3557 resultaten.
Boekarest en de goot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 518 ...Want in Roemenië
goddelijk apathisch
waar al meer dan tien jaar
geleden een god werd
weggezonden omdat de mens
hem niet meer moest
draaien steden langzaam
om de as van de inflatie
draaien de nek om dragen
vrouwen het hoofd in
doekjes voor het bloeden
de jaren vijftig
wederopbouw
veegt men straten
die nog vol bladeren waaien zullen…
Het buitengewone
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 83 de
mooiste stukjes van
mijn ziel gegeven in
de meest intrigerende
kleuren van onze
nieuwe lente
luisterend naar
buitenaardse tonen
die in universele
uitvoering ons in
hemelse odes diepte
en warmte betonen
jij hebt de rode
erupties van mijn
liefde in het nachtelijk
duister op zien spatten
in het samen voelen
van mijn hete bloed…
DE BOUWMEESTER
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.953 Nu lig ik laag, Uw wortels mij omwinden,
Mijn bloed verandert, het ontkiemt, ontspruit;
Nog staat het lot mij toe, o mijn beminden,
Dat ik mij innig in een bloesem uit.…
Inversie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 769 Ik vecht door al is het wreed,
zonder hart en bloed likkend
als vampier, terug in mijn schulp.…
Begraaf mij vrij ...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.017 Jij beweegt in mij
als eb en vloed
laat mij weer naar
adem snakken
raast als storm
door mijn bloed
doet verkilling
in drift zakken
ademloos door
woest golvende tijd
voel ik weer dat
verdomde verlangen
proef jouw lippen
zacht op mijn huid
zwem radeloos weg
nimmer onbevangen
langs snijdende klippen
stierf ik ooit verstild in…
Samen alleen
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.653 te bloeien
Soms wordt het mij teveel
De klanken, zwijgzaam klein
Het heeft zo mooi geklonken
De echtheid van jouw lonken
Soms wil ik bij jou zijn
Mijn dromen, koud en kil
De rust opnieuw gevonden
En wij, voor één seconde
Zo sterk, intens en stil
Soms samen op één lijn
De wanhoop in jouw kreten
Door duivels wil bezeten
Jouw bloed…
Ondergang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.272 …,
hoe kakelende kaketoes zwijgen
het loof lispelend zijn ruisen trilt
de rivier ‘t kabbelen deinend stilt
en stapelwolken donker dreigen
zie…,
de nevelwazen zuchtend krullen
verrijzen in ‘t hoog verheven rijk
uit zilvergrauw geweven tijk
waarin zich zoete geuren hullen
weet…,
dat de zon zich zal verdrinken
in rode sluiers stervend bloed…
Zonsondergang op Java
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 616 …,
hoe kakelende kaketoes zwijgen
het loof lispelend zijn ruisen trilt
de rivier ‘t kabbelen deinend stilt
en stapelwolken donker dreigen
zie…,
de nevelwazen zuchtend krullen
verrijzen in ‘t hoog verheven rijk
uit zilvergrauw geweven tijk
waarin zich zoete geuren hullen
weet…,
dat de zon zich zal verdrinken
in rode sluiers stervend bloed…
reis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 904 aangezicht
mijn woorden tasten
in teruggehoudenheid gemanteld
door jouw halfbekende planeet
uit elk gaatje in je blik
ontstijgt zijn kernen
een vreemde warmte
ik lijk erop te drijven
geen slag, geen stoot gewoon
mezelf, zonder te zinken
naar de twijfel en de stress
er leeft iets zuivers in je adem
in je ogen, in het bloed…
Samenvatting
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.079 Ik dompel mijn bloed
in het zout van je lippen.
Je vel scheurt open
in tranen rood licht.
De spiegel van je ogen
weerkaatst een vurige lust
die me tanig opgestoken
bitterzoet woekerend verteert.
We zuchten ineen
van opgelucht verschieten,
voegen ons samen
in een nieuwe wet.…
rust
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 731 door onze haren streelt de wind
die pijnlijke plekken laat voor wat ze zijn
voel de kracht groeien vanuit je hart
het kost bloed, zweet en tranen om te kloppen
een schittering van zonlicht treft jou
de voorgrond ligt voor je open
maak je passen rap voor de schaduw komt
en je wachten moet op nieuwe kansen
normaal een kus, dan weet je dat…
Andere wereld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 545 Haat, bloed, doodslag
en doortrapt geweld!
Niets ontziend en blootgesteld!
Waar komt die ellende toch vandaan?
Wie verzint het één.. het ander?
Wie liegt en laat de waarheid gaan?
Hoe komt het dat ik zo verander?
Geef heden ons een andere planeet,
omhult met tederheid en liefdevol begrip.
Ik laat hier achter, alles wat ik deed.…
steniging
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 819 zwartgevlekte tralies
verbannen me naar
niemandsland,waar
bloed gutst over ruwe
treden van mijn wanhoop
met geplette handen
en brekend bot
daal ik af,
stap voor stap
kruip onder de steen
waar ontvelde vingers
stuiptrekkend
aan de waarheid sleuren
neergeworpen in
schreeuwende inktvlekken
worden stenen aangesleept
onder en boven…
Z O M M E R
poëzie
4.0 met 33 stemmen 4.517 Als, uit aan 't stromen,
half bloed, half melk,
zijn de appelbomen,
zo een, zo elk;
als weke zijde
de takken blomt,
dan ben ik blijde:
de zommer komt!
Als alle lieden,
die gaan en staan,
'goendag!…
zinloos geweld
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 3.691 puddingpoeder
beweegt hij weerloos met zijn handen
en roept inwendig om zijn moeder
kan nog net de pijn verdragen
maar weet er komt nog zoveel meer
wil wel om de handdoek vragen
maar zijn lippen doen te zeer
en met bloeddoorlopen ogen
wacht hij op de laatste dreun
zonder enig mededogen
verliest zijn lichaam elke steun
en in een plas van bloed…
mi dushi
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.862 Zachtjes streel ik mijn handen door je haar,
voel je warmte op mij overslaan,
het bloed kokend door mijn lichaam gaan.
Onze lichamen sieren om elkaar,
totdat wij aan een hoogte komen
waar we ooit eens over droomden
Tevreden kijk je mij aan en lacht,
wie had dit na al die jaren verwacht?.…
Haat-liefde
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.206 Mijn kleren scheur je nu aan flarden,
mijn bloed kleeft aan jouw handen,
doorgesneden zijn onze banden,
voorbij de momenten die jou verwarden.
Dan plots hou je op met beven,
je slaat je armen wild om me heen,
je wil weer verder met mij leven
nu ben ik niet meer alleen.
Jouw liefde, daarvoor wil ik alles geven,
alles net als voorheen...…
Gerijpt gedronken
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.189 Bloed kleurt het hart scharlaken rood
gerijpt om zichzelf te verschenken
traag ademend haar ziel te drenken
in de leegte die zijn blik haar bood.…
donkere wereld
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 701 Met tranen in m'n ogen
kijkend naar mijn lichaam
overal rood,... bloed
krassen,pijn,lijden,...dood.
De verwelkte bloemen
de donkergrijze wolken
hoge muren die dreigend op me afkomen
Als een rat in de val.
Doodgaan van angst kan niet meer
want het verleden heeft mijn
ziel allang vermoordt.…
Spraakwaterkind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 319 Haar pantser van woorden
waar men zich aan raakt
is door haar niet bezield
haar lichaam voelt naakt
ook al worden mensen door taal soms bezeerd
het vergeten van woorden is haar niet geleerd
spraakwater loopt in de mond stroomt door het bloed
de stem spreekt zichzelf zoals een stem dat wel moet.…
het koningsdrama
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 525 vecht nog immer
laat niet los
wat hij heeft verworven
krampachtig
bewaar ik zijn beeld
maar zie niet
dat mijn zoon
is verworden
tot illusie;
mijn eigenbeeld
in de arena
van mijn geest
strijd ik nog steeds
als heerser
terwijl mijn koningschap
al lang is verweesd
een zoon
een zoon
is mijn verloren zoon
mijn vlees en bloed…
Noch bloemen noch kransen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.309 jij verbrijzelt
de sterren in mijn ogen
blikt handgeslagen wangenwoorden
waar vingers afdrukken laten
in het rode stromen
van mijn bloed
elke morgen
breekt het brood
op mijn ongebeiteld graf
wachtend tot de kille nacht
haar geheimen verbergt
onder welig tierend onkruid
letter na letter
kerf je leven en dood
tussen hel en aarde…
Afscheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.344 Mijn ogen huilden bloed.…
Passendale
gedicht
3.0 met 27 stemmen 16.062 Een weeë welhaast goddeloze droom
van bloed en stank en modder.
De dood waart rond, vermenigvuldigt zich,
blad na blad en boom na boom.
Klik.
-----------------------------
uit: 'Linkerhart', Gent 2000.…
klaproos
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.060 op een omgewoeld slagveld
vindt de kiem de straal
door kerven in de zaaddoos
welt het melksap dat bewelmt
een scharlaken kelk
getuigt nog van oud bloed
tronend op de harige stengel
die onze enkels kietelt
de meeldraad waakt
draagt een paarse helm
aan de voet van het kroonblad
een smetvlek, gestolde inkt
door gekartelde lippen…
distelvink
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.202 je zweeg, je had genoeg gezegd
aan alles komt een eind
een snijdende jeugdherinnering
hamerslag op een dikke duim
vloeken die je vergeten was
jouw eerste woord
de verdoemde pijn
van zachte heelmeesters
maken stinkende wonden
gemis het hart in sluipt
zaagbekt en bijt
bloed brakend tussen gesloten vingers
jij zwijgt en wijst
naar buiten…
geluid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 353 oor
de stemmen van een broos gesprek
met spatten glasgerinkel
en kletterend servies
in kleren wil ik ze wel hullen
de vreemde schelpen aan mijn hoofd
beschermend koesteren tegen de golven
die ongevraagd en onverwacht
soms zacht soms ongenadig
mij willen overspoelen
het is zo zalig om je zelf te horen
de harteklop en het ruisen van het bloed…
De dikzak
poëzie
2.0 met 13 stemmen 2.126 Hij is van boerelijke bloede.
Zijn vorm, zijn inhoud en gewicht
Verscheen reeds menigmaal in ’t licht,
Want reeds voor eeuwen ging zijn vroede
Geslacht dezelfde landstreek rond
En schatte peerden en percelen,
Het zwoegend grauw, ’t graan op de delen,
Luidruchtig van gemoed en mond.…
En dan is niets meer
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 946 Ik adem niet
de steen of ergens anders
het warm van iemand,
kleurloos van wind gevangen
vertrouw ik kloppend bloed
aan je hals.
Het ware kind in liefde
opgegroeid huivert als
mijn meesters aanslag
van hervonden letters
op de kille zerken krabben
onder elke voetstap die je zet.…
waarderen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 707 Waarderen luistert heel goed
Naar mensen respecteren
En in de veelheid van hun zijn
De juiste waarde eren
Ik zag een roos en voelde
Hij prikte mij tot bloed
Toch was het dat ik voelde
Jij roos geurt vreselijk zoet
Ik zag zovele zoete kruiden
Die normaliter dood inluiden
Bij mij bluste de zere wonde
In lachen en een goede daad
Zo ben…