In ‘t weiland stond een vorstelijke stier
En Bertha achtendertig liep te grazen
Voor boter, karnemelk en Goudse kazen
Hij sprak: ‘Hola...Wij heten Willem Vier’
‘Jij wordt mijn Koeningin’, loeide hij luid
Maar Bertha zei: ‘Holland is toch je bruid?’…
In de bril van Bertha Teughels
Staat de wereld in het klein.
Onze klas zit vol klein menskens
Van jujube en marsepein.
‘k Zag daar ook Mijnheer van Hout eens
Achter zijn pupiter. Pam!
’t Was precies een kleine duivel,
Die van uit een kaske kwam.
In de bril van Bertha Teughels
Is het somtijds uitverkocht.…
De boer zag Bertha in 't groene gras,
ze lag in alle rust en mooi voor 't oog
gekleed in Hollands bont met wolk en zon,
het gras wat zij genuttigd had,
smaakvol te herkauwen.…
Het varken krijst verwoed in ‘t kot om kriel
en Bertha rammelt nukkig op de deel.
De gaskous suist gestaag haar helle wit
en schallend gaat weer door zijn hoofd:
gij zult uw enige zoals gij hebt
beloofd ten offer brengen aan uw Heer.…
Gedwee en stil was Bertha meegegaan,
Had moeders hand, die roerloos nederhing,
Aan ‘t kussend mondje vurig vastgedrukt
En diep ontroerd besproeid met traan bij traan
“Och lieve moeder, ik ben ‘t, Bertha, uw kind!
O zie mij aan en spreek toch eens tot mij!”…
256
Bezig met laden