488 resultaten.
Er is immers altijd 't verleden naast toekomst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Spreken we te weinig of op een ongewone manier
over alle soorten bomen in het regenwoud of alhier,
zeg gerust over alle bossen als een soort kathedraal
unieke groene huizen toegankelijk voor ons allemaal.
Hoe gedragen we ons tussen de bomen en banken
hebben we allemaal dat ene gevoel van thuiskomen.…
Ontbossing
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 189 Van bomen maakt de mens vanouds papier,
dat schrijft hij dan weer vol met mooie woorden,
bijvoorbeeld over kap in verre oorden,
zo wek je hoop en maak je goede sier.
Beloften zijn ook dit jaar toegenomen,
maar ook het aantal omgehakte bomen.…
ontbossing
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 335 een boom houdt zich afzijdig van commentaar
staat veelal gemoedelijk te relaxen
welke zucht, welke drup is daar
ach, het is de wind en de regen
of toch niet
de vele wegen en complexen ontnemen
vele liefhebbers de lust om te leven…
ONTBOSSING
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 236 hoor je het gekrijs vanuit de lucht?
het zijn de vogels op hun vlucht
zij ondergaan hoe klein ze zijn
boven kale vlakten hels venijn
adem stokt veelvuldig in een zucht
bomen op schavot is geen gerucht
natuurverkrachting is hun pijn
de bijl hakt scherp in levend brein
er kleurt geen hoop als enig teken
het is vergrijst in doodse deken
smorend…
De bossen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 160 Slechts aanschouwde ik, leunend,
de gang van zaken, op aarde,
in bossen der vroeger tijden.
Niks en niets scheen mij te bevrijden.
Alleen en nergens,
met hart en geest
vol betrokkenheid in het menselijk lot...
zo machteloos!
Totdat ik losliet, wegging,
om terug te keren...…
Haiku's voor een beter klimaat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 301 Smeltende ijskappen
Doemdenken nergens voor nodig
Opgelucht met fijn stof
IJsberen verdrinken
Hier gekoeld cava klinken
Waarom ijsberen
Ontbossing stopt ooit
Nou, nou. Hout vasthouden
Als wij verdrinken…
een leven aan de zelfkant
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 741 kringen statig bos
en wuiven met hun takken
eens per jaar de bladeren los
die dwarrelen een
kleurig herfsttapijt dat
in de winter modder wordt en
het geluid van stappen smoort
niet alle bomen maken bos
ze hechten niet aan struiken
vervlechten moeilijker met
sfeer uit sprookjes van weleer
ze staan wat afgelegen alsof
ze niet om bossen…
Door een vonnis geveld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Doorleefde bomen wisten niet van wijken
Die glashard hun geboortegrond bestrijken
Het grauwe vergezicht groeit zienderogen
Een groen verleden is voorgoed vervlogen
En platgewalst tot aan het laatste blad
Gaapt dat hiaat in mijn geliefde stad.…
Genoeg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 88 maar wie zijn dan toch die chagrijnen,
die roepen dat hierdoor de bossen verdwijnen.
Is misschien hun streven gebleven,
om onze kinderen een betere wereld te geven,
een wereld met minder jaloezie en hebzucht,
een wereld met een gezonde lucht.…
verwoest Arcadië
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 216 met een knipoog naar Gerrit Komrij
ze hadden de bomen gekapt
de bomen waarin de kraaien
bij honderden nestelden
natuurlijk was er het gekras
maar dat is nog geen reden
hun habitat te verwoesten
een zeer dat Lochem zich
zeker mag aanrekenen
de vogels zullen zich
danig ontheemd hebben gevoeld
zo ook ik als reiziger
die de kale plek…
moeder aarde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 794 De overweldigende natuur
zo mooi en zo puur
die ons altijd weer raakt
maar ook
door velen kapot
wordt gemaakt
zoals het doden
van zeehonden,
walvissen
en niet te vergeten de
ontbossingen
die de habitat van
dieren verstoort
om ook maar te zwijgen
van zinloze oorlogen
waarin onschuldige mensen
worden vermoord
en rassenhaat
wie is daar…
Angsten van een vader
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 500 maar een guppy was
die veilig door het water zwom
van een verwarmde vissenkom
wist ik nog niets van ’t mensenras
dat zich beter, hoger waande
een hersenstam, volstrekt uniek
-zo wreed en moordend hun tactiek-
regerend over het bestaande
toen ik allang geen gup meer was
en voor de lieve vrede vocht
er alles wist van brandend gras
ontbossing…
WATERZICHT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 In het bosmeertje
siddert zacht _ donker mosgroen:
pijnbomenspiegel.…
SCHORS
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 169 Ik ben om jou heen
in gedachten terug
naar jouw geboorte
waar jij ontkiemde
traag ouder werd
nu trekken wij met elkaar op
in weer en wind
is het niet alleen maar
betasten over jouw ruwe huid
waaraan ik voel
dat jij nog steeds leeft
groene aarde
die ons in leven houdt
laat mij je omhelzen
sterf niet door ontbossing
begrijp jouw…
De velden, bossen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 790 De velden, bossen, dorp en stad
Zijn achter mij: de zee
Is voor me en lokt en troost mij wat
Van wat mij 't land misdeê.
Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint,
Zij murmelt: mee, kom mee,
En als uw voet op 't land u pijnt
Wees dan een golf in zee.…
BRABANTSE BOSSEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 Stil graast de rikke;
bij de bosrand beweegt iets.
Schuwt haar jong het veld?
Onverwoestbaar
leeft de beuk voort,
met doorkliefde stam...
Het bos geurt fijntjes;
veelstemmig gezoem klinkt op:
paardenvijgenlied!…
BOSSEN BIJ BEETSTERZWAAG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Almaar schudt de struik,
luid schurend en ritselend:
het reekalf vecht door.
Een kleine draaikolk
glijdt traag voort in de bossloot:
daar komt de ringslang.
De dode boomstam
is vol levendige galm:
het spechtennest roept.…
't VERRAST
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 De kleinste bossen
doen verlaten aan, bergen
grootse woestheid.…
Klacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 375 Mijn hart is gevangen in beton
en longen verstopt door asfalt
een brein in nevel verstikt
bloedbaan door vuil dichtgeslibd
ingewanden verkrampt verwrongen
van huid ontdaan
sierraden en kleding gestolen.
Ontzet mijn hart
ontstop dan longen
en verdrijf nevel van mijn brein
filter de loopbaan van het bloed
ontneem mijn ingewanden druk…
Sediment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Na overgave ingesloten
waar tijd geen rol speelt
land en zee hebben gegeven
ontzout en verwaterd
struikelend slepen door kwade dromen
fascinerende mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin fossielend bos
onverklaarbaar sla ik het voorhang open
van motregen dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres…
Zonder vruchten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 88 voel hoe
warme wind
het leven doet exploderen
met snelgroei
zonder vruchten
onder wolkeloze luchten
in verschraling
door hete ademhaling die
verschroeiend langs rotsen tocht
het eens
zo vruchtbaar land is
uitgedroogd en weggewaaid
kaalslag heeft een prijs
vernietiging van leven
is ook voor ons einde reis…
helemaal kwijt
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 650 leven me wenkte
ik was vrij en alleen
mensen, er waren er geen
die zachte gloed op al dat groen
de bladeren gaf ik een zoen
het riet een dikke knuf
daar werd ik weer suf
ik kwam weer op beide benen te staan
maar die ervaring liet me niet meer gaan
die mooie lach van de natuur
kreeg om een ceintuur
het werd in de kiem gesmoord
de bossen…
Kleine vogel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 208 Grotere vleugels
kan ik niet voor jou verzinnen
je vliegt een eind landinwaarts
want je komt van de zee
het leven kleurt zich hier
uit het grauwe en grijze
om liefde te geven
aan jouw zweefkracht
boven bos en bomen
kleurrijke liefde
altijd bij ons
en niet alleen in dromen
visualiseer ik jouw vliegen
ver weg van mijn ratio
om heen…
Hoop voor Siberië en de gehele kosmos op tilt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 45 zomerse wolkenregen
dat dagelijks in stortbuien
met tussenpozen is neergezegen
in het lage Hollandse land
Tikkend op het raam waarachter mensen
engelen in
mensen gedaante zien staan
Poetsten de zuivere regen
stromen alles blinkend schoon
Een schone droom is mijn meisje poëzie
dat trok als een zwaluw over naar
de Siberische bossen…
Herfstochtend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 Ochtendgloed verdrijft duistere nacht
En kleedt de velden met kleuren
Een deken van het zuiverste smaragd
Overal begint men herfst te bespeuren
De takken zijn behangen met zirkoon
Struiken gehuld in beparelde tooi
Boven de kim stijgt als gouden kroon
Een stralende zon in vol allooi
Over het water hangt nog een witte mist
Een sluier voor…
Gelukkige verjaardag!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 182 Anna, je bent nu vijfenzestig jaar geworden
één jaar ouder, één jaar minder jong
maar je weet
het is maar schijn
je was, je bent, je zal altijd zijn
Anna van de bergen, Anna van de bossen, Anna van de zee
altijd
en veel langer
Arnold van de bergen, Arnold van de bossen, Arnold van de zee…
dierendromen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 69 Ongerept en wild geschapen
waren bossen op zijn mooist
maar door tijd en evolutie
werden dierendromen stil vermoord
wilde dieren moeten wijken
want hun habitat werd afgenomen
mede door de slimmen en de rijken
die hun bossen kolossaal onthoofdden
ik kan hier enkel maar wat hopen
dat industrie en bondgenoten
éérst wat denken alvorens zwaar…
duizendschonen - haiku
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 233 armen vol geuren
bezorg ik jou met bossen
vol schone kleuren…
Bos der drogredenaars
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 waar het nodig is en omdat wij het meer dan zat zijn
strooi hier en daar broodkruimels tegen verdwalen
kabouters zullen ons hier de weg niet wijzen
hou je standpunt van vertrouwen goed in de gaten
laat vooral je eigen stem horen in de woestijn daar
waar het beleid zand moedwillig in de ogen waait
het bos der drogredenaars laat zich nimmer ontbossen…
Onafhankelijkheidsverklaring
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 168 Wij ontbossen de toekomst tam.…