Alle inzendingen over bloempje

Ons oog ziet niet het nietig bloempje, dat welig tiert in ’t groene gras. Maar wat zouden we het missen, als het er niet meer was. Het kind, nog dichter bij de grond, vlecht voor zijn hals, een stralenkransje. En huppelt vrolijk in het rond, het maakt een vreugdedansje. Antje…

- De lente is gekomen, De Mei is gegaan - Ik heb nooit meer nergens Dat bloempje zien staan. De zomer die bloeide, De zomer ging heen - Van dat mooie bloempje Was er geen één. De hei is gaan bloeien, Mijn hart deed zo zeer - Maar dat één' mooie bloempje Dat vond ik niet meer.…

Ik ben een bloempje, dat niet wilde groeien Ik bleef liever klein om niet tegen muren op te hoeven bloeien. Ik ben een bloempje, dat kijkt naar de wereld om zich heen. Ik leef van haar afzijdig om mij niet te stoten aan al het steen. Ik ben een bloempje, dat hoewel klein, niet schroomt in spijt.…

Jij bent mijn bloempje, je danst in de zon, je zingt in de nacht. Je geeft licht in het donker, je glinstert in het duister, en het is zo heerlijk hoe je lacht!!!…

Met de zon in mijn nek ben ik hier nog niet in bloei, maar wel aanwezig Hoe wordt ieder bloempje mooier, ouder, wijzer? Ik word groener, maar wil presteren. Ik groei door, maar kom niet verder. Ik ben een bloem nog in de knop Is er dan geen ander, bloempje, plantje of een boompje als het moet, dat mijn blaadjes kan ontvouwen?…

Dat is de natuur Ook mooi van onder Want als bloempje tussen het hoge gras Is het toch een wonder Om hier te mogen wonen Hier te kunnen groeien en bloeien O, wat ben ik toch Een klein en gelukkig bloempje Al zou ik wel eens willen Dat de wind mij meenam Naar het onbekende Een andere plek, een nieuw begin Toch blijf ik liever hier,…

Kleurrijk het bloempje Viola Tricolores bij de Zonnedauw.…

Mijn bloempje, dat nog altijd bloeit, is zij, van wie ik toch heel veel houd Onze liefde die nog dagelijks groeit, is mij meer waard dan ‘t aardse goud Een dikke knuffel, al voor ’t ontbijt; ook zo’n knuffel voor ’t slapengaan Zeggen, ik wil jou tot in eeuwigheid we blijven samen in vreugd en traan Mijn bloempje, dat vandaag jarig is, lijkt…

Mijn blauwe bloempje op de hei komt plots in mijn herinnering en ik ben blij. Mijn bloempje uit mijn kindertijd. Ik zie mezelf nog zitten, ik zit daar heel alleen. Ruik weer de brem zo stralend geel, gloeiend in de zomerzon. Die geur... de bijen zoemen, ik pluk mijn blauwe bloempje. 'k Weet nu het is de gentiaan.…

och, bloempje aan de muur met uw kopje naar benee zie dan toch het ridderspoor wees niet langer zo gedwee laat uw aanzicht stralen toon uw blanke bloesem en hartje vol vuur bloei in schoonheid door en ziedaar, de jonge vorst hij komt u halen…

Je kunt in de wei uit een melkweg van wit één takje fluitekruid plukken om thuis in een vaasje te zetten en van dat takje één twijgje afbreken en daarvan één steeltje en daarvan één bloempje en van dat bloempje één pointe van het godganse pointillisme.…

Vraagt gij, hoe zich 't bloempje noeme, Dat zo needrig 't oog ontvliedt? Vruchtloos zoekt gij 't bij Linneus, Op zijn plantlijst staat het niet. Wilt gij 't echter garen weten? Beste Meisje! smaak die vreugd. In 't Gedenkboek van de Hemel Heet het lieve bloempje: Deugd.…

Ik droomde van een bloempje klein dat ‘s morgens leefde onder ‘t dauw Het huilde want daar staan, gaf pijn en ja, haar blaadjes kleurden blauw Ik treurde om dit bloempje schoon ze was heel stil en eiste een gebaar; Ik dacht, ik steel haar toch gewoon en jawel in die nacht plukte ik haar Ik genoot van haar schone pracht vele ranken groeiden…

Er bloeit op veld en wegen Geen enkel bloempje meer; De zwarte najaarsregen Sloeg 't laatste knopje neêr. Een grijsaard gaat al hijgend, Met wankelenden voet Het smalle pad bestijgend, Het kerkje tegemoet. De blaadren vallen neder, De grijsaard zucht vermoeid; 'k Vrees, dat er nimmer weder Voor hem een bloempje bloeit!…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Een bloempje blauw satijn en zacht Vol ermee een tak Groei een stamper en een steel Bloei een draadje met wat meel Wees met jou de kracht…

Vlak bij mijn hand groeit een bloempje als bloed zo rood. Het is zo nietig klein, met fijne groene blaadjes. Maar lijkt als een juweel zo mooi. Ik kijk bewonderend. Vertel hem wat ik voel. Mijn droevige en trieste gedachten Gedachten van een wat oudere vrouw, in die zo nare tijd van de overgang.…

In de frisse blauwe hemellucht Straalde de warme gele lentezon Op het prachtige prille bloempje Ze kwam kijken naar het wonder Maar toen het ‘s nachts vroor Was ze alweer kopje onder…

Het enige wat ik nu verlang is kunnen kiezen tussen altijd maar kiezen tussen Pluk een bloempje Kiezen...tussen Welk blaadje eerst? En als het laatste blaadje valt telt het steeltje dan ook nog mee?…

Geniet dus van dit jaargetij al is het bloempje nog zo klein.…

Duizend monumenten langs de weg herinneren ons aan de duizend doden, de slachtoffers die ons dit jaar ontvloden, voor wie ik dagelijks een bloempje leg. Die trieste monumenten in de berm die vormen op den duur vanzelf een scherm.…

Elke morgen wanneer de sluiers weer voor mijn ogen verdwijnen kijk ik naar jouw zacht gezicht je silhouet met alles erop en aan en ik weet dat ik je aan mag raken telkens weer bijzonder maar o zo fijn en in jouw slaap zoek ik je lippen die ik dan teder tussen de mijne neem maar ook mijn lief is het geluk de galerij van m’n hart, de rozentuin…

Er zat eens een zaadje onder de grond dat een beetje water toch wel lekker vond. Want hoe kon die nou zonder water groeien Hij wou boven de grond, maar dat was best nog wel even stoeien. Eenmaal boven de grond kreeg die frisse lucht maar wat was dat nou? hij van blijdschap een diepe zucht. Om hem heen stonden nog meer mooie bloemen waar…

is weg we lieten elkaar los, voor het opslaan nog steeds bemin ik onaangeroerd hoop in elk bloempje van het leven voor mij op de vleugels van de wind gevouwen in de mijne geloof mij, bij dag en bij nacht er is een vriendelijk dak ja, dicht naast jou...…

Er is over zoveel te schrijven over een grasspriet bijvoorbeeld, hoe die tussen tegels weet door te dringen, groeien wil, begeleid door een paars bloempje. En dat zou ik weg moeten halen, snijden met een scherp mes, omdat anders de gemeente gif gaat spuiten.…

Een bloempje herwaarderen, goed idee! Doe maar van plastic; gaat-ie langer mee.…

bloempje, ach toe zeg ‘t nu maar waarom je almaar in het donker weent Raakte ik per abuis de gevoelige snaar waardoor jij nu geestelijk trekkebeent Dauwbloempje o, wat toch schitter jij nu ik jouw leed tenslotte heb herkend Weet echter dat ik samen met je schrei dat ook ik ween zonder enig argument…

Een bloempje, vóór de tijd van 't oudrenhart gerukt - Neen! door der Englen hand voor 't Eden Gods geplukt! Voor wie in Jezus stierf, is dood geen dood, maar leven; En 't pand, aan Hem betrouwd, moet zelfs dit graf hergeven! 1834.…

in maart één zon aan het hemelland dan honderden aan de waterkant: zo glanzend geel in het jonge groen zo vol van fleur in het nieuw' seizoen zo'n zonnig bloempje dat daar straalt en heel het voorjaar binnenhaalt... zo'n zonnebloempje dit termijn dat kan alleen maar speenkruid zijn…

Crocussen geschakeerd in paars wit en geel de kopjes fier omhoog ieder bloempje een juweel en een lust voor het oog Narcissen nog even dicht wachtend op het warme zonnelicht En het ontluikend tere groen van struik en boom Laat nu de lente maar ontwaken uit haar lange winterdroom…