Alle inzendingen over betreuren

Er valt altijd wel wat te betreuren. Ons leven valt niet altijd mee. Wat we hebben blijkt soms niet voor eeuwig. Een trap die omhoog kan voert ons soms weer naar de laagste tree. Soms wensen wij een trap te nemen. In ons leven te stijgen naar wat onze ijdelheid verwent.…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant", als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest: bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant",als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest; bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

Ik kan alleen betreuren, Dat ik niet eens verwacht, Wat eens nog kan gebeuren... De blâren vallen zacht...…

Maar als er nooit iets zou gebeuren, Zou men dat betreuren.…

Houd het ook niet tegen Heb ik meegekregen Je gaat het betreuren. Inscheuren Openscheuren Doorscheuren…

Nooit zou dit gebeuren Als het mooi had mogen zijn Maar elke keer als ik zo kijk Moet ik toch weer betreuren Dat mijn leven is gegaan Zoals het moest bestaan Ondanks die openbaring van de mooiste kleuren En dat ik hiermee mijn leven vul Als strepen op een doek Met kleuren verf zo fris en gul Over een diepe zwarte laag Van vernieling en…

het zijn die mensen die je leven kleuren hen heden te kennen zal je nooit betreuren het zijn die mensen die je opbeuren je laten lachen je leven opfleuren het zijn die mensen die van je houden…

Ze draait zich om en laat mij eenzaam achter; ik betreur mijn twijfel en baal van de gemiste kans.…

Men zegt dat er vooruitgang is geboekt, maar er is ander nieuws dat ik betreur. De nieuwe terroristen staan al klaar: ze knutselen een kernbom in elkaar.…

De krant puilt uit van kommer en van kwel Het is een meer dan troosteloos gebeuren En overal zijn doden te betreuren Een grensconflict, diplomatieke rel Een ramp, een dag van nationale smart En straks het huwelijk van Parry Brard…

Vaak zijn er bij de viering van nieuwjaar verwondingen en letsel te betreuren. Ook spreekt het nieuws in geuren en in kleuren van vandalisme en van grof misbaar. Aan alle hulpverleners in de strijd: mijn petje af in grote dankbaarheid!…

De schade viel dit jaar weer reuze mee Wat lichaamsdelen in de lucht gevlogen Branden, arrestaties, blinde ogen Een charge hier en daar van de ME En er is maar 1 dode te betreuren Dus wat loopt iedereen nou toch te zeuren?…

Vandaag was achteraf de dag van Spijt Het speet Henk Kamp alsnog van al die scheuren De hockeygluurder zei het te betreuren De afperser is zijn geheugen kwijt Het zijn drie meelijwekkende gevallen Het spijt me, ik geloof ze geen van allen.…

laat mij gaan en zwijgen over datgene wat geen naam verdient het is tijd voor andere bewegingen ik betreur het niet oude tijden gescheurd in repen in bedommeling van geleegde ogen het nieuwe licht als room verstrengeld in intensiteit van heden…

Dat was wel fijn, maar nu betreur ik het; Ik las ze vóórdat ik werd vastgezet.…

Zo vaak je wilt Zal ik mijn best doen Zo vaak, zo veel Zo onbegrensd Mijn best en meer Ik kan nog beter Nog beter dan Wat jij nu wenst Zo goed het gaat Zal het gebeuren Dag en nacht Ben ik in touw Nooit zal ik Mijn vlijt betreuren Ik doe het graag En veel Voor jou…

Dus Rutte 3 is nu demissionair Dat moest na Asschers actie wel gebeuren Maar Mark die lijkt het niet echt te betreuren Hij weet heel goed, hij is nog populair In plaats van bezig zijn met nu en hier Droomt hij al stiekem over Rutte 4…

De overheid was 'blind voor mens en recht' Daardoor viel veel ellende te betreuren Toch kan het morgen net zo goed gebeuren We zijn aan onze achterdocht gehecht De draagkracht blijft voor vullen van de zakken Zolang er armen zijn om aan te pakken…

In de sauna zweet ik deze kerst uit Loop een rondje extra met onze hond Want we bunkerden tot maandagavond Op vijfde kerstdag neem ik dit besluit Ieder jaar dat randje te betreuren Dat gaat me volgend jaar niet meer gebeuren…

Minister, als u scherper tuurt: Daar in de duinen kunt u het betreuren te zien, te voelen en te horen scheuren.…

Een held is dood, De Bie vormt met Van Kooten Een groot deel van ons collectief geheugen Met typetjes die zelden willen deugen En humor in geslepen taal gegoten De ouderen betreuren een genie De jongeren verzuchten: ‘Bim de Wie?!’…

Een stilstaan om de doden te betreuren bij wat begon met minachting en haat. We spreken heel ontroerd van sluipend kwaad en roepen dat dat nooit meer mag gebeuren. En wijzen, met de ogen nog vol tranen, weer naar een nieuwe groep: de Marokkanen.…

Dit jubileum moeten wij betreuren De oorlog duurt verdomme al twee jaar Er is zelfs sprake van gewenning maar Dit had natuurlijk nooit mogen gebeuren De neo-tsaar, Navalny’s moordenaar, Brengt heel de wereldvrede in gevaar…

Het had mij nooit bereikt, laat staan gestoord Er viel voor mij die dag niets te betreuren Het was noch grauw noch blauw om in te kleuren…

Ik zou het betreuren als ik arm was. Nu zit ik met een flesje kraanwater op het gras in het park en ben halverwege Rutger Bregman’s boek over het basisinkomen. Ik zou me schamen als ik rijk was.…

God heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

Dat wij weer harder rijden dan wij mogen Betreuren wij achter het stuur al gauw, Want kijk, de hemel kleurt politieblauw; Daar komen de agenten aangevlogen! Reeds dwarrelen er blaadjes naar omlaag: Het regent weer bekeuringen vandaag.…

GOD heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

Net twee dagen een ring om mijn vinger En ik loop al in het blauw-gele pand Grote pijlenhal uit het Zweedse land Bij de kassa een enorme slinger Ik dacht dat dit mij nooit zou gebeuren Verlies van principes te betreuren ...met een grote knipoog naar mijn lief...…