkend doch bovenal WAAR drie Russische jongemannen overvallen verlangend naar buit het huis van een rijke dame eisen al haar dure spullen maar zij toont kranig verzet gooit de gewapende aanvoerder plat zit heersend bovenop hem jaagt beide handlangers angst aan die onmiddellijk verdwijnen…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Op de weg Naar mijzelf Ben ik mij aan het Los worstelen Van alles Wat mij verlamt En benauwd Op weg naar mijn zelf Op weg naar mijn vrijheid Op weg naar mijn zijn…

Onder die witte lamp en in deze straat,ja in deze benauwde straat achter die groen geverfde deur moet je niet wezen hoor! In die hele benauwde straat onder die witte lamp en achter deze geverfde deur moet je niet wezen hoor mijn kind!…

De brug is in groot onderhoud, bewoners van de overkant zijn lichtelijk benauwd, stel dat je er onvoorzien gebruik van maken moet, is de brug dan te ver?…

adem kwam binnen maar gaf mij geen lucht ik paniekte in nog dieper en sneller zuchten zonder soelaas alleen in ontspanning bleef ik mijn angsten de baas voelde mijn hart als een bonk zonder kracht wist van lekkages dotteren stands en defibrilleren ook dat als dit voorbij zou gaan ik het leven opnieuw mocht proberen…

de lucht is benauwd het ademen valt je zwaar alweer geen regen te bekennen en het wordt er niet beter op volgens buienradar tja, ik denk dat ik maar naar het buitenland verhuis om te verlanden in een buitenhuis of zo en anders de koelkast in- loop om daar te chillen ja, je moet toch wat, je moet toch wat met je spaarzame tijd…

Ze voelde zich bevrijd had zichzelf het kleine meisje van toen kunnen troosten door los te laten wat zo pijnlijk herinnerde aan wat niet haar schuld was de wind streelde een warme deken van liefde om haar heen vlocht troostwolkjes als madeliefjes door haar haren de wind draagt haar fluister ademlang…

Ik heb het Spaans benauwd in dit cadeaupapier en die proppen in mijn maag zitten me tot hier. Wie kwam er op dat gek idee mij zo dik in te pakken, ik wil eruit, ik heb genoeg van ’t schudden in die zakken. Ik ben zo zacht en mooi, wie wil me gaan bevrijden en gunt me het genot mijn charmes uit te spreiden?…

In haar Amsterdamse taaltje Zegt alras een burgervrouw: "Uwé schijnt benauwd te weize!" En de man zegt: "Ja, juffrouw." "Jonges, jonges", spreekt ze verder: Wat 'n mins wel geife sou, Om van sou ies of te komme!…

Mijn wit plafond en ik wij ontwaken weer tezamen. Het bedmetaal en ik wij scheiden minnaars van elkaar. 'k Heb niemand nodig. Kijk hoe ik de theekop stevig kus. Ik wijdopen dode ramen en je geur is buitenlucht. ----------------------------------------------- uit: 'Tussen lelie en waterstofbom', 2009.…

De hond zegt waf, benauwd geblaf, 't betekent, 'k moet naar buiten. Ik moet dus gaan, voordat ze 't binnen heeft gedaan.…

Er was eens een man in Den Dolder Die riddertje speelde op zolder Doch plots ging het fout Hij kreeg het benauwd Zijn kop zat klemvast in de kolder…

Het was broeierig benauwd, En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

Het was broeierig benauwd En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

Vliegen, wanneer land is weggeslagen. Opstaan, wanneer je diep gevallen bent. Gaan, waar je niet kunt staan. Leven is moedig durven voortgaan. Is vrees met open ogen zien. Is angst verslaan. Angst maakt mensen zelfbewust. Vrees kan nooit de bedoeling, van ons aller leven zijn.…

Een visserman te Schellingwoude Zei:"Kom, vrouw, niet van dat benauwde! Het IJsselmeer ligt aan je voeten, Daar moeten wij nu toch voor boeten Want 'k wil wel graag mijn vangst behouden!"…

Benauwd.... Wanhopig....deur op slot De sleutel zoek Help dan toch! Laat mij eruit! Zie me dan, ik ben er nog. Zie me dan, ik leef nog ECHT! Laat me leven En maak me vrij....…

Geschokt ervaart ze de mensen; in een wereld die acteert en zichzelf benauwd. Zij weet: Het leven is als een dauwdruppel op een herfstblad, waarin afscheid duurt als een vlam, die dooft in oogwenk.…

mij is het hart benauwd alsmede eveneens en ook het hoofd gedachten vies en vuig gaan door het vuile water van mijn perfide geest mij rest slechts de vaat van het eind maar dat is zoek…

ik wil niet meer ik wil weg uit dit benauwde iets ik wil de tijd terugzetten waarom zijn er geen tijdmachines? ik wil terugreizen in de tijd ik wil dit niet meer meemaken ik wil dat het nooit meer gebeurt waarom kan dat niet? ik wil weglopen ik wil huilen ik wil dat het goedkomt waarom, waarom, waarom?…

zie daar een vis met grote vijverangst zijn ogen nemen droog het nat gewaar benauwd en glazig vangt hij grauwe staar uit blik van pseudo-reiger allerwrangst…