zet de wekker buiten
mededinging
te streven naar wat je niet wil
en daarmee niet in serie
geschakeld zijn
de tijdsduur die je aan regen
blootgesteld bent
keuzestress door
vrijheid van handelen
naast liefde en loze ruimte
hartzeer
als inwendig bosbeheer…
te kunnen zeggen -
het is even tussen stilten
heel luid geweest
in bezinning
overkomt een kloppend hart
het kille kikkerdril
over het kerkhof
gaan zilvergrijze schimmen
geluidloos schreeuwend
bijna paranoia -
somber met mijn sombrero
in de regentijd
bij het bosbeheer
begint werk ook in de winter
voor de dageraad…
Je gezicht spreekt beukdelen
De dramatiek ten top
Kerven en spleten
Zorgen aan je kop
Oud en verweerd
Deels al verteerd
Takken heb je laten vallen
Een mosttoupetje liet je stallen
Als tranen konden spreken
Door rimpels welhaast bezweken
De tand des tijds voorspelt
En je lijf al een beetje helt
Rimpels als spleten
Plaatselijk opengereten…
Vanuit het oosten (rechts) duikt hij weer op,
bars, bronstig burlend, bijster uit z’n hum
door vreemden in zijn territorium,
en met zo’n machtig bouwsel op z’n kop.
Zo’n wilde… nee, ik zeg de naam verkeerd,
hoe heet-ie ook al weer, ‘t was iets met Geert……