Alle inzendingen over bijen

Goddomme - er brommen bijen in de winter. Van de wijs - sneeuwklokjes bloeien in de herfst. Van de pot - Elfstedentocht hartje zomer.…

Bij ons in de tuin, veel bloemen En drie merels, weldoorvoed En ook nog bijen, die zoemen En koolmezen, net uitgebroed En mijn aardbeien, die worden aangevreten En slakken, die ook profiteren En wie heeft wat op zijn geweten? Hoe weet ik dit evenwicht waarderen?…

Hij is de landheer van een licht seizoen en praat er ongemaskerd met de bijen. De koningin laat hij het meest nabij zijn terwijl haar zwerm de woorden verder zoemt. Het zijn maar lichte spreuken, van de regen ver weg, achter zijn rug, een grijs bewegen - een koningsmasker zijn gezicht.…

de bijen zag ik niet toen appelbloesem bloeide in het koude voorjaar nu zie ik het eerste blozen op groene vrucht die nog rijpen zal dank zij bevruchtend werk van onze bijenvriend kan ik oogsten in augustus .…

• Een dennegeur verdwaast de orang oetans In hersenpan en onderbuikgevoel Odeur van penetrante girondijnen Geen alfaman wordt blind door impotentie Maar door obesitas en corpulentie In schaduw van de matglanszijderups In orang oetans lebensraumurgentie Rust een taboe op woudkapinterventie • De nacht passeert…

In Brabant, in het land van melk en honing Daar is een imker die zijn bijen kweekt Die wordt – hij kijkt niet uit en ja dat steekt - Mooi op de bon geslingerd als beloning Het volkje uit Breda dat gonsde even Tot hij zijn pijp aan Maarten heeft gegeven…

Nog eerder zou ik met een egel vrijen of ging ik met een wrattenzwijn van bil, liet ik mij pijpen door een krokodil of zou ik vreemdgaan met een korf vol bijen, een tongzoen geven aan een waterbuffel, dan dat ik ooit met Geert of Rita knuffel.…

Waarom kan het niet als bij de bijen met een volk van werkers, gezellig gebrom, genoeg te eten voor iedereen en een Koning en Koningin, zonder oppositiepartijen.…

Als het meisje met de bloemen Haar onschuld aan de koopman geeft Als de bijen stoppen met zoemen En voor het laatst de muziek het begeeft Als de schilder het fluiten staakt De soldaat het vuur kan horen Als de eeuwige slaper ontwaakt Dan is alles verloren…

Kijk hoe de vogels de bloemen kleden en de bijen de was in hun botten gieten. Lach dan nog eens naar die oude magiër die de lucht beslaat met goudgele vingers en de huizen wit pleistert in zijn gelaat, want straks is het weer zomer.…

Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

Zinderende zon De bloemetjes en bijen Vatten vuur en vlam Freya ontkleedt zich Het wordt een warme zomer Vruchtbaarheid alom Veulens in de wei Jong verliefden in het gras Moeder Natuur lacht…

Want zou ik ondanks alles toch gaan maaien, Dan gaan er nog meer bijen naar de haaien.…

nog huppen argeloos de lammetjes varen vriendelijk wiite wolken langs dat ongemeten blauw geleid door stroming van wispelturige wind zullen bloemen en bijen weer sjansen en dansen tegenwicht voor al wat drukt…

Bijen zoemen rond de appelbloesem met haar gemengde gevoelens in het licht in een relatie met de voorjaarszon en bij de rivier, aan de oevers van de Waal begin ik met jou, vandaag, een fruitig verhaal want echte vruchten liegen niet niet in geluk en niet in verdriet.…

Je kocht er ooit dat rare schoonmaakding Die autowas die bommen kon weerstaan Een flightcase in de vorm van een banaan Maar Tel Sell gooit de handdoek in de ring En bíj die handdoek (wit of anthraciet) Krijgt u die ring cadéau (geheel om niet!)…

jij groette en lachte naar de bomen die jij bij het tegenkomen wist te verleiden tot het spreiden van hun vele takken zodat het blad de warmte van zomerzon kon begeleiden om wat later in het jaar ruimte te gaan geven aan een vruchtbaar leven van duizenden insecten op de mooiste bloemen met als beloning…

zij koninginde hoog in de koude lucht na de vlucht snelle en opgewonden darren in chaos achter zich te hebben gelaten alleen de kleinste bleef haken aan haar spoor met hem zou zij het gaan maken hun moment was universeel van twee naar een teveel weer wolkte na enige tijd een jeugdig volk naar een nog nieuw te kiezen…

Computo, ergo sum. Wat houdt dat in? In ieder geval verbonden zijn door een anonieme boetster met het netwerk van netwerken. Onder al die millioenen houden centra met koude gangen en zoemende servers ook mij in ‘t oog. Zwemmen kan ik in een oceaan van kennis. Maar nu hoor ik een hommel zoemen: hij komt de kamer in. Ik drijf hem naar het open…

Twee honden vochten om een been - het mijne, dus ik was ver heen, toen zomaar in die stille straat zo'n duizend bijen uit een raat hulpvaardig kwamen aan gesjeesd. Die blaffers zwegen, plots bedeesd. Zij sloegen jankend op de vlucht, belaagd door angels in de lucht. Geperforeerd met menig steek was 't dat de ene hond bezweek.…

wat een armoe zoemt de koningin de korf is zowat leeg er druipt te weinig honing in waarschijnlijk door de slechte bijenstand en wordt het ook steeds linker voor de imker moet hij straks zijn hand ophouden bij de bijstand…

je rankt in groen je mooiste lentekleur wiegt licht verschrikt op zomers warme winden bloeit te snel omdat in het verstoorde evenwicht je geen balans kon vinden je stuifmeel is verkleefd omdat de stamper niet mocht groeien de bijen zijn niet langs geweest er was geen koningin op het uitvliegfeest de darren zijn te vroeg dit…

een slechte zomer bijna geen gast te zien in het bijenhotel…

als het sterven behoedzaam mijn wangen streelt in de herfst van mijn bestaan wees dan niet boos, laat het maar begaan het is geen misdaad weet je en neem me niet kwalijk dat ik zonder verontschuldiging van je weg zal gaan noem het een complot tegen het lijden en niet alleen het mijne verwijt het de bijen maar…

De wachtruimte slechts dun bevolkt maar een drukkende massa zwermt als een horde bijen op mijn gemoed. De klok is als een dreunende stem en mijn keel klopt als een bezetene op muren, lege eindeloze zalen dwalen door gedachtekanalen. Er is veel om te denken maar nog meer om te zwijgen.…

Tui's laten zich horen op zoek naar honing van felrode bloesem Manukabomen lokken bijen met witwasemde nectar raten raken overvol zwarte zwanen in de wetlands vinden overvloed aan vis aalscholvers duiken mee…

woorden zijn soms zo zwaar als stenen op je maag maar gek genoeg kunnen woorden ook vliegen dan zijn ze bijen die honing brengen en niets is zoeter om te proeven en om van te houden schat ik hou van jou tot aan het ochtendblauw de zoetheid van de ochtend is jouw zoete mond…

Gebruik dus nooit meer ~imidacolprid~ -geen levend wezen kan er op gedijen- ‘t is vuiligheid die al wat vliegt vermoordt aan vogels en insecten en de bijen.…

Acht bijen in en uitgevlogen de honingkorf bleek soms versleten werd telkens opgeknapt zij heeft een groot vermogen: Mary Tudor om haar hals die tevens schitterde in Nederland zij was een roos: een ster, een parel die nu is afgeknapt maar niet vergeten Liz was een schoongeslepen diamant.…

met taal zeg je iets bijen zoemen rond water kijk in de keel van wie het zegt naar de gebaren de armen en de handen bedenk wat taal is je weet het eigenlijk niet maar als ze maar even naar jou kijkt zie je haar ogen en bijna haar lippen die iets zeggen wie weet alles…