Alle inzendingen over bewust aan de andere kant gaan staan

Ik kies in het wilde weg zelf een andere kant...…

....Het gaat is dat hoe het met je gaat Je in het midden laat Zit je in het Weder gaan Doorgaan Verdergaan Ondergaan De toestand Van de vraag Op hoe het met je gaat Is welke betekenis van het woord gaan of staan De vrager Verstaat Gaat het?…

Ik zag vanmiddag twee konijntjes vrolijk rondhuppelen op het korte gras bij een vleesverwerkende fabriek. Ze dansten uitdagend rond van: ‘kijk ons eens leven en lekker vrij zijn’. Door zulk provocerend gedrag komt agressie in de wereld. Ik hoorde tanks rollen, granaten inslaan, volksmenners schreeuwen: Wohlt Ihr den totalen Krieg.…

Dit is de plek waar heden en verleden in elkaar overlopen tot een nieuwe dimensie. Herinnering is licht geweven stof. We raken het aan en alles komt in beweging. Soldaten herbeleven elke granaatinslag, elk uur, elke dag, elk seizoen. De oorlog van binnen kent geen vredesonderhandelingen, wapenstilstand. En de dingen die je wilt…

Voor jezelf gaan staan Betekent trouw zijn Aan je eigen kern Durven zijn Wie je bent Je eigen wensen En behoeften belangrijk vinden Deze erkennen En ze durven uiten En je met respect Laten behandelen…

We spreken elkaar gauw weer, straks, vanmiddag: 's nachts -- wanneer jij thuiskomt.…

Voor mij een glaasje wit zonder alcohol. Het behoort tot de zinnen die een mens nooit verleert. Toch proefden de woorden als jonge wijn, maandag op het terras. Hemels, die eerste slok in open lucht, hoewel Hemelvaart eigenlijk al voorbij is. Pinksteren overigens ook. Maar de echte feestdagen die zijn er aangekomen. Er is een leven met corona…

En mensen langs de waterkant kijken naar schepen die voorbij varen, terwijl aan de andere kant van hen het verkeer voorbij raast. Rennen of stil staan in het leven waarin menigeen zich haast. Natuurlijk evenwicht is als yin en yang. Iets dat men eigenlijk niet vinden kan... Toch is men er mee bezig, bewust of on- bewust.…

Het was de nacht die de schone dag reeds aankondigde. Ik stond al op, verwachtte veel van het leven. Het was en is een helder geven als je weet waarvoor je leeft en geeft. En ik was de vroegste, telkenmale om ieder te laten zien dat vastberadenheid en zachtaardigheid samen tot nieuwe en mooie stromen van energie zouden leiden ter bevrijding…

Zij zag mij van achter staan En zei: Dat die kant er nog wel mee door kon gaan. Het is daarom dat ik achteruitloop in mijn dromen Om zo, Nog enigszins behoorlijk tevoorschijn te kunnen komen.…

Wanneer alle neuzen, dezelfde kant op zouden staan, zou geen mens meer de verkeerde kant op gaan! Echter, zouden meningen onvoorstelbaar infaam als bommen de gemoederen inslaan Dan maar beter met een goed geweten, je neus in andermans zaken steken!…

Ik ben Een pion van het leven Neergezet En onvrijwillig voortgedreven Ik gehoorzaam Loop met de stromen mee Denkend Dit is niet oké Ik wil niet Doen wat wordt verwacht Wachtend Tot mijn pijn wordt verzacht Ik wil Nu stil gaan staan Mij omdraaien En Gods kant op gaan…

Ik ben iemand die het leven heel erg liefheeft en de mensen om me heen; zo erg zelfs, dat mijn eigen leven net even niet belangrijk scheen.…

Zeg maar gerust, Ik werd mij bewust bewust, En kon mij daarin gaan verliezen. Maar van het onbewuste bewust , Word je enkel in diepe rust.…

Je kijkt net de andere kant op Alles glijdt onder je vandaan Je denkt in je hoofd Hoe het verder zal gaan Je kijkt in de zaal En de plek waar je wil staan Je kijkt in de lucht Je ziet de volle maan…

Wat zal de uitslag zijn voor Engeland In heel Europa zit men af te wachten Hoe het verloopt met voor- en tegenkrachten Doen ze nog mee of staan ze aan de kant Als het aan IJsland ligt gaan ze verliezen En valt er helemáál niets meer te kiezen…

Pas dan kan iemand, vrij en van zich bewust, op gaan stáán.…

Maar gaan ze in Den Haag dat wel begrijpen als ze het gas bij voorkeur zelf niet knijpen? Daar is de post...nou dat lijkt niet verkeerd. De G van GOED...zo die zit in de tas. Dat heb ik wel verdiend...een dubbel glas!…

dat hij een plek had waar hij heel kwetsbaar was wisten buiten hem alleen de goden maar dat hij ook nog een kant had die heel teder was dat wisten zij slechts die hem ooit behoorden…

In categorieëngedeelde habitat, Je creëert een onbeseft blokjespatroon. Ik ben die niet-reële waarneming zat, Ik wil niet zien als een icoon. Ik zoek met aanduiding van taal naar object, Naar een juiste bewoording van mijn aspect. Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen. Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…

de nevel vroor aan en het kale winterbos tooide zich met kant…

Aan de kant van de weg staan klaprozen die het de wind vertellen…

hij verkondigd; hij die in het vlees van eigen gerechtigheid wandelt Vol weggestopte haat en nijd tegenover zijn medemens die standhoudt door 't Woord in liefde bewaard De medemens die niet in eigen gerechtigheid maar in Goddelijke gerechtigheid wandelt Die moet zich dan van hem bekeren om te leren de leer van het omgekeerde de andere kant…

Wie altijd vóórop wil gaan in 't leven, bemerkt dat achter hem zovelen... naar hetzelfde streven. Sta even stil, en laat hen gaan. Dan ziet U op Uw weg, dat de meesten buiten adem, langs de kant zijn blijven staan. En U kalm en rustig, uw eigen weg kunt blijven gaan.…

Het rotsblok dat vanuit het niets opdook - Een eigenzinnige asteroïde - Die moeten we de toegang streng verbieden, Die eigenheimer zweeft hier bloedlink spook. Wellicht valt hem een warm onthaal ten deel, Mits hij wel keurig zweeft in het gareel.…

mijn deur staat nu ook altijd voor jou open ga tot het einde van de donkere gang zonder angst kun je verder lopen dan kom je waar je nooit eerder bent geweest ik ken jou jij bent niet bang voor het zich daar afspelend onovertroffen te vieren feest je zult zien iedereen die je kent is er allang jij miste hen en zij misschien jou nog…

Aan de andere kant van de oceaan liggen ook de schelpen te wachten op hun lot Aan de andere kant van de oceaan staan ook mensen te staren naar de andere kant van de oceaan De oceaan, Eén grote spiegel…

Staan in de glans van Uw Naam, een brandend riet meer niet. Elk welklinkend woord stoort. Slechts zijn een ziel voor Uw Aanschijn : hout, dat z'n handen vouwt en brandt aan de binnenkant want U bent de zon, ik de plant. U, de Bron, ik dorstig land. U overwon, ik sta in brand. U bent, en ik ? ik aanbid.…

hoe bekaaid staan ze daar ontmereld en ontkraaid ontroofd van hun bladerhoofd met hun vingerknoken afgebroken reikend naar boven hoe staan ze daar te hoesten in de hoven - de woeste knoesten van bomen - te dromen hoe staan ze daar lijk diepgevallen engelen te jengelen en te hengelen naar levensstromen de rouwende bomen.…

Een tuin vol regen onverkleumbaar staan ze er vier stokrozelaars…