30 resultaten.
bladstil
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 257 tijd tikt heel gestaag
bladstil rusten haar ogen
op het vensterblad
tussen cactussen tast zij
in haar gedachten…
Les leçons de ténèbres : Charpentier
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 181 Bladstil de middag
meer blauw dan wit de hemel
geen vogel die zingt
een Novemberzon verrast
ons wij gewend aan regen…
Broodnodig...
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 737 Het aardappelveld
donkergroen, bladstil trillend
van zonkoestering…
Haiku (groen nog)
netgedicht
2.7 met 16 stemmen 659 groen nog klom ze op
de muur bladstil was het toen
ze erover viel…
Bladstil
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 In alle vroegte
er was geen hond die blafte
de maan op een kier
geen vogel ging te water
om zich heen keek het kasteel…
Bladstil
gedicht
4.0 met 2 stemmen 7.000 Een vallend blad
op een gelaat
dat ik eens liefhad
Zachtjes glijden vingers
door verleden heen
tranen ach ik ween
Stil, het is goed
je hebt geboet
bent nu bevrijd
Lachend dansend blad
op een gelaat
dat eens werd gehaat
-------------------------------
uit: 'Woordkunstwoord', 2010.…
Sneeuw
gedicht
3.4 met 22 stemmen 8.678 .
------------------------
uit: 'Bladstil', 1977.…
nocturne
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 623 de avond kust
de ogen van de nacht
nevel loopt over de gracht
in een beukenhaag
koestert de wind
de dromen van een kind
wij kiezen smalle dreven
ik hoor je vingers bladstil
een nocturne spelen.…
vermiljoen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 854 bladstil kleurt
het ochtendlicht
de kleine steentuin
smaragdgroen
de dauw dipt
ragfijn
de trotse sparren
met kristallen
als ik
aandachtig luister
hoor ik
het fijne lichtpenseel
met sourdine tippen
op het bladgroen
in grandeur
van vermiljoen…
Stiltegebied
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 208 gedachten nog bladstil,
moet ik wennen
aan een wereld van
breekbare zinnen,
aan het platgetreden pad.
in een ongebonden vlucht
en de loop van verre sterren
het eeuwig verlangen
naar verleden.…
Kruisen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 111 Wat bezielt haar om juist nu
het laatste licht te sparen,
te bewaren, totdat scherpe
nagels de laatste streken
al bloedend laten vallen
het lijkt of ze
het ooit verlorene
niet kan verdragen
dan houdt ze de herfst bladstil
en scheurt verval van de kalender…
winterstad
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 205 Bladstil ligt ze
breeduit te zijn
in het blauwe uur
dat schemert
over haar ijzige lijf
en alle geluiden lossen op
in vallende duisternis
hoe weinig er nu nog is
van wat gisteren was
zoals late zonnestralen
over een nazomerterras
hoe heb verwordt tot had
en ik me wentel
in de intimiteit
van winter
in de stad.…
Toen de tijden bladstil waren, lang geleen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.876 Toen de tijden bladstil waren, lang geleen,
is ze geboren, in herfststilte een bloem,
die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, -
regenen doen de wolken om haar om.…
Juni
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 504 buitengewoon
met 21 - als je huwt...
...tussen hagen seringen
en je bruidssluier lang
op het pad,
je boeket gemêleerd
van het fijnste, vanzelf
en natuurlijk pril blad
de lucht is voor jou
gedrapeerd in lichtblauw
en het goud
regent uit bomen
en
tekent zomer zonnig voor trouw
is de klimroos bladstil…
Duizend vlindervleugelbogen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 164 met wind
breng je het bladstil loof
tot suizelend bewegen
jouw stralen zon
lichten de schaduw op
en warmen donker leven
je ogen lachen
uit de diepte
van je open hart
de rode mond
vraagt zacht
of jij me kussen mag
ik heb je hand gepakt
wij zijn gaan lopen onder
duizend vlindervleugelbogen…
Speeltuin in oktober
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 49 Scheef in roestige kettingen
hangen de schommels bladstil
onder kale zacht wiegende takken,
voor het kind dat spelen wil
is het te laat in de tijd,
de zandbak vol afval en hondepoep,
de glijbaan, stroef van het zand,
die niet meer glijdt.
Nog klinkt dichtbij vrolijk geroep,
zo passend bij dit kinderlijk domein.…
Je stem wist nog niet van sterven
netgedicht
4.1 met 22 stemmen 358 Bladstil.
Lipvormig.
------------------------------
foto: Beeldentuin Dehullu 2009
kunstenaar: Kita Nuij…
Dualiteit (Koans)
netgedicht
3.2 met 9 stemmen 182 Bladstil, ik zie niets
alleen de zwijger zwijgt,
ik kan hem horen.
Ogen van mensen
zien de blinddoek van hun god,
van eigen schoonheid.
Liefde streeft ernaar
al het eerdere streven,
achterwege te laten.
Een vroege vlinder
accentueert tijd met beweging
sculptuur van het licht.…
Doodlopend spoor
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 61 Het was vroeg en bladstil
in het schemerende bos,
ik was er alleen
en volgde het spoor.
Het sneeuwde licht,
niets dan witte
zachtheid om mij heen.
De bevroren aarde
protesteerde krakend,
leek, overal waar ik liep
om antwoord te vragen,
maar de in nevel
gehulde bomen zwegen
en zuchtten diep.…
Adempauzes (8 x)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 Bladstil, niets beweegt
een tijdloze zwijger zwijgt,
ik kan hem horen.
Onbaatzuchtigheid,
om het eerdere streven,
achterwege te laten.
Toon van eigendunk,
voor het gemak vergeten,
herken het geluid.
Alles valt tot een,
dat ene keert tot alles,
voordat het verscheen.…
twee eekhoorntjes
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.873 twee oorkussens voor ons hoofd
zocht ik om vannacht te dromen
ik vond ze in het groene mos
onder de stilte van een beukenbos
bladstil hangt het licht
zacht lispelt de wind
het groene dak koestert mild
de rust van oeroude bomen
wij liggen naast elkaar
wachten tot de avond komt
dromen voor de nacht
heb ik voor je meegebracht
een holte…
Veertiger jaren zomers
gedicht
2.0 met 89 stemmen 13.319 merknamen tegen
de buik van God
Met koortsig glanzende oogopslag
en stramme arm signeren generaals
de capitulatie in een theetuin
vol roestige fietsenrekken
ze laten heftig naar pis
ruikende bunkers achter om
de herinnering aan hun levenswerk
concreet te houden
van verre komt nog
wat gerommel, de lucht
strak en bladstil…
Wintertijd
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 123 Andere tijden, de originele
Verblijden, oranje, gele
bladeren, bruine, rode vele
Daarover te kwelen
op een grauwe maandagmorgen
Lijkt zonder zorgen
Geen lekken,
geen schreeuwende bekken
Bladstil houdt zich het laatste blad
Alsof ...alsof het nog één keertje bad
voordat het viel
en toch, toch ging hemelen
Wat kan iemand zemelen
Op deze morgen…
zonder groen blijft het bladstil
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 648 zie het dagen, uren
komen niet tot helderheid
zijn de nacht aan het vertragen
de zon vervlakt in
het krachteloze klimmen
neigt bij opgaan al ter kimme
de lucht is kil, dunnig
vlaagt een koude wind, maar
zonder groen blijft het bladstil
nog kleurt de oogst
de bodem wordt al schraler
weiden zonder vee steeds kaler
het leven trekt…
Tabula rasa
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 147 Er mist een kamer hier
een witte kamer
waar ik niet hoef te bestaan
een onbeschreven blad
om mij te bergen
Waar het kristallijne venster
mijn woorden terzijde schuift
het winterlicht binnenlaat
dat naakter is dan mijn blote huid
De klok een witte tijd aangeeft
ik mijn adem bladstil zie hangen
boven een deken van stuifsneeuw
het vroegste…
Sanctissima virgo
poëzie
4.3 met 3 stemmen 609 't Was bladstil, en een lauwe loomheid lag
En woog op beemd en dorre wei, die dorstten;
Zwaar zeeg en zonder licht een vale dag
Uit wolken, die gezwollen onweer torsten.
Toen is het zwijgend zwerk uit-een-geborsten,
En knetterende donders, slag op slag,
Verrommelden en gromden.…
Einde oefening
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 168 Zes uur s'avonds
de natuur herademt
ik zit op een bankje
in een bladstil bos
de lucht is zo zuiver
dat ik geen sigaret durf op te steken
in plaats daarvan
snuif ik de boslucht diep op
het is zo vredig, zo stil
af en toe fluit een vogel
een andere vogel fluit terug
ik geniet van de serene rust
dan plotsklaps duikt er
een straaljager…
Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
gedicht
3.4 met 66 stemmen 24.259 Is het vandaag of gistren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Altijd vandaag, zeg ik. Ze glimlacht vaag
en zegt: zijn we in Roden of Den Haag ?
Wat later: kindje ik word veel te oud.…
Ze heeft genoeg aan zichzelf.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 Bladstil, gewichtloos
is het haar wereld die vervaagt...…
Mária Lécina
poëzie
3.6 met 108 stemmen 34.333 En eens dat zij voor Averia lagen
op een Zondagmorgen bij bladstil weer
stond hij in een spiegelglad water te staren,
zijn eigen ogen zagen hem weer
¿Porqué, Mária?
Toen hij zich zag in dat helder water
- daar staat het water duizend vaam -
zag hij achter zich in dat helder water
een blinkende witte hemel staan
¿Porqué, Mária?…