ik zag
je zwarte
vingerschrift
op het maagdelijk
wit papier geen
kalligrafisch
hoogstandje maar
duidelijk heden
zonder enige zwier
ik kende
de lay-out
van jouw leven
de attributen waren
al bekend alleen
de boodschap
mocht zich openbaren
de diepere emoties
bleven ongekend
jij structureerde
vanuit een donker
perspectief de
zonnige…
Als niemand je begrijpen wil,
niemand zelfs je ouders niet,
dan lijkt de wereld zo verschrikkelijk kil.
Alleen maar eenzaamheid en verdriet.
Dan wil je niet meer verder gaan,
alles vergeten wat iemand vindt of vond.
Dan wil je eenzaam blijven staan.
Dan wil je dat je niet bestond.
En toch maar alleen weer verder gaan
en niemand iets vertellen…
Ik ben anders
Omdat ik misschien anders reageer
Ben vaak overprikkeld
Het doet m'n ouders veel zeer
Ik ben anders
Mensen denken mij te begrijpen
Ze proberen mij te helpen
Zij proberen m'n boosheid uit te knijpen
Ik ben anders
Geen vrienden om me heen
Als ik naar mensen toeloop
Reageren ze zo koud als steen
Ik ben anders
Verdriet…