Alle inzendingen over betere wereld

specialisten zijn de gamers uit dit spel van aanval en verdediging met een triggend plot er is geen modus updates razen snel waar slagveld was woeden nu inferno’s uit de hel iedere body heeft een eigen keerklus wanneer pus de grote circulatie gaat hinderen maar ooit na zoveel rondes is er eindelijk herstel terug naar een wereld…

Een stukje wereld in een regenboog: Wat boerenhuisjes en een korenveld, Waardoor een sidd’ring vaart van vochte wind, Een klompje bomen, wier zwaar-tintig loof Met forse donk’ring uitstaat tegen ’t licht Van de avondlucht, mat-blauw met zweem van groen; Een eindje hei als smeltend violet In zachte hulling van omwaad’mend paars, Een heuveltje…

over houden van wat ooit weer verder moet als een aflopend wekkertje doe mij maar heel misschien op een andere planeet zonder het geratel van opgebruikte filosofen die op de vlucht voor psychologie het woord zomaar herontdekten doe mij maar de woorden ik ken de zucht haar vlucht en de klucht die spreekt van doe mij maar de wereld…

(Mikrokosmos) Vóór het huwlijk werd besloten, Door dit echtpaar, lief, maar dom: 'Onze kindren ('t meisje bloosde!) Zullen worden om en om. Schenkt ons God het eerst een jongen, Luthers wordt ons eerste kind, En de tweede, knaap of meisje, Volgt u en wordt Doopsgezind. Doch mocht de eerste een meisje wezen, In dat liefelijk verschiet,…

De wereld draait door terwijl mijn gitaar zacht kermt, mijn ziel zachtjes huilt…

De wereld volgt de wandelaar en rust als hij verdwaald raakt in de witte nacht en in de stilte niet meer weet welk land hem nu omgeeft en welke vreemde kust daar kraakt. Maar achter zwervend schijnsel wacht de poort van het Chinese restaurant. ------------------------------------ uit: 'Viewmaster', 1998.…

elke ochtend de weg die iedereen bewandelt naar het dorpse plein een markt te bevolken voor de inwendige mens voor het uur van de haan het beest geslacht en gepluimd met de nodige groene vulling genieten van het goede leven een mens onder de dieren neemt wat hij maar wil zonder rekenschap voor wat dan ook de wereld een uitgedoofde vulkaan…

niemand kwam mij voorbij als eerste uit het startblok versnelde ik in de bocht ik kruiste voorlangs ondanks een scheve schaats scherp aangesneden met een grimas haalde ik triomferend de meet niemand kwam voorbij mij niemand die van mijn eenzaamheid weet…

hij bouwt zijn eigen wereld met lego en wat play mobiel praat honderd uit geeft alles wat zijn handen maken een ziel knutselt met dimensies speelt met vorm kleur en zwaartekracht lacht als wat hij in gedachten had ook lukt zich laat zien als vliegmachine niets ontgaat hem in zijn grensverleggend spel fundamenten legt hij zelf…

De regen vormt gestaag Een druppel op m’n raam Het licht weerspiegelt En verspreid een Caleidoscoop aan kleuren Gevangen in een glazen bol Krachten absorberend Ontstaat een nieuwe wereld Kijkend van dichtbij Word ik beweging gewaar Een wereld op z’n kop Groeiend en groeiend Om me heen Verdwijnt mijn eigen wereld Verleid door fantasieën…

Ik kleur de hemel kakelbont gewoon zoals ’t mij zint geel blauw en rood wat zwart een bloem misschien een mond Uit velden maak ik bossen met bomen aller soort sterke zwakke levende dode alsof mij dat ooit stoort En in verlaten duistere steden doe ‘k alle lichten aan grote kleine heldere donkere zoveel als er bestaan De (wereld)pijn…

verwend in zijn bestaan maar hij stond steeds meer in de weg ik heb uiteindelijk zijn sterkste wortels blootgelegd met hakken zagen en breken hoopte ik zijn aanwezigheid te vergeten het is me niet gelukt in de rulle aarde ontwaarde ik zoveel leven dat ik het mezelf niet kon vergeven om die schepping teniet te doen deze kleine werelden…

de wereld schuimt tot de rand het leven schreeuwt honger in koele objectiviteit geef ik je gelijk een dichter is ook maar een mens de zomer valt als zweet op je voorhoofd in koude van tijd zit leven hoger in boom het milde ruizen in het vuil van schaduw…

iemand hield mijn ogen open en in mijn binnenste zag je het scenario oplichten in trage ochtenddauw van dageraad spelend in een zoektocht van twijfel bewegend in de wind naar het ongekende land waarin doodsbloemen zich uitspreiden in rijping milde ogen in eeuwigheid onbesmet achter mijn masker weent mijn ziel in een nieuwe wereld die…

de wereld draait door hersenspinsels van jou en mij.. dus er is eigenlijk geen verschil.. tussen jou en mij.. want zonder jouw actie was er geen reactie.. en reactie creeert wederom een stroming van actie.. dus stilstaan is geen optie.. tijd is geen kwestie van dag en nacht.. tijd is gebonden aan de biologische klok die in je tikt..…

Er wordt niet tegen me gepraat alsof de hele wereld vergaat. Zo voel ik me nu al tijden, ik heb het gevoel dat iemand me moet bevrijden. Iemand die mij wel vertrouwt, iemand die wel van me houdt. Die iemand is er alleen nu nog niet en daardoor hou ik mijn verdriet.…

met haast geen merg meer over ontvlucht ik het bezet gebied duik onder in de stadsdouche zinderend en schuimend spoelt zij de spanning uit mijn gekwelde dag weldadig die cocktail van geluid en geur kleurrijk verlichte wandelaars en het ballet der obers opgelucht slik ik dit vertrouwde beeld er is nog een andere wereld…

Drijvend in angstzweet, verbeten roeien Bange slaven in de boeien Geesteszwepen maken striemen Bang geslagen aan de riemen Spookschip de wereld Komt eraan Vaar je mee Of blijf je staan Monster aan In havens waar de angst regeert Ligt spookschip de wereld afgemeerd God is je leidraad, Allah de ware Maak je klaar om mee te varen Spookschip…

met open boegdeuren varen we naïef de volle zee tegemoet in vertrouwen dat het schip ons hoofd boven water houden zal op volle kracht vooruit willen we schaatsen op de golven zonder ijs dobberen op een zeespiegel die ons ware gelaat nooit tonen zal zullen de zeegoden onder ons het kwade bestrijden of komt alle hulp van boven uit een…

Niet wetend wat te doen Staart ze voor zich uit Mensen rijden langs haar Roepen elkaar luid Toch reageert ze niet op wat er gebeurt Haar lichaam is ergens anders dan haar geest Ze ziet niet waar haar ogen naar kijken Weet niet waar ze is geweest Lopend over die onbekende straat Kijkend naar iets wat ze niet ziet Lopen mensen…

Ik zeilde naar het einde van de tijd Ving vissen uit een opgedrooge zee Dwaalde door bossen zonder bomen Om tot nieuwe ideeën te komen Ik rende toen mijn voeten bleven staan Verdwaalde in een lege kamer Zag de wereld zonder ogen Voelde me door mezelf bedrogen In een wereld zonder maan of zon Een wereld die ik zelf verzon…

Een wereld van verschil ligt in je hand verborgen Want elke dag en iedre morgen kan je hem wenden zo je wilt Je hand kan ballen met een vuist naar boven Je hand kan vragen met de onderkant omhoog. Een wereld van verschil ligt in je hand verborgen en elke nieuwe morgen kies je en krijgt je deel…

Verdwenen historie En nieuw oud leven Hand in hand te wachten Om hun intrede te doen In onze wereld…

de beste dingen in het leven win je niet in slechts een dag ze zijn product van falen, geven heel veel tranen, soms een lach een mooie wereld groeit niet even bloeit niet met een stoot en slag draagt geen wapens, trotse vlag als teken van een opperstreven legerlaarzen trappen plat wat kans moet krijgen zich te rechten eenheid laat zich…

Warmde zonnepanelen in mijn hand ving de wind met grote wieken druppelde regenwater door het mos liet de lampen branden op wat hout Ik zie grote walmen zwart een zee met gebroken water te veel gesnoeide bomen het wordt alsmaar later Schoffelde in het zand naar sporen uit ’t verleden ’k vond slechts lege flessen wijn en hier en daar een…

Als er één wereld is, waarin ik wil leven, als er één wereld is, waaraan ik al mijn liefde wil geven, dan wil ik leven in een wereld met jou, Jij de ware waar ik zielsveel van hou, ik heb angst om je leven, door ziekte omgeven, ik wil dat je leeft, dat ik er ben die om je geeft, die om je geeft zoals je bent, die jou door en door kent, ben je…

kringen Waarin helaas mensen vaak onrecht begingen Het eigen woord is waar, rite en mythe loont Daar waar men gebruiken van andere kringen hoont Zo raakt het wereldbeeld voor menigeen gesloten Doch luisteren en zien breekt muren open Daar waar verstand in nuchterheid zich toont En hart en ziel de vreemde verwarmend loont Kan wel een nieuwe wereld…

Kijk mee in't venster op de wereld. Zie de honger, de grijs gerafelde mensen, holle kinderogen leeg en zo onbewogen. Zie bloed op straten en pleinen, zie de plunderende, moordende mensen. Massa graven, kindsoldaten leren haten. De mens, u weet wel, met intellect en rede waart rond.…

in gelijke delen verbond ze door de draad der tijd Hij sprak tot hen zo de ochtend, zo de avond zo de dag en zo de nacht tijd voor waken, tijd voor slapen leef het licht en slaap de nacht de wereld begon te draaien en de stem zweeg voor altijd tot in de eeuwigheid…

er wonen zoveel werelden in mij in elke vezel van mijn lijf schuilt leven van miljarden jaren en weten van millenia bevroren in de tijd naar verre vreemde oorden voeren mijn dromen mij waar lang vervlogen levens bij het blaffen van de maan ontwaken uit hun eeuwigheid…