Alle inzendingen over bestaansrecht

Je mag geen kanker vloeken, zeker weten, maar zeg nou zelf kanker zou geen bestaansrecht mogen hebben. De naam zegt alles al maar toch klinkt het woord als een oorlogsverklaring, zonder mortieren, granaten of bommen..... Maar met evenveel impact…

Ik rijg ze samen vorm ze tot letters van bestaansrecht in woorden van thuiskomen.…

Gevangen in mijn eigen lijf Iedere dag opnieuw star, stram en stijf Gevangen in mijn eigen lichaam Steeds weer een strijd om het bestaan Een gevecht om het bestaansrecht Ben niet meer mijzelf, ben ik nog echt Heeft mijn zijn nog zin dit bestaan heb ik nog recht op mijn naam Mijn naam stond voor zelfstandigheid Voor kracht, vreugd en…

Je blijft verrassen ondanks de moeilijke tijden misschien juist daarom Alsof iemand uit zijn door cellulitis, sinasappelhuid aangetaste vel kan stappen Eindelijk al je parten kan ik zien en delen De dunschiller glinstert in jouw steriele hand vederlicht begint het strelen Van mijn lippen vallen druppels sap op de grond in een oogwenk…

Weldadige mist - scherpte verliest bestaansrecht in een zee van grijs.…

Weldadige mist - scherpte verliest bestaansrecht in een zee van grijs.…

Nietig zijn zij die weerloos hulp kwamen bieden bekochten hun welwillendheid met bestaansrecht billijkt grootheidswaanzin het doel middels onrechtmatige daden…

De apothekers voeren stiptheidsacties Hun branche kent ook malaise en malheur Heel anders dan die van de buschauffeur Maar wel met vergelijkbare reacties Aan hen het kampioenschap van de strijd Voor een bestaansrecht en wat waardigheid…

achter mijn ogen houd ik mezelf gevangen er is geen wederzijds begrip - vreemd genoeg - tussen goed en kwaad 't bestaansrecht plaats ik in quarantaine samen met mijn monoloog…

De konijnen zijn gnijpende rillend van gillend genot stovende in de pot ik ben aarde hier als het wintert op mijn huid werp ik haar af de epseklepsen worden opgeroepen en de beklozen ten grave gedragen het wezenlijke te berde gebracht op draagbaren de waarheid in ketenen te bedrillen op het teken…

De Flodders zorgden al voor menig brandje Net als de Tokkies en The Young Ones en Emil Maar geen van al die aso’s had de stiel Van de New Kids uit het Brabantse Maaskantje Hun bestaansrecht gaat straks met de grond gelijk Als de poorten sluiten van hun invloedrijk…

Hemel, aarde, zon Een perfecte bonbon Onze meest waardevolle kracht Ons bestaansrecht en supermacht Recht door zee en echt Voor wie men bidt en vecht Een God met verschillende lijven Waarop wij in alle vormen mogen verblijven…

de waarheid draait en vraagt kromme tenen naar een reden maar stomme tenen zwijgen een steen ligt zelden alleen en net als een stomme teen kan hij geen reden bedenken de waarheid als een kromme op zoek naar bestaansrecht in een voortschrijdende waarschijnlijkheid van stenen en tenen…

nee, hij heeft geen berusting terneergeslagen buigt hij neer naar dieptes, waar de grond zijn enige bestaansrecht stut blauwe windels rond een witte wolk een draaikolk van verwarring op de snelweg van verweer elke keer het dode oog in elk gevoerd betoog dat wil niet meer…

het is goed een vent te zijn geen grootspraak steeds een duidelijke lijn waarom maak je anderen zo klein door het verschil uitgebreid te illustreren je talenten opzichtig te etaleren jouw uniciteit in vergelijk te extraheren jij bent pas vent als je het respect en bestaansrecht van anderen erkent…

een vader die vastkokende aardappelen bereidt als voldongen feit maar ook bestaansrecht dat zich in berisping verliest -gedeeld door zinsneden tussen uitersten, in uiterwaarden op het midden van de weg ergens halverwege de ivoren toren doch ruim voor de val nergens gloort twijfel tussen zekerheden tussen nuluren en voltijds zelfs als…

ik voel me vreemd een vreemdeling tussen bekende huizen die uiteen wijken, zo groot zijn als het leven zelf er is iets veranderd in mij, alsof ik iets verloren heb een uitgebeend woord of een zware sleutelbos waarvan de roest ouder is dan de waarheid overgeleverd aan een lijf zonder beeld en gebroken bestaansrecht het is niet goed om te…

Haar snede keert het bestaansrecht om, vlak bij de aarde. Wie haar schaafde, smeedde wil geen gras, wil knol, verteerbaar blad. Metaal klemt hout. Ooit breken zij hun eden. Haar meester stoot. Zij steekt, zij doodt. Al wat het duister zoekt wordt naar het licht geheven.…

werkelijkheid het grillig schijnsel van zijn verbeelding tot ongekende krachten die mij roerloos ontvoerden in de leegte van de ruimte waar verdwaald uit het vertrouwde mijn fel begeerde leven haar gezicht verloor in de wisselende kleuren van herinneringen vervloeit het verleden met het heden tot een verlichting van censuur die het gevoel geen bestaansrecht…

grond toen Dollardwater kwam aan het Oosteinde de weg naar Bellingwolde die een andere loop nam het oude tracé loopt nu dood het laatste stuk ervan is de oprit bij het huis van Ineke en Jan N969 de nieuwe weg een stukje verlegd in een bocht met beton om die oude treurwilg te sparen die stond er al jaren de bewoners vonden hij had bestaansrecht…

Als jij nu even aan mij denkt, dan heeft er vandaag toch nog iemand aan mij gedacht.…

Het is een woord voor pijn die geen bestaansrecht heeft; je lijdt aan een afwezigheid, je snakt met hart en huid naar wat er eerst nog was. Wat afgesneden is dringt zich bedrieglijk op, je strekt je armen blind naar de verzaagde voet, een leegte, het verdwenen kind.…

Negen maanden lang, is er over je gefantaseerd, heb je je bestaansrecht verworven, een plaatsje in ons hart gereserveerd... Het wil nog niet echt vlotten, maar kom nu toch maar gauw, we zitten vol spanning te wachten, lieverd...we houden van jou!…

Nog steeds komen woorden opdagen uit het niets als een slang van letters Glijdende verhalen als een puck zo snel op glad ijs schrijft het schrift zichzelf een weg door de muren van onwetendheid Bestaansrecht als een totempaal boven het water dat volledige ingaven geeft tot ons gegeven leven waarin alles past als een puzzel van onwetendheid…

hoe moeilijk een narcis bestaansrecht te geven, gunnen…

komen in deze laatste afspraak die wij samen droomden voor het duister viel en donker alles verhulde in de gelijkvormigheid van de nacht waarin het onderscheid verdwenen was wij hadden de lijnen open gehouden onzichtbaar in de droomwereld van ons planetair mycelium waar ordening en logistiek de universele basis was die ooit bestaansrecht…

Het witte doek ben ik naakt gestreken, geen kreukel verleden op zoek naar bestaansrecht. Jij warmt je voeten aan het lijf in de kamer maar praat met de spiegel Het doet er niet toe. Want is houden van niet een doel op zichzelf? oh zij was Frans dus "je t'aime"…

De zon mijn bestaansrecht Kruin door stralen bemind. Grenzen voor mij verlegd Nu word ik niet getint. Mij is ontnomen het plezier Verruild voor kilte van cipiers Slecht zijn ze, slecht tot op het bot Trekken de kroon van mijn kop Opgesloten in een pot Cel met tralies, ik ben doodop. Klaar met deze houding.…

zich lavend aan de Bron Voorbij de dag geleefd zoekend naar bestaan stil verschijnt de nacht het moment om te gaan Kruipend, vliegend, aanwezig baant het zich een pad op weg naar overleven gevaren zijn er zat Nuttig lieflijk leven door de mens vertrapt niet op waarde gemeten zijn habitat gekapt De basis van elk wezen bestaansrecht…

ooit geprezen wordt of het wel begrijpbaar is of het past in deze tijd of het raakt of net niet raakt of het voldoende literair is of het leidt naar vage afgunst of het leidt naar medelijden of het belandt in trollenland of het lachwekkend wordt bevonden of het nog wat woke is of het ook onthullend is of het doodgeboren wordt of het ook bestaansrecht…