Alle inzendingen over beseffen

Ieder mens heeft een grens Ik ben er wel eens over gegaan Ik zie mezelf nog staan Juist door dat te beseffen Kan ik het nu weerleggen En het belichten Door te dichten Ieder mens kan fouten maken Juist dat kan ook je gedachten kraken En het later relativeren Dat kun je ook leren…

Ieder mens is wel eens eenzaam Dat is niet gek Geen gebrek Het is juist goed om te beseffen Dat je kunt verleggen Dat er meer is dan je zult denken Daarom wilde ik Je dit schenken…

Ik ben Chaotisch Dat weet ik maar al te goed Soms is dat lastig om te begrijpen Ik ga het ook niet vergelijken Ik ga wel naar mezelf kijken Als je dat kunt beseffen Kun je veel meer verleggen.....…

waar ben je thuis waar voel je echt lekker waar gaat de wekker daar waar ......je dit kunt beseffen nee ....dat ga ik niet meer uit leggen…

Ze had- 't kunnen weten ze heeft 't ook gezien. Ze merkte 't bij opstaan bij 't vallen ook misschien. Ze weet nu wat 't inhoudt maakte 't zelf mee Al is de wereld nog zo boud je knikkert, zelden met z'n twee. Ze had 't kunnen weten maar merkte 't te laat. Vandaar dat vanaf nu voortaan haar deur niet meer open staat.…

Besefte je maar hoeveel pijn je me deed, hoeveel verdriet en stilgedragen leed je me kostte.…

handenvol voeten in de aarde durend het besef, dat wel naast elkaar maar niet samen verduveld eenzaam is…

Zonder het te weten maar wel vol besef geef ik mij over aan de wereld die liefde heet. Ik vergeet niet dat wat er was en ook anderen niet omdat de warmte mij nog meer geven kan. Zo heerlijk onverwacht en met een goed gevoel denk ik nu elke dag met een glimlach even aan jou.…

Als op een dag Er het besef komt Dat doorgaan Op deze weg Niet langer kan Niet langer gaat In deze Verrotte maatschappij Dat verharding, haat Alleen tot niets leidt Is er nog hoop Word ik wat blij Als men beseft Dat verder leven Langs deze weg Met zekerheid Voor verliezen En voor leegte staat Is er weer licht Zijn er nog kansen…

Ik merk het aan de wijze waarop jij je stappen zet onzeker, slepend, traag de indruk vaag voor iemand van jouw lengte ik zie het aan de sjaal die om je hoofd gewikkeld is maar mijn begrijpen wil niet weten pas als je weigert krab te eten krijg ik geen hap meer door mijn keel…

Beseffen wat liefde is, wat geluk.…

Neem iets aan dat is. De kern van een gebeuren. Het feit dat jij er bent. Ondanks alle beperkingen. Ook al word je groot en krachtig, blijf kind in de ogen van je vader. Je weet niet alles, maar wel veel. Er rijpen dingen door je daden... Laat de twijfel ruimschoots toe. Jouw zekerheid - is die wel waar? Van alle kanten intrigeert die…

Ben ik impulsief genoeg....om te beseffen Dat...ik bergen kan verleggen Nee.....niet zeggen Dat....is het mooie van dichten Je kunt bijna alles belichten…

Domme mensen, die beseffen dat ze dom zijn, leren en worden intelligent. Dommerikken beseffen niet, dat ze domweg dom blijven. Ze zijn onderwijsresistent. Verdomme.…

prachtige kleuren doen mij beseffen, dat ik hou van dit seizoen…

Dat het tot mij doordringt: De zee, in zijn palet, door Iriserend zonlicht beschenen, De golf, voortdurend van zijn Bed gelicht. Er heerst geen indruk meer Het is al zo vaak bekeken: een Dijk, de weg, de oever. Het dorre gras, de verse bomen, Wolken torenhoog in een Hemel van belofte. Zover het oog reikt, de blik intens Naar verder…

Goed om hier bij stil te staan en gelijkertijd te beseffen Dat zo een natuurramp ook ons land kan treffen!…

Af en toe een ogenblik weet je het waarom en hoe van alles in het leven soms, en zelfs dan maar even. Je ziet hoe heel de wereld werkt en je beseft zo wie jij bent ten diepste in je hele zijn slechts dan in een moment zo klein. Je moet het van de flitsen hebben van een kort en sterk gevoel daarna kun je in warmte leven die je dan weer…

Mensen die zich niet kunnen schamen zijn gewoon nog niet zo ver! Het zij zo.. AMEN!…

Vrijheid is het vandaag beseffen, Dat wat ik bezit niet vanzelfsprekend is. Dat het morgen niet te laat is, Als ik dan besef wat ik mis. Daarom wil ik in vrijheid voor een vrede strijden, Die in staat zal zijn de oorlog van morgen te bestrijden. Daarom beschouw ik iedere dag als een bevrijde dag, Waarop ik mijn vrijheid nog beleven mag.…

ik weet... dat ik niet leef wel adem maar niets voel dat ik nergens nog om geef geen gedachten of een doel ik zoek... maar vind geen reden mijn hart voelt koud en fris ik kijk omhoog en naar beneden een teken dat ik je zo… mis het is nu al zo lang dat alleen zijn in het leven maar iets is wel van groot belang en dat is hopen en nooit…

gebakken tulband een schijnsel van waxinelichtjes zilver en rode glimmende versiering die hartverwarmende binding er is een stil moment een diepe wens voor vrede het Goddelijk kindje zo dichtbij de belofte van de hemel naar de aarde in een stal er is het streven de wil van vriendschap toch om elkaar geven dit feest doet ons beseffen…

Ik wil nu even niets niets meer van je horen ik wil alleen alleen verder Verder zonder jou jouw liefde is weg weg van hier hier wil ik niet meer blijven Blijven doet zo’n pijn pijn heb ik genoeg gevoeld gevoeld hoe je zei zij is t nu voor mij Mij, ik heb je niet meer nodig nodig om te weten weten om te beseffen beseffen dat alles…

Ik heb uren zitten zwoegen op een diep gekweld gezicht starend in de holle spiegel onder 't scheren want ik wou dat ook proberen: echt een larmoyant gedicht om de vrouw waarvan ik hou te imponeren Maar al wat ik produceerde was een komische grimas met het witte schuim op kin en bakkebaarden die me hulpeloos terugkeek van 't beslagen spiegelglas…

Wat is leven. Is het mijn hartenklop? De omloop van mijn bloed? De regelmaat van mijn adem? Die vragen komen in mij op. Dit zijn slechts de instrumenten, die voor het leven nodig zijn. Hoe komt het dat ik vreugde vind in de schoonheid van een bloem. En blijheid bij het spelen van een kind. Hoe kan het dat ik liefde voel, voor iemand die…

Ik wil dat ze zullen beseffen dat liefde het grootste geluk is en dat ze dat van mij krijgen als hun grootste erfenis. Ik hoop dat ze het zullen bewaren en doorgeven aan hun nageslacht en altijd zullen beseffen dat onze liefde hen heeft voortgebracht.…

De glimlach van je kind doet je beseffen dat je leeft de glimlach van je kind dat ontzettend veel om je geeft Het beseffen van je kwetsbaarheid zie je in je kind terug zo afhankelijk van een ander zo afhankelijk van liefde en geluk Koester deze glimlach van je kind koester het mooie in het leven opdat je hoop blijft houden op een leven…

Ik schrijf het maar effen, Dat je het gaat beseffen.…

Ik doe mijn werk zonder het te beseffen. Ik leef alléén vanuit geven. Ik besta, zonder dat.…

Met een ruk tot stilstand komen Kijkend naar de wereld om je heen en beseffen dat je weer te snel ging voor iedereen…