wat ben je dichtbij, dat andere licht hier
alsof bladeren verguld zijn, aaibaar soms
uitzichten sterven voor mij in lange stiltes
hier op dit punt tilde ik jou van blijdschap
je bloemenlach en heerlijke huid kropen
hartstochtelijk in de wuivende boomkruinen
“which way the wind blows”, ik hou van jou
zei je, op afstand gadegeslagen door…
Hij lacht; 't is louter levenslust
en bloemenlach en zonnelach.
En de aarde deint in weelde en kracht
en breidt haar golvend groene sprei
voor d'eedle Minnaar, trouw verwacht,
de blonde Mei, de fiere Mei.…