Alle inzendingen over bloemen OR zoemen

Onder nazomergloed trilt de weide in de weide trillen de gloeiende bloemen in mijn ogen de gloeiende bloemen een gloeiende bloem een groeiende bloem zoem zoem loeiende bloem groeiende bloeiende ogenbloem in de bloem zoem zoem wil ik zijn zoem zoem in de zuchtende…

Een bij zat op een bloem en zoog de honing. Hij dacht:"Dat breng ik naar mijn woning! En vloog weer heen nam nog een aantal bloemen mee.... En was daarmee tevree. Ging weg weer van de bloemen... Ik hoorde hem tevreden zoemen.…

Als ik iets bij naam zou willen noemen, Dan zijn het toch wel de prachtige bloemen. Zo zuiver en puur Is alleen de natuur. Ik hoor de bijtjes al zoemen.…

een wesp gestoken zelfingenomen roem dans als een vlinder steek als een bij flikker dat logge lijf de korf uit zoem zoem zoem laat de dans achterwege en kies je eigen bloem…

Er was eens een bij, zoem zoem zoem. Helemaal vrij, van bloem tot bloem. De een is zoet, de ander minder. Niks wat hij moet, geen enkel hinder. Poef bij de muis, die was niet meer thuis. Poef bij de bij, die werd even minder vrij. Allemaal geurtjes, allemaal kleurtjes. Oh help!…

bloemen bloeien vrij bijen zoemen op de hei honing...zoete brij!…

Kijk eens om je heen al die mooie bloemen Nee, wij zijn echt niet alleen ik hoor zelfs een bijtje zoemen…

De bijen zoemen en de bloemen bloeien. Een ster wenst en de mens `menst`.…

Ik ken de lichtheid van 't bestaan Ik ken niet de baan die ik - bij zonlicht - af ga leggen tussen bloem en bloem scherm en aar ook de kleuren te talrijk te benoemen Laat: bij en hommel zoemen ik ben sprakeloos.…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Vandaag zaten we weer op het terras Iets wat altijd gewoon nu iets bijzonders was In de zon met de ontwakende geuren van bloemen in de voorjaarswind boven de ranja een bij hoorden zoemen…

Toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen -’t was warm en ’t leek of heel de wereld sliep- kwam er geluid vanuit een perkje rozen. Geen vogelzang en ook geen muisgepiep was wat hem haast van opwinding deed blozen, toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen. Het zoemde…

Bij ons in de tuin, veel bloemen En drie merels, weldoorvoed En ook nog bijen, die zoemen En koolmezen, net uitgebroed En mijn aardbeien, die worden aangevreten En slakken, die ook profiteren En wie heeft wat op zijn geweten? Hoe weet ik dit evenwicht waarderen?…

We zoemen om elkaar heen we zijn veilig bij elkaar het is de geur van bloemen die ons kalm houdt en niet bang voor de buitenwereld we zijn veilig bij elkaar en hebben geen weet van kwaad. Even klopt alles.-…

Zal ik nu blij zijn, enkel om bloemen, Enkel om bloemen en lenteblauw? Zal ik vergeten, nu bijen zoemen, Zal ik vergeten waarom ik rouw? Zal ik nu dromen, enkel om rozen, Enkel om rozen en zonneschijn? Zal ik vergeten mijn hart bevrozen? Zal ik vergeten mijn wondepijn?…

Een briesje, als een zucht, brengt mij de geur van bloemen vanuit een gouden lucht. Ik hoor insecten zoemen die dansen in het licht en in de geur van bloemen. Strelend langs mijn gezicht fluistert de zomerwind zachtjes een warm gedicht. Ik ben een zomerkind.…

Als het meisje met de bloemen Haar onschuld aan de koopman geeft Als de bijen stoppen met zoemen En voor het laatst de muziek het begeeft Als de schilder het fluiten staakt De soldaat het vuur kan horen Als de eeuwige slaper ontwaakt Dan is alles verloren…

vanmorgen leek het lente in het land de zon verwarmde huizen en bloemen en even hoorde ik muggen zoemen ik werd door grote vreugde overmand helaas het was van zo'n kortde duur dit geluksgevoel duurde nog geen uur…

ze is al halverwege de trap naar boven mijmert over de treden die haar nog resten en of ze terloops nog een stapje terug zou kunnen doen ze beweegt haar vingers langzaam over de muur tript van bloem tot bloem als een speurende bij die stuifmeel verzamelt uit een vergeelde fresco ze hoort het zoemen van zoete herinneringen de bittere…

Ik bruis van het leven schenk geen aandacht aan het gesuis in mijn oor dat als een constant gefluister is toch zie ik het niet duister in ik zie het als een feest en dans op muziek van de bloemen ik ben een beestje dat rond wil zoemen en al duurt het misschien één dag ik ben er wel geweest.…

ze is al halverwege de trap naar boven mijmert over de treden die haar nog resten en of ze heel misschien nog een stapje terug zou kunnen doen ze beweegt haar vingers langzaam over de muur tript van bloem tot bloem als een speurende bij die stuifmeel verzamelt uit een gedateerde fresco ze hoort het zoemen van zoete herinneringen de…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Jij bent mijn lieve bijtje Ik jou stoere bij Die zwevend tussen bloemen Hoog boven in de wei Lekker rond kan zoemen Vrolijk, frank en vrij Zonder te verbloemen Is het ontzettend fijn Om jou te mogen helpen Met bijdehand te zijn…

Jij bent mijn lieve bijtje Ik jou stoere bij Die zwevend tussen bloemen Hoog boven in de wei Lekker rond kan zoemen Vrolijk, frank en vrij Zonder te verbloemen Is het ontzettend fijn Om jou te mogen helpen Met bijdehand te zijn…

wij zoemen hier en een verre imker oogst…

warme windvlagen blazen onstuimig kussen in de nacht zacht als de streling van haar hals verlangen beweegt streelt haar warme adem zijn belofte van leven na zovele namen verloren in de stilte van de wind…

Een tuin, met bijzondere planten omgeven door kleurrijke en geurige bloemen, de narcis, het lelietje van dalen, de roos en de tulp, het klavertje vier als gelukssymbool. Een prachtig schouwspel van dansende vlinders en bijen die zoemen. Vrolijkheid en vrijheid in Gods wonderlijke natuur.…

opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…

Traag daalt een bij op een struik bloemen. Vast en zeker, ongehinderd, louter zachtjes zoemen. Behoedzaam en trefzeker wordt zoet vocht ingenomen. Een ontzielde bloem blijft over, het is haar overkomen. Op naar het volgende wonder gesteund door welriekende geuren. In het schijnsel van de zon blijft het insect speuren.…

er is geen plek op aard’ die zich meten kan met jou vogels zingen bijen zoemen bloemen bloeien water dat stroomt deze rust in een stad best ongewoon puur en echt noord-brabant mijn hart verpand zomaar aan jou hier wil ik zijn wonen, blijven graag voor altijd…