Alle inzendingen over bijenwas

stroomt zelden kabbelt zonder stapjes terug om alsnog een wijle te verblijven in het destijds links gelegen droompaleis op zweeftapijt van liefde stil geluk arcadisch ingekleurd waar opsmuk smelt vervloeit zacht de geur van hyacint leeuwenbek duizendschoon vuurlibel argusvlinder oh oranje tipje sta stil zeg mij niks ik ben van bijenwas…

letters schrijven in voorbijstromend water is niet zo zinloos als van iemand te houden die geen liefde kan geven zie het leven van een afgedragen jas dragen is beschamend van wegdoen wil je niks weten we vergroeien ermee als bijenwas geeft geen liefde maar gedraagt zich als een broeder schrompel ik in ijzige lucht zou dan ik de zwakke mens…

Met bijenwas tot warme gloed gewreven komt in een keuken ver van Amsterdam de middeleeuwse tafel in zachte glans tot leven geeft spiegelhout een blik in het verleden krijgt gouden eeuw een nieuwe levenskans door halve eeuweling in vreugdedans.…

vervallen woonblok in de kamer met geelbruin verkleurd, vettig behang verzwaart de moeder niet het schuim van de zee - ze kan het niet laten - de fragiele vleugels van het kind traag, onverzettelijk pakt het meisje met opgewonden blik de veren beet die opwaaien in een lichte bries diamanten dagdromen voeren haar naar de zon die de bijenwas…

Gehurkt in een dode hoek verstop ik me Ze lijkt aan de trapleuning vastgelijmd Haar lippen als met bijenwas verzegeld Kloven van de droogte En net daar Aan haar stramme voeten Lagen vergeelde najaarswensen In snippers rondgestrooid Waarom kwam ze daar?…

Op bed kijken we elkaar uit de kleren op de vloer een jurk een hemd, meer valt niet uit te trekken; hoe we ook op handen en knieën bijenwas in de vloer wrijven tot het hout was opgeeft terwijl we elkaar op bed liggen te bekijken op de vloer, glad as een tafelblad waarover dingen uit eigen beweging beginnen te schuiven tegen elkaar aan…

Vanaf de groene Neriton staar ik op het schelpenstrand, bijenwas en lotusbloemen draag ik in een tas. Aarzelend volg ik de meeuwen, daal de marmeren trappen af en luister zwijgend naar de stemmen van mijn innerlijk beraad.…

Van leut tot oude krantenknipsels stapelden zich woorden als briketten vol met achterklap gelegen voor de haard Wie spitste hier zijn oren niet een vonk te horen smeulen wie zag er hier het branden niet van bijenwas in maan ?…

We wreven bijenwas in het doorleefde eiken. De zon doorschijnt het stof in gotisch vormgegeven glas. Het kraken van mijn jas vertolkt het amen van mijn spontaan ontstane dank aan God. De zware buitendeur nog in mijn handen speur ik op de kale trap naar de gewiste sporen van wisselende organisten.…

de kegel van haar snavel hakt de schors open met de tong likt ze bosmieren uit de pulp morst ze melk over de deinende navel soms peutert ze met geveilde nagels aan zijn gulp scheurt het zegel, dan kruipen er vingers van bijenwas over de blonde wrong, de ontstoken knopen in de broeikas van een etterbuil, een wonde dan kietelt zij de tulp…

De mens wil al van oudsher kunnen vliegen Neem Icarus, die faalde door de zon, En nu deed Jarno Smeets of hij het kon Het lukte hem toch velen te bedriegen Zijn ware doel is ook bereikt: een scoop Met zes miljoen bekijkers op YouTube…