Ik zocht je daar
in het bergdorp
boven het zilveren meer
waar je zelf nooit was
Ik zocht de rimpels
van je voorouders
van verre verwanten
de sporen van ooit
In een boerenvrouw
zag ik je daar staan
warm in de middagzon
liep ik er te zwijgen
Al in Napoleons tijd
schikte het lot
dat je geen Italiaanse
maar een Utrechtse werd
Toch…
Brood en spek vangen
aan te spoken, de boerenvrouw
snijdt de hespen open. Tegen
haar boezem slaap je in.
En het is of de landen leger
worden, geen deur knarst, geen
hond blaft, de wagens zijn
gelost, de vrachten geborgen,
alles vergeten wat we vonden
aan haar borst. Alleen de geur
van melk is blijven hangen.…
In de verte ontwaar ik enkele ruiters,
en boerenvrouwen in minzaam gekeuvel.
Hier klopt het hart van slapend Vlaanderen,
zijn bloed stroomt door de beken.
Niets kan de geschiedenis veranderen,
of proberen de geest te breken.
In ziel zijn wij reeds eeuw na eeuw,
allen één in 'Vlaanderen de Leeuw'.…