inloggen

Alle inzendingen over blik op de aarde

32964 resultaten.

Sorteren op:

De aanlanding

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 466
jij had de mensen in jouw ban met een geweldige performance op de bühne van de zaal jij wiegde oceanen liefjes in slaap deed knapen van golven wit krullen om jou maar te volgen zacht sliste water langs denkbeeldige rotsen die met hun trotse aanwezigheid de aanlanding koesterden nog sta jij daar armen bezwerend ogen op de…
wil melker9 november 2021Lees meer…

ontwaking

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 293
pure ochtenddauw de eerste zonnestralen de aarde ontwaakt…
moi19 oktober 2003Lees meer…

De grote tuin

gedicht
3.0 met 61 stemmen aantal keer bekeken 22.164
Hier was gehoest, hier gebloed, daar geroest voor onze aarde de vrede verklaarde. Waar vroeger de muren van steden stonden, verstomd zijn de monden, verstomd hun culturen, worden figuren van bloemen gevonden.…

Geduld

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 863
Van tijd tot tijd betrap ik mezelf, blijkbaar de aard van het beestje.…
JP24 juni 2004Lees meer…

EPILOOG AARDSE APOCALYPS UIT ZWARTE VERZEN

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 68
afgewend omdat wij de briljante gegevens niet konden ontraadselen laat staan ze gebruiken de grootste lithium data base zijn de stranden van zee en oceaan waarbij de golven info brengen en verzenden en zon alle energie geeft de moderne wetenschap heeft ons kantelpunten gebracht waarmee het nano kind mag spelen communicatie met aarde…
wil melker10 januari 2022Lees meer…

Argus Panoptus

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 686
maar zij aarzelt naar haar aard op zijn parmantig paraderen trek hier veren uit het leven , heer van huis en haard.…

26 DECEMBER

snelsonnet
3.0 met 54 stemmen aantal keer bekeken 2.581
Hij kapt de bossen, wint de mineralen, ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand. Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

Een luttel aarde, een luttel hemel

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 3.585
Een luttel aarde, een luttel hemel Heeft ziel als haar bezit gewonnen, Een luttel aarde, een luttel hemel Tot eigen heerlijkheid gelouterd In uwer ogen spiegeling. Maar weinig zuivre gouden woorden Reeg ziel tot snoer en morgenbede, Maar weinig zuivre gouden woorden, Klinkklare sterren neergevallen Uit de gelukverstilde nacht.…
P.C. Boutens17 november 2021Lees meer…

Nieuwe kans

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 59
ooit was de mens een deel van het leven om hem heen in een oneindig universum diep wortelend op steen en schaars vruchtbaar leem hij is zijn heem ontgroeid in het va-banque rentenieren van hem toevertrouwde waarde door opbrengst geboeid erodeerde en vervuilde hij op gruwelijke wijze de aarde de evolutie is geschokt uitgebalanceerde…

vogelei

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 675
hoelang ben ik nog te beleven hoever is ons streven waartoe kan ik mij wenden zonder mijn liefde te schenden elke strategie verliest voor mij zijn waarde als ik kijk naar wat er is op deze aarde hoe ver kan een mens zijn hoe lang kan een hart kloppen als je weet dat je op alles kunt gokken elk ander idee is mij vreemd als een nachtegaal…
martin balde26 november 2003Lees meer…

Leven is Hel

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.563
En zo bewandel ik, als met de duivel op de hielen, de hel tussen hemel en aarde, mijn Gehenna In ontketend oranje en negen ringen Verzen als rozenbladeren op de bruidsleep van de wind, in het kielzog van dofgrijze wolken, aanstonds te vergeven alsof het zo is dat mijn ziel de dans ontspringt…
Issoso12 december 2003Lees meer…

Einder nooit einde

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.355
Alleen verder wandel voort, kijk vooruit zoals het hoort, want als je ooit naar boven kijkt, en dan uiteindelijk het punt bereikt, waar zon en aarde elkaar tegenkomen, zijn al jouw dromen eindelijk uitgekomen…

Vuur, aarde, wind, ik haat ze

poëzie
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 3.627
V Vuur, aarde, wind, ik haat ze. O God, mijn haat Tegen het vuur dat, lang afgunstig, vrat Het glanzend haar, dat ik heb liefgehad, Als koper rood, en teer als herfstragdraad. ‘K haat de aarde. – Haar metaalreuk, de eeuw’ge, slaat Omhoog: hoe kort kuste ik ‘t roodblonde glad?…

Laatste dromen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 72
wij zijn de schemering tegemoet gelopen hebben onze laatste dromen meegenomen in passend avondrood stilte heeft al lang geleden de herrie overwonnen en vindt geen laatste woorden in atmosferen zonder wind drukverschillen zijn structuren van enkele uren nog draaien dag en nacht hun maanden vol maar in seizoenen is leven leeg en hol…
wil melker23 september 2019Lees meer…

Wat zou ik graag...

hartenkreet
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.258
Mijn hand weer op je schouder leggen Je nog één keer kunnen zeggen Pap, wat hou ik toch van jou Wat zou ik graag Terug naar lang vervlogen tijden Herinneringen voorbij zien glijden Jouw hand in mijn hand De warmte voelen, onze band Zo hecht, oprecht maar zo onzeker Wat zou ik graag Tussen hemel en aarde zweven Even, in een vlaag Oh, wat…

ergens anders, Mali misschien

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 615
na lemen huizen is beton rot anekdotisch vallen gele wederiken met hun punten op het tapijt - een sterrenbeeld ik pak een spa en schop een struik de tuin uit ik lees een dichter die ik nauwelijks nader erg erudiet, Piet daarmee houd je me wakker, met wat ik niet begrijp zo kom ik terug bij de aarde aan mijn zolen…

de tuinman

hartenkreet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.504
Er was eens een tuinman zo'n oude, bejaarde Als hij zijn vrouw eens water gaf Had dat heel wat voeten in de aarde…
willeke23 februari 2004Lees meer…

Maart

poëzie
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 2.675
Die aan de aard zat vastgevroren. Nou is het vuil er afgeschuimd En komt de blote grond te voren. Maart heeft de korst al schoongespoeld En blaast er op om 't af te drogen; Zijn eigen borst is blootgewoeld - Daar gaat die knaap: - zijn donkre ogen.…

Natuurlijk

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 390
Ik wroette diep in moeder aarde vond verse vruchten in m’n hand de blanke kernen van het leven die gekiemde groeikracht geven en zich ontworstelen aan ’t zand Het liet mijn werken even rusten diep verzinken in mijn eigen zijn vragend of ik wel weet wie ik ben het diepste van mezelf echt ken de draad volg van m’n levenslijn Ik hoor het…

Uit de hel

netgedicht
4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 41
vlammen en vuur het rookt en ruikt uit de hel naar ontploffend kruid maar jij lacht zwaait de deur van het oude jaar dicht zodat het verstikkend geknal verdwijnt en de nieuwe wereld verschijnt de oude gewaden zijn afgedaan in het eerste licht van nieuwjaar dat met schone lei en lucht de overgang draagbaar maakt wij zijn begonnen…

MEIZANG

poëzie
2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 2.358
Of breidde de aarde, Toen de Eerste Bruid Haar bruidkans gaarde, Zich schoner uit?…

vannacht is de wereld vergaan

hartenkreet
5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 788
Vannacht is de wereld vergaan Door het vergif ten onder gegaan Onze milieukwesties mochten niet baten Zij heeft het leven voorgoed verlaten Helaas is ons reddingsplan mislukt Waardoor nu de aarde is uitgeput En we hadden nog zulke mooie dromen Hoe we deze ramp hadden kunnen voorkomen De natuur bereikte haar laatste fase Waarna zij…

IS ’T OOG VERRAST, ’T BEEST IS IN LAST

poëzie
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 4.785
Beziet, het moedig dier de Leeuwe staat gebonden, Omdat men zijne aard ten leste heeft gevonden: Ach! Sampson is gevat, omdat zijn machtig haar Werd, door een ontrouw wijf, zijn vijand openbaar. Wil iemand in der haast zijn vijand overwinnen, Die lere zijne grond en aangeboren zinnen.…
Jacob Cats15 november 2004Lees meer…

Deze pastorale

netgedicht
4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 49
ik heb mijn droomvleugels afgelegd de fantasie stopgezet en ben geland in vette klei was meteen weer helemaal bij toen een vreemde aan kwam hollen en ik hem niet kon scrollen het achterland gaf geen verband wel de boerderij dichtbij met koeien in de wei die naderbij kwamen ze loeiden hun namen droegen overvloedig hun nog geuierde…
wil melker12 november 2022Lees meer…

De magische kracht

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 33
haar armen bezworen compassie legden geluid aan banden in het bespelen van menigten en oplopende emoties mensen voelden zich opgenomen hun dromen herkenbaar verhaald door geestdriftige ogen die niet alleen maar beloven een wereld bijna van kant vers van het land zij wakkerde schaamte aan bij de mensen over wat zij de aarde…
wil melker11 oktober 2022Lees meer…

Hebben wij verkloot

netgedicht
4.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 192
wij hebben de wereld die wij op onze handen droegen kleiner zien worden in het langzaam verdwijnen van verten en horizon stiller in menselijk en omgevingscontact waar deuren sluiten ook vreemdelingen komen er niet binnen daar waar geen nieuw bloed elkaar ontmoet is de reis gedaan ook hoe vee en gewas de cirkel niet halen…
wil melker26 oktober 2022Lees meer…

In zijn ogen

hartenkreet
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.467
Ik keek in zijn ogen zag de zon op zijn haar een vage herinnering gleed even voorbij Toen was het stil alsof de bomen gevallen waren en de aarde niet meer ademde…
Willemijn30 december 2002Lees meer…

Tegenvleugs

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 38
zo her en der lijkt aarde tegenvleugs gestoffeerd waar rotsen nog eruptie- warm zijn verschroeit het opkomend gewas baant lava zijn wegen alsof de infrastructuur er al eeuwen ligt is land eonenlang verzonken in de tijd waar rood zand zijn vele woestijnen weet door oases benijd de geosfeer lijkt te spelen met een overvloed…
wil melker18 augustus 2022Lees meer…

mijn mysterie

netgedicht
4.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 52
je lachte als ik naar je pakte tandjes in scherpte ontbloot nog zit jij steeds op mijn schoot zonder vel vacht of pootjes gewoon zomaar in je blootje driftig zwaai jij met je staart kijkt verbaasd als die zomaar ineens achter jou verdwijnt en voor je weer plotseling verschijnt jij bent mijn mysterie gemaakt met…

In het Gedicht

gedicht
3.0 met 363 stemmen aantal keer bekeken 65.885
Er zijn momenten waarop ik eeuwenlang mijmerend volmaakt gelukkig ben: wanneer ik mijn handen op de aarde leg zijn het kleine handen. ----------------------------------------- uit Verzamelde gedichten (1981)…
Meer laden...