Alle inzendingen over bij de ander willen zijn

haar blik was niet zacht een eerst touche op de tast wel onderzoekend ik werd uitgepakt wat ik had is afgepeld tot de naakte conclusie nee geen held ze heeft me ontkleed met vaardige vingers geen gescheur en getrek maar professioneel zo zonder gene mij voor het vallend licht lief beschermend wonderlijk nieuw hoe droom en werkelijkheid…

In Dronten woont een huisstofmijt Die ernstig onder huisstof lijdt ’t Is daarom dat hij huisstof mijdt En groen ziet van de huisstofnijd Het liefst was onze huisstofmijt Al die beroerde huisstof kwijt Maar ja, het is een huisstoffeit Dat ‘n mijt altijd in huisstof leit Maar toen, het was weer huisstoftijd Kreeg hij een echte huisstofmeid…

Wat was het vroeger fijn in de natuur We crosten, sloopten bomen, groeven kuilen We pisten, vingen vlinders om te ruilen We bliezen kikkers op en stookten vuur Nu kun je daar alleen nog maar van dromen Er staan nog meer verbodsborden dan bomen…

dood zou ik ze willen steken willen schoppen en slaan ze zitten aan iets dat van mij is en daar komen ze niet aan…

Sinds we Adams Family verzwolgen Frans´ bestaantje en het leven van La Brard En de Froger-rijkelui zijn we gehard In sterren die hun leven laten volgen Bij een single singer-homoseksueel Gaat er heus geen hapje minder door de keel…

Ik las dat veel gewonden zijn gevallen. Hun eigen schuld, ze wisten dat het glad was, hier heerst een zee-klimaat, volgens de atlas. Waarom dan tóch naar buiten met z’n allen ? Voor een gewonde valt daar niets te winnen. Als je gewond bent, blijf dan veilig binnen !…

Van omgelogen dromen geen museum maken en een ander middelpunt aannemen dan de verwarmde holte van de eigen hand het prentenboek van kinderlijke teleurstelling verbranden de spiegel uit zijn recht ontzetten van de eerste bezienswaardigheid de afgepaste vakken van de tijd niet meer te buiten willen gaan het ruiterstandbeeld van het zelfbedrog…

hebben en niet alles doen wat een ander zegt de wereld ooit alleen verkennen zonder regels en gebed…

ik mag er zijn voor jou als water voor bloemen of als een bloeiende struik voor de mooiste vlinder door jouw naam te noemen open ik een luik om adem met je te delen en in gedachten jouw levenspad te strelen je hand zal ik pakken en jou op mijn schouder dragen maar ook wijzen naar anderen, zo velen die jou met warmte willen…

Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…

Als ik gaandeweg anders dicht is dat verwijtbare onschuld, wachtend op het licht vol ongeduld wat mij vervuld.…

Je eerlijkheid, warmte en vooral je begrip gaven me kracht, het leven te waarderen raakte ik, niet meer zo gauw in de slip wat de anderen ook van jou zullen beweren.…

Een weg is nooit een doel op zich een doolhof is een wangedrocht het leven is het èèn of het ander de wandeling is kort of lang maar doorgaan en het eindpunt zien is niet voor ieder weggelegd we willen wel, we doen ons best maar weten toch de route niet je kunt hier links of rechts, rechtdoor of terug de zekerheid is ongewis stel…

Vergiste zich in de deur, had niet bij mij moeten zijn, had god weet wie, ‘n ander lijf moeten nemen, maar nu is ie hier en niet meer daar, in mijn lijf huist een sluipmoordenaar.…

wij zijn wie we zijn, wij zijn onszelf, wij zijn 'raar' wij zijn anders samen, daar hebben we voor gekozen heel bewust we wisten dat het ging komen minachtende blikken gefluister over ons net te zacht om iets van te zeggen net te hard om te negeren wij gaan door met ZIJN wie we eigenlijk willen zijn gewoon wij.' en WIJ zijn er trots…

In mijn fantasie ben ik anders. Ik kan dingen doen die ik altijd al heb willen doen of kunnen. Ik voel me gelukkig met de mensen die mij wat gunnen. Die mensen zijn in werkelijkheid mijn tegenstanders. Maar dan slaat mijn stemming om. Mijn fantasie verandert in een hel, mijn gedachtes zijn dan een gekwel.…

Kan ik er hard tegen gaan strijden of is dat dan weer terug te leiden Naar wat anderen van mij willen? Ben ik ergens ècht mezelf of wordt er buiten mij besloten wanneer welk karakter zit als gegoten?…

vrouw je iets vertelt wat je nooit had willen horen drijven je gedachtes ver weg om niet te hoeven horen wat zij zegt dat is de geschiedenis van de filosofie althans wat een man in geleerde wanhoop denkt…

Haar handen maken wat haar ogen willen; aan een handeling te veel zal zij haar handen niet verspillen. Haar handen masseren een gestreste geest. Dat er meer in haar huist, is wat je in haar handlijnen leest. Haar handen zijn datgene waarvan je kunt houden. Die vasthouden wat je tot nog toe aan niemand anders toevertrouwden.…

Dat nimmer in het krijt stond bij een anders geaarde God; die zelf dat leven niet zou willen blootstellen aan een Duivels complot.…

Is die glimlach die geeft als een ander daar om vraagt. Laten wij blij zijn om al die verschillen. Dat kleurenpallet in zijn diversiteit. Dat een keuze aanreikt als wij dat willen. Dat ons leven met die extra mogelijkheden verrijkt.…

ik zie ze gaan ze raken alles aan vooral elkaar alsof ze samen willen blijven praten tegen muren schreeuwen in de lucht luisteren naar dingen die voor onze ogen zijn gevlucht zijn ongrijpbaar in bewegen verlokkend ingesteld denken anders over alles zien in iedereen een held ze ademen hun niet geleefde jeugd stelen warmte kopen…

De helaas overleden Zangeres zonder Naam Gister telefoon van mijn geliefde & zussen Zuid-Amerikaans Chileens Santiago Wat zou ik willen meer...? September/oktober 2019…

kijken naar je spiegelbeeld jezelf willen pakken het stoten tegen glas dichtbij en onbereikbaar je zien bewegen zonder touwen in vreemde handen op de maat van radeloos het schreeuwen wordt gefluister en de huiver is je angst dat jij het niet meer bent jezelf niet meer kent en naar die ander kijkt die op je lijkt maar zonder hart…

Je zal dan toch maar aandeelhouder zijn Van SNS, die bank die naar de beurs ging En die qua rendement heel veel honneurs ving Tot aan de val in het vastgoedravijn Al leek mijn spaarbeleid soms uit de tijd: Het schoot niet op, maar ik ben ook niks kwijt…

Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen en me veilig willen voelen in jouw armen.…

Ik zou willen vliegen ver hier vandaan op zoek naar rust en vrede heel ver vliegen Ik zou willen dromen over een wereld zonder geweld het zal nooit gebeuren alleen in dromen Ik zou willen vluchten weg van mezelf mijn problemen achter me laten steeds maar vluchten Ik zou willen genieten van muziek, boeken en schilderijen…

Jan Slagter Keurt z’n eigen vlees Wast het vette varkentje Is niet vies van vis Brult af en toe als een leeuw Is op geen enkele wijze ‘n luipaard Vergaloppeert zich af en toe Maar blijft die lieve labrador Die lieve oudere droomhond Van en voor vooral ouderen!!!…

Probeer toch te blijven lachen, want morgen kan alles weer anders zijn.…

Zo had ik je nog niet gezien: terrein wuivend van gras speciaal ontsloten voor de voeten van wandelaar ik Je bent mijn glooiing zonder slangenbeten, peilloos diepe kloven, prikkeldraad of paden. Je bent als kon ik in je thuiskomen: lief lijf, zacht jachtgebied.…