En toen ze vroegen wat ze later wilde worden
zei ze 'Graag invalide' en zag zich al,
benen onbeweeglijk in bruin-geruite plaid
door toegewijde man en bleke zonen
voortgeduwd, geen zegel zelf te plakken,
geen brief te schrijven, geen reis te maken.
Dan zou ze eindelijk echt vrij zijn
zo treurig kijken als ze wou, in winkels
voor haar beurt…
Ik hield me vroeger altijd op de vlakte
en dacht bij 'werk' aan iets op een kantoor.
Vandaar dat ik me voegde in het koor
van mannen met gevoel voor het exacte,
die, niemand uitgezonderd, zich verpakten
in grijze maatkostuums als metafoor
van evenwicht en als een omnivoor
braaf slikten wat passeerde; waarvan akte.
De stukken heb ik volgzaam…
Ik vind niet dat je van een mens moet houden.
Ik heb het gedaan. Vooral van vrouwen.
Er was mijn moeder. Er was een kleuterjuffrouw.
Er was een omroepster die het met een uitgever deed.
Toen wou ik dichter worden.
Mijn hart ruimde plaats. Letterlijk te veel.
Ook de liefde voor mezelf, een mens tenslotte, strandde.
Ik weet nog waar en hoe. Ik…
14.907
Bezig met laden