Alle inzendingen over bezweet

Bezweet rol jij weg, een eeuwige sluimer groeit – kristallen op ons.…

Verzonken idealen dwepen mijn slaap in ongewilde wentelingen welke tergen het matras omsluit mijn zwetend lijf rouleert in een vergeten droom De nacht asemt zijn verbeten angst door de poriën van een gekwelde ziel verdrukkende strekking bindt zich vast en vertonen druppels van verzuring Een plengende tranenzee ontsprint gedachten dringen…

Twee bezwete lichamen, moe en voldaan. Liggen nog na te genieten, in het licht van de maan. De nacht is bijna voorbij, er wordt plaats gemaakt voor een nieuwe dag. Heel zachtjes vraagt hij, of hij haar nog één keer kussen mag. Langzaam begint hij haar te strelen. en weet dat hij haar niet langer wil delen.…

Mijn handen zijn al snel bezweet. Mijn ogen glazig en mijn hoofd zo leeg. Neem je het me kwalijk dat ik zweeg? Want alle woorden konden niet beschrijven Wat ik voelde die middag op dat terras in de zon. Toen jij zei dat je niet zou blijven En ik ineens niet meer fladderen kon. Failure to launch.…

Ik bemin je bezwete wind van ginds wie draagt je snelle naam nog teder en voorzichtig voort zonder dat een mensenhand je ware naam vermoord vrede van je tongriem wordt gesneden.…

In het cruising labyrinth kom je lichamen tegen, gespierd, behaard, bezweet, besmet. Lichamen met gloryholes om in klaar te komen, of pikken die diep doordringen in jouw eenzaamheid.…

De pet hoog op de bezwete kop passeer ik het venster zie ik in de spiegel van het glas mijn vader. Labeur op de Hodonkse Akkeren in de vallei van de Werbeekse Nete zeventig jaar geleden.…

Tussen bezwete lijven, de smaak van ranzig bier en dronkenmansgelal Als een gekooid dier met inklemmingsverschijnselen wordt ik bewogen naar voren, zij of achterover. Langzaam begint het te deinen en ik onderdeel zonder zelf en met velen, verstrikt in het woud van woeste woorden.…

bezwete romantiek trekt diepe scheuren in het gepoetste, zelfs tot ver na sluitingstijd de dans kijkt dood al vertellen zweetsokken en kapotte panty’s morgen toch wel weer de perfecte tango asbakken vol…

de mensenmassa duwt zich ademsnakkend tegen de verlichte kijkdozen kinderlijke blikken vlammen gespannen op woorden zinderen de ontembare verlangens kleven tegen de ruiten druppelen bezweet in langzame stralen de harten binnen de dag is gekocht schuld bekend…

je zachte huid bezweet en warm een tedere kus een sterke arm mijn bloed stroomt vlugger mijn adem gaat snel bij anderen was ik verlegen maar bij jou durf ik wel mijn kleren verwdijnen net als de wereld om me heen dan ben je echt bij me en worden we samen een....…

’wellust’ dacht ik toen ik de eerste keer haar hand in de mijne nam ’wellust’ - met dubbel-l haar antwoord was een glimlach bijna een lachen die bij de tongpunt over lippen likkend voor enkele momenten in de rechter mondhoek zichtbaar werd en een handdruk die bezweet kreunende nachten beloofde.…

Twee topperformers die er niet meer zijn Bobby (of-ie onder stroom stond, leek het wel Links- en rechtsom, strak, bezweet en supersnel) En Coen (ging altijd linksom langs de lijn) Al zijn beiden niet bij Boney M te horen Ze zullen in ons hoofd steeds blijven scoren…

Ik voel je lijf, bezweet en mannelijk. Zwoegen, kronkelen en kozen. Branden van verlangen, beschamend hoe dierlijk. Zalig grenzen te verleggen.…

Door de kieren van het overgordijn Glijden zonnestralen binnen Fel verlichtend alles onthullend Brengt herinnering van de nacht Ontwaakt zie ik het eerst Jouw achtergelaten boodschap Drie hangers en wat kleding Ongeordend verspreid over de vloer IJlings verberg ik mijn hoofd Onder het bezwete kussen…

Heel langzaam verdwijnt een hoofd in de beslagen spiegel een tekening verschijnt een hart met een deur daarnaast een bordje -vrij entree- maar terwijl de nevel weer geleidelijk oplost blijft de deur gesloten ziet een bezweet hoofd weer alleen zichzelf…

Trillend van verlangen, Lichtelijk bezweet, Je maakt me heerlijk gek, Ik wil dat je het weet. Je ogen zijn gesloten, Een glimlach op je gezicht, Je bent zo heerlijk sexy, Ik ben voor je gezwicht!…

Gezond het sexspel plegen in donkere wollen dekens opzoek naar rijpe tekens die het karma doen verbleken Verpuurt je warmte stralen twee lichamen zondigen het sexspel doorgronden bezweet en gloeiend pralen Wanneer de glimlach gelijktijdig verschijnt heeft dat de afsluiting eeuwig verfijnd.…

Zij werpt haar licht op uw bezweet gezicht. Ondertussen geeft de zon haar avondrood, omdat zij overdag, overdadig warmte bood. Zij daalt af, tot wij de dag kunnen uitwuiven, om ’s anderendaags weer de dauw van een nieuwe dag te mogen opsnuiven.…

tijdens onze wandeling haar handje stevig vast huppelend en zingend zie je de wind blazen door haar blonde haar nog zo dun en zo licht doorschijnend meisje rozig in de lentezon vrolijk en bezweet babbelend en fantaserend ver weg in jouw wereldje van sprookjesprinsessen af en toe moet ik even slikken…

de duinen liggen in warme plooien zand brandt onder onze voeten wind brengt als warme adem goven van zout vanuit een hijgende zee lichamen geven zich gewillig bloot verhitte zinnen vloeien druppelend openen een bezweet verstand maar vinden enkel zomerhitte…

Die heerlijkheid in een wolk van parfum in een sexy catsuite geweven in net Zo gleed zij wederom geil fluisterend langszij in het omgewoelde en bezwete bed Vingers glijden zoekend langs mijn dij terwijl volle natte lippen mijn wang bezetten Hoop ik dat mijn paranoïde vrees ongegrond is dat zij eens zal aan sluiten bij de netten…

Vrijdagnacht half 2 Drukte Dansvloer Muziek Lichteffecten Bezwete lichamen dicht bij elkaar Ineens... Die smachtende blik In mijn richting Knipoog Vluchtige glimlach Tussen de drukte dringend naar elkaar Een praatje Een drankje Een voorzichtige aanraking Kijkend in elkaars ogen Zoeken onze lippen elkaar Ik wil meer...…

een vleugje van aroma dat zich liefde noemen zal drenkt zich over je lippen die ik teder kussen wil op je schouderblad verschijnt een tatoeage weet niet wat het is maar het zit er stil je huid is zijdezacht en slechts licht bezweet ik zie ons al verdergaan al is het door mijn roze bril wijn drenkelt op je navel en spat er ook rond…

Vergeefs heb ik je naam gevraagd om in jouw erbarmen te graveren, verdrink me in het eenzaam zijn, zaaigoed uit de morgengloed doet mij bezweet ontwaken, een vurig nachtveulen heb ik aan de blindste en tevens de laatste bieder verkocht kloppend in het uurwerk van het lot, zal het masker van het hart kleur bekennen voor het bloedt…

dat stilte was wat hij niet las in haar ogen brak hem op bezweet in angst vele jaren lang hoorde hij haar schreeuwen vocht’ge ogen roerloos gelaten diepe meren stilte in haar was nooit in hem gestemd vergeefs ook het temmen van stromen dromen z’n onbegrepen van in haar hoofd zo werd de kwelling van zijn dagen gekweten…

Kan het zo eenvoudig als het voedend delen van innige sappen, die samen tot 'ons' ombuigen als dansende twijgen die in de nacht naar de dageraad neigen tot volle knoppen bevrucht en in bloesems ontwaken tot we ons een weg naar binnen beminnen om bezweet en uitgeput ineengestrengeld in te slapen. Ja, kan het zo eenvoudig zijn?…

was ik maar als was in een mand dan kon ik lekker liggen blijven in geur van zilt bezwete lijven verbleekt door zon, geschuurd door zand was ik maar als was aan een lijn verblindend zou ik naar je zwaaien kom dichterbij, ik wil je aaien verleidend intensief robijn frisse wind door al mijn draden warmend licht bespeelt mijn huid nog niet…

Levensgroot, de neusgaten wijd gespreid, sidderend, bezweet en wild, het lenteros vertrapt mijn sofa, mijn televisie, mijn laptop en loenst zelfs naar mijn saxofoon! Ras grijp ik mijn koperen vriend en ren de trappen af, gejaagd door het edele dier: naar buiten, naar buiten! Blaas je hoorn Cornielje, het voorjaar is hier!…

De rust wordt me niet gegund, koorts en angst bezweten het bed. Prevelen droge lippen nog een avondgebed?…