Alle inzendingen over besef

Mijn zomerzon staat lager aan de einder, en ik besef dat herfsttij mij omhult.…

Drijf met de eb mee naar open zee waar de ervaring leert in het besef dat hart en wijsheid zich tezamen niet gelijk kunnen openbaren in een gewijzigd tij van inzicht zal een mededogen baren en wordt men als volwassen drenkeling op een verlaten strand te vondeling gelegd.…

Mijn hart staat wijd open voor U Soms besef ik dat niet goed genoeg Er zijn dan van die lege momenten Even weet ik niet meer waar ik sta. Toch blijft mijn hart open staan Want er zijn veel meer momenten Dat ik voel dat U met mee gaat En die zijn goud waard in mijn leven.…

ik merk de diepe rimpel die om je mond verscheen Kunnen we niets meer verzinnen dit voelt zo oneindig leeg vanbinnen ik puur dat vertrouwde uit ons samenzijn toch lijkt het onafwendbaar ik ben de hemel dankbaar maar het doet verdomd zo'n pijn Te vroeg te veel te vaak dat ongewisse mijn God, wat zal ik je missen mijn adem stokt maar ik besef…

Er wordt van mij gehouden Maar ik word niet meer vastgehouden, Het voelt koud, van binnen erger dan van buiten De dood doet nu nog warmer aan Ik moet je laten gaan Verstand of hart, ik kan er niet bij Alles voelt leeg, alles doet pijn, niets klopt nog Schemerzone tussen weten en besef Misselijk, onwerkelijk, ik was ook jouw vrouw Ik, “slechts…

Er komt een moment in je leven dat je nadenkt over de dood dat besef je als je langs de graven loopt waar de tijd is versteend en stilgevallen voor hen die zijn gegaan met hun eigen geschiedenis en bestaan dan word je door weemoed overvallen als je denkt voor mij valt de tijd ook een keer stil en word je geconfronteerd met je eigen dood waar…

Pas nu ik geleidelijk besef dat ieder ogenblik zijn eigen boekdeel spreekt blijkt het langverwachte grote nieuws een onvermoede zegening, en wel door steevast uit te blijven.…

weet en besef dan, straks, eens over die smalle brug ben je voor goed verdwenen. het leven gaat vanaf dan veel te vlug.…

te dichtbij zodat de korenmolen de wieken moet bijstellen om toch niet te worden beroerd door het beste moment van deze dag leef, leef schreeuwt een stem dichtbij zo dichtbij dat het hart complimenteus telkens de derde slag als een applaus laat voelen – maar de ontvanger zwijgt en stemt het monoloog geluid af op het ritselen van tijd en besef…

Weet je hoe afgrijselijk je je voelt wanneer ieder je voortdurend pest Als elkeen je onafgebroken na joelt geloof mij maar dat voelt niet best Besef je wel hoe ontzettend het is als je almaar buitengesloten wordt Nou dat is waarlijk geen kattenpis dan lijkt ‘t of er iets aan jou schort Snap je hoe eenzaam je dan bent als je absoluut geen…

Als op een dag Er het besef komt Dat doorgaan Op deze weg Niet langer kan Niet langer gaat In deze Verrotte maatschappij Dat verharding, haat Alleen tot niets leidt Is er nog hoop Word ik wat blij Als men beseft Dat verder leven Langs deze weg Met zekerheid Voor verliezen En voor leegte staat Is er weer licht Zijn er nog kansen…

Besef van de luxe een gevulde vriezer te bezitten dreun ik het een en ander op. De liefde van de vrouw volgt die van de man op, wanneer hij zegt, doe maar een pizza! Puur gemak en hartstikke ongezond, dus wat volgt is een lange avond.…

Ineens haar blik en jouw besef dat je haar ooit toch zal laten gaan.…

avond als de dag mijn valscherm heeft doorbroken en lijnen staan gespannen op de kaken van mijn zegel, boogt mijn woordenschat langs het kruisen van dag naar schemer Hoe trouw mijn moed me ook terzijde staat, laat ik ver mijn nagelriemen zinken in de palm van het vijfzijdig blad dat als een perfectionist aan me hangt, het leest mijn stil besef…

Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd en worden wij van veel bevrijd. Elke dag is weer een nieuwe dus prijs vandaag en leef maar blij; ik wens je nog veel jaren bij.…

Muziek bespeelt de snaren van mijn hart die mij verklaren gevoel van onvoorspelbaarheid 't besef van jou aanwezigheid Muziek gevormd uit tonen t' Kondigt mij De Jezus aan in gedachten bij personen die naar Hem zijn toegegaan Muziek die mij doet dragen in gemis en in verdriet en met zoveel vragen 't is de Vader die mij ziet Muziek van…

Steeds vaker daagt het luxe besef dat een mens zijn leven voor zich heeft om het ademen af te leren. ------------------------- uit: 'Alle goeds', 2003.…

Besef dat een ventje met de baard in zijn keel prachtig kan gaan zingen. Zie hoe een ondankbaar afgedankt boek, vol met wonderschone wijsheid, op een hongerige lezer wacht. Schoonheid wacht in onbegrepen lelijkheid. Lelijkheid heeft zonder schoonheid geen enkel recht om te bestaan. Schoonheid waarderen is geen verdienste.…

Ineens was daar dat allochtone meisje, die pal voor mijn neus uitermate sierlijk een pirouette liet zien, waar ik achteraf gezien hard voor had moeten applaudisseren, maar ik was zo verbaasd door de plotselinge schoonheid en de artistieke gift van dat oerlieve meisje, dat ik nu pas de impact besef.…

De weelde van een wereld zonder schijn, een thuis, een man om mee op weg te gaan en het besef door God bemind te zijn. Ik ben een vrouw en Mirjam blijft mijn naam. ------------------------------- uit: 'Zeven vrouwen', 1997.…

bij het ouder worden rijst in mij de vraag wat doe ik met de eeuwigheid, valt er in het hier en nu dienaangaande nog iets te kiezen of zal ik slechts gaan vertragen en het stoffelijke, al dan niet vergezeld van de geest, verliezen ik heb besef van mijn beperking en weet niet of ik er in slaag of ik daarmee het inzicht vergroot dan wel…

Twintig treden, vijf voet loop ik in de opgraving naast de ondiepe greppel die ooit vijver was Ontdekt vanuit de hemel vaag aangestipt in het zand door afwijkende meetwaarden van de ondergrond Het licht weer in waar een man op de wortels van een oude boom zit en naar me kijkt Gebiedend wenkt hij me wijzend naar zijn waterfles en ik besef…

Als je bij binnenkomst de voordeur dichtslaat en nog realiseert hoe fijn en gezellig het was, zie je bij bedtijd in de spiegel je grauwe gelaat, besef je: dit is de tronie die mìj het beste staat.…

Zij zit in haar wereld is daar alleen heeft geen besef meer van de wereld om haar heen. Ze ziet ons wel maar weet niet wie we zijn want haar wereld is opeens zo klein. Soms zie ik iets van herkenning, dan klaart ze even op maar dat is even....dan is het op.…

je pakt me in met warme woorden geeft me een deken tegen kou maar onze adem zal bevriezen in het slapen zonder man of vrouw ik streel je huid, de buitenkant van binnen, je kijkt me aan voelt passie in je zinnen om me in overgaaf te gaan beminnen ik voel je hoofd tegen mijn schouder, weet de kansen ouder we dromen in gezamelijk besef…

Ik scheur me los, besef dat ik mens blijf, opgewassen tegen verlokkingen. Voorlopig ontbeer jij dierlijke aandacht, zit ik dankbaar gevangen in je charme.…

Zeg hen vaarwel adieu, wat dat ook betekent wens hen een goede reis naar de hemel en bij aankomst het besef dat ze daar al waren…

we telden de bomen snelden er voorbij in de euforie van passeren konden wij nog een haaltje van de ballon proberen terwijl vage lichten streepten op de ruit van binnen beslagen door verhitte adem de spanning moest eruit dan de stilte met dodelijk besef in het scheuren van staal draait de auto zich sloom om de boom…

" Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker die dribbelend uit het blikveld verdween in sjaals van mist die alles omweven klittend mijn wereld in komen zweven besef knijpt de maag genadeloos ineen drijvend in herinnering word ik wakker!…

geworden ben Mijn eindstation is onbekend En ik wil het ook niet weten Maar waar ik ooit vandaan kwam Dat ben ik niet vergeten Mijn keuzes overpeinzend Streelt een regentraan het glas Ik kan mezelf niet vergeven Onbeschreven blad dat ik eens was Maar terugkeren kan niet meer Slechts vooruit op dit eenrichtingspoor In het besef…