Vreugde doet leven
Geprezen als een omhulsel
Bloeiend en vermakelijk
Kietel mij met blijschap
Ik zal lachen en mijn vreugde doen stralen
Heel de wereld zal het voelen
En met allen tezamen doen gloeien…
Jaar in jaar uit is het ellende
De kerstboom ligt weer onderuit
De hele boel is nu een bende
Dat kost me weer een flinke duit
Slingers stuk, kapotte piek
De ballen kwamen nog het verst
Maar zij zijn uit elkaar gespat
En het is nog lang geen kerst
Scherven liggend, overal
Dankzij mijn liefdevolle overval
Het is de schuld van mijn vriendin…
Dit leven is gans niet*, omdat de zware zonden,
Van blijschap en geluk het maken naakt en bloot,
Dit leven is gans niet, omdat van zijn moeders schoot
De mens tot in het graf met smarten is gebonden.…
O God, verlicht haar kruis,
Dat zij den held op ’t huis
Met blijschap mag ontvangen,
Die tussen hoop en vreze drijft,
En zucht, en uitziet met verlangen
Waar dat hij blijft.…