Alle inzendingen over bergen

hortende tonnen grijs, slenterend op trompetgeschal slepen hun aangeslagen tanden naar een nakend einde toe de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen – en bergen hun stijgende lijnen in dalen, weidse valleien; hopen op het ijs en steen een bevroren vloed van weggeëbde dieptes blauw als de blakende einder het gekrompen harnas kraakwit;…

kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin daar ligt de verlaten haven altijd dieper naar de bron toe in de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte een wemeling van plankton en anemonen haaien die…

hij is toe aan een uitdaging na maandenlang elke dag dezelfde als ervoor en erna rusten op plots gekomen lauweren werd het niets hem ineens teveel bergen beklimmen wil hij zonder zuurstofmasker de diepste zeeën verkennen een duik nemen in de ziel van het wezen dat hem stuurt en op drift heeft achtergelaten voorlopig schrijft hij plannen…

Met de kruiwagen in de achteruit de berg op, de heuvel af, de sloot in geschiedenis schrijven op het dashboard gedachten knijpen, vleugels rijpen in het late zonlicht, er ligt nog zoveel te wachten op een buiging in het natte gras toverbloemen hangen te buiten naast de witte kippen dansen spruiten wegmaaiers, eierdopjes, regenwater, stop.…

hoger dan de hoogste berg, de zeven zeeën zelfs voorbij. laat iedereen gaan zoeken naar één zo lief als jij.. als men dan niets gevonden heeft.. tenslotte vraagt aan mij dan zal ik hen vertellen, de allerliefste, dat ben jij..…

zoals het water zoekt neemt en geeft vernielt en bouwt in ijs en land beeldhouwt onderweg is in gouden watervallen waar wonderlijk warm geisers gisten niet te luwen haast huilen en spuwen dansen waterzuilen naar de heldere lucht een weer oude spiegeling in gele en rode bergen zocht Jules Verne hier het middelpunt een…

Laat ik het mij eens inbeelden: 1 gezellige meid en 20 klompen En dat dan als het begonnen is met veel platteland of groen en het omluisterend vee loeit ga door En dan wanneer er tussen haarspelden En hun bergen nog wordt ontbeten En zij zegt: de volgende En zij zegt: de volgende En zij de volgende zegt En zij zucht: de volgende En…

als het zou kunnen zou ik de hemel open scheuren om je er uit te plukken ik zou willen duiken naar het dieptste in de zee om je op te halen ik zou de allerhoogste berg willen beklimmen als ik je zo bereiken kon ik zou mijn leven er voor willen geven als ik je kon vasthouden nog heel even ik droom je heel dicht bij mij en als ik 's morgens…

Zelfs tot ver na mijn dood zullen mijn letters je eeuwig laten beven fouten en wreedheden doen herbeleven In inkt geschreven, gedrukt of getikt voor je in wroeging of walging bent gestikt Vanuit mijn graf lach ik hard laat jouw haren ten berge rijzen doch spijt of hemel zullen jou nooit meer prijzen Kon je maar eervol terugklimmen omhoog…

Door zoveel steden heengereden langs stadjes en dorpjes gekeken kilometers ver van mijn ontstaan keek ik regelmatig uit mijn zijraam Nam jou mee in mijn gedachten over bergen heuvels en grachten honderd kilometers op het aanduidingbord lijkt zolang bij het lezen van dat woord Nog even en ik ben weer bij jou in de buurt dit keer heeft het…

steek je vinger in zijn zij je knalt meteen tegen de grond dat zijn huid het nog houdt het gutst het drupt het zweet alles ingeteerd en opgeslagen vet in zevenendertig lagen de stank een-en-al ranzigheid vijf minuten onder de zon rooie puntjes van de kaantjes of toch een berg reuzel in zakken die voor je uitbollen jij blij dat-ie net…

Gabriël richt een meteoor als een berg op de mooie blauwe aarde, het einde van ons bestaan; opgelucht zien we het ding op Jupiter inslaan. Collega's overtuigen Gabriël dat de mensheid vanzelf uitsterft door het gedrag van hebzuchtige halve-garen; hij kan zich de moeite besparen.…

De dagen gingen, zonder opmerkelijke veranderingen en gebeurtenissen, woorden vormden bergen, waardoor de betekenis verloren ging, de essentie lag verborgen in de ogen van de eend, die je onderweg tegenkwam. De liefde werd een droom. onbereikbaar, zonder kleur of smaak. Je leven borrelde, bruiste en doofde uit.…

ze lieten je vallen de schellen vielen me van de ogen opeens is er het verdriet die als donderslag bij heldere hemel kwam het is pijnlijk, maar goed je moet weer verder zoekend naar antwoorden het spoor wordt steeds smaller vol verwarrende emoties trek jij je terug om het een plaats te geven vol met vraagtekens beklim je de berg,…

Aangetrokken tot het onbekende tuimel ik door 'n prachtige stroming meegezogen, op de melodie van de wind brengt deze mij over hoge bergen en diepe dalen stuurloos aanschouw ik de schoonheid terwijl ik ronddool, reisdoel onbekend sta plots oog in oog met iets wat eindbestemming heet, voelbaar is het gelaten word ik me bewust van waar het…

Op een eigen verzonnen rivier drijf ik van berg naar dal en hoor mijn klanken klinken in ieder uitverkochte hal. Dit alles zegt niks over de pijn in mijn hart of al die stomme liedjes over de smart maar dit hier is nu eenmaal het leven Keihard.…

Door bergen en dalen Er zijn voor elkaar. IK HOU van HAAR IK HOU van HAAR IK HOU van HAAR Omdat ze is wie ze is!…

is er niet mijn handen tasten het duister verwart als ik voel met mijn vingers komen berichten door jouw stemming slaat om een moment van overgave jouw reinheid is puur zonder geluid richt je je op staart in het niets onbekommerd voor wat komt zonder belemmering gestart wat een volle pracht ja, hier ben je dus zo verstopt in de bergen…

als wij samenkomen in balans onze berg berijden de ravijnen afsnijden de passen vermijden in de dans recht in het hart van onze passie verkeren in de ontlading van het verlangen een nieuwe oeroude wereld creëren als wij ons intens gedeelde moment als we samengekomen zijn elkaar deinend in de ogen kijken in onze glimlach gevangen…

Aangetrokken tot het onbekende tuimel ik door 'n prachtige stroming meegezogen, op de melodie van de wind brengt deze mij over hoge bergen en diepe dalen stuurloos aanschouw ik de schoonheid terwijl ik ronddool, reisdoel onbekend sta plots oog in oog met iets wat eindbestemming heet, voelbaar is het gelaten word ik me bewust van waar het…

Lijk een geluksridder, gedoemd voelde ik de oude verschrikkingen drijven zag op gouden bergen twijfels rijzen leeftijd en avontuur volbracht beloofden echo’s van goud, afgunst hoogsteigen zon maakt zeer ongelukkig, weggestuurd, voelden tranen zeldzame ontmoetingen van angst op mijn wangen niet.…

ik wist je in ontplooien adembenemend mooi het vergezicht met bergen dalen groen na warme dooi surfte snel en kon je bijna raken in groenblauwe golven die de hoogste omslag maakten voelde de hitte van je inwendig vuur wist de grootsheid in erupties aan je voet de stralende natuur zag je onder mij verglijden daalde langzaam door de…

In het hart van een bloem vond ik een nieuw verhaal het sprak een taal die niemand kon verstaan alsof het langzaam zocht naar woorden van betekenis werd de wereld een waaier vol letters van liefde waar zoveel onzeker is mag morgen nog dromen in een dal tussen bergen of vangen bomen dan teveel wind?…

De kleine jongen die de schat opgroef is van taaie vechter gaandeweg verworden tot eenzame weifelaar die in lange nachten worstelt met het leven kleine stapjes zijn veranderd in hoge bergen echo's weerkaatsen van onzekerheid alles gefixeerd op angst en falen iets lijkt onderweg geknakt waardoor energie wegstroomt als zand…

Lieverds, ik wens jullie bergen moed Geloof me vrij; alles komt goed!…

Dan wist ik: God is met mij wil mijn geluk door diepe dalen immens hoge Himalaya bergen, waarin ik mijn chocolade, zoete droom voortaan, voor altijd kan herbergen. Ik weet nu: ik schreef alleen, voor altijd gedichten tot in eeuwigheid... wel verder dan de tijd!…

domme mensenras rent honderd meters in seconden zwemt het schandaal over reist per spoetnik naar de maan en gaat per beatnik naar de bliksem bouwt bolle bouwsels waanzin en schrijft gigliotheken vol – maar jij bent blond en daarenboven dient geconstateerd dat je blauwe robijnen een heel klein vonkje bergen…

ik zocht een hartslag en ik vond er een eindelijk er zat een knopje op en je kon het tempo instellen bij de laagste stand - 40 Hz kalmeerde ik als een danser gaf ik me over ze vertrouwde me ze heet Yamaha is Japans ziet er goed uit, en degelijk als een berg die altijd echoot, wat je uitspreekt niet voor jezelf houdt ze lag gewoon in…

Het beeld vervaagt nog in mijn spel in grote lijnen etst de leegte jouw beleving wel je afdruk die in lachen kaatst het flonkeren dat de sterren in je ogen plaatst hoe kan ik dat ooit uit me wissen ik voel je adem langs de waarheid gaan proef je tranen in mijn eigen waan om je nooit te hoeven missen ik hou van je berg je sterren…

De berg droomt verkalkte dromen. Zijn kruin is wit, zo past het de eerbiedwaardige grijsaard, die reeds weet en toch nog droomt. Hij droomt het stenen evenbeeld van een geisha op een oude prent met lippen die rood zwijgen. Haar hand sierlijk gereikt, tegemoetkomend als een brug en wachtend.…