Alle inzendingen over brandnetels

In de nacht kwam hij hij vond zijn weg moeiteloos hij bleef en voelt als brandnetels vernietigt alles op zijn weg de rots spat uiteen laat me laat me toch.…

Brandnetels voor een onprettig gevoel van uw natuurbeleving.…

Gehuil van een klein meisje geprikt door een boze brandnetel. Moeder probeert te troosten en heeft een arm om haar heen geslagen. Fotogenieke brandnetels staan aan de rand van het bouwterrein. Met de natuur valt niet te spotten. De zon overweldigd het jonge gras. Onstelpbaar lijken de tranen nu. Moeder spreekt woorden van troost.…

Dit is de nachtvogel die zwijgt en zweet in het geweten van nooit vergeten eenzaamheid in het land van de vreemde theepotten daar is de brandnetel die groeit op de puinhopen van de ontheemde ziel die nacht van zondeloze wanhoop.…

Het lijkt zo lang geleden en voor iemand anders dat jij danste in je brandnetel jurkjes, oogverblindend, met ijzel schoentjes. O Liefde! Kijk naar mij! De oude zottin en boze teef die blijft (aan wat over is) maanbot knagen.…

Wanneer u voor terreur kiest, kies maar uit: Uit brandnetels, stinkzwammen, wilde haver, Klaprozen, kogelbloemen, slagveldklaver Of nachtschade of blauwe bonenkruid! En tevens zorg ik als terreurbloemist Ten slotte voor een bloemstuk op uw kist!…

Je gaf me prikkende brandnetels met aan elke tak zes giftige doornen, zodat ik de twaalf doornen op een dag kon laten leven zonder brandnetel kon laten zweven en ze elke vorm van vergif terugnamen maar de dag kwam niet. Hoe erg ik de dingen die je nooit deed mis... Met een lege rugzak sta ik hier te wachten, op de bus naar onze morgen.…

met rozenblaadjes tekent hij over haar naakte lijf het voelt alles behalve liefdevol gezien haar lijf dat kronkelt over de vloer zij wijt het aan brandnetels langzaam rolt ze zich op met benen tegen haar schoot gedrukt er volgt een ijzingwekkende stilte die niet te doorklieven valt met welke vorm van liefde dan ook…

haalt, je mee neemt naar de hoop van de zon overgoten rivier troost in de opeenhoping van mensen waar de dood rond maait de ziekte om zich heen slaat bevend huilend naar adem snakkend de mensen We willen leven studeren werken schrijven kunst maken en niet voortijdig sterven we zullen door de groene beemden gaan waar de brandnetels…

Doodsbang voor je eerste prikje, Vier of vijf was je toen, Woord dat meteen beladen was Iets om nooit meer naar uit te zien, Door de brandnetel in de tuin Werd je geprikt, maar 't was volgens Je mam niet meer dan een onschuldig prikje - Inmiddels ben je tot volwassenheid gegroeid En als je iets heel moois Voor een prikje kopen…

Brandnetels beheers ik, zelfs bomen kan ik voorkomen, paarse hemabollen rollebollen tussen lieve vrouwe - Zal ik voortaan wat meer in de pas, wacht even, straks smeed ik nog sonnetten, nee het moet niet gekker…

ik vond woorden kermend in het gras verlaten door jan en alleman door de wind verwaait uit stoffige gedichten overwoekert door onkruid verterend tussen brandnetels maar als drenkeling red ik je en geef je een droog boek onwennig schrijf ik jouw oude woorden verder glanzend over de nieuwe bladzij het gezicht van de nieuwe toekomst…

alle sneeuwpoppen met takken penen dollend brrr wat een vrieskou een natte lente de bomen in compleet groen mossen en knoppen hoopje agenda's lezend achter brandnetels te lang en langer aan een witte muur boven een doos sieraden de jaden ketting het hangt aan de wand oude herinneringen komen boven -…

we kwamen thuis toen we door het raam onze flinterdunne vervlogen dromen aanschouwden het schommeltje vergeefs bungelend aan een balk de dode takken in zompigheid vergaan een verlaten ploeg woekerende brandnetels de vogelkers die brons kleurt in het ingetogen herfstlicht de tamme kastanjes het zacht haast sacraal roze van…

soms de brandnetel hoort er ook bij!…

Hier heerst nu de ruige brandnetel vrij en blij in nieuwe wildernis natuur op de begraafplaats laatste ode aan jouw zinnespel natuur op het graf jouw stilte heeft gezelschap.…

blauw van uw ogen richtsnoer zijn het collier om uw hals waarin u zetelt van god gezonden vorstelijkheid elke wens een bevel ogenblikkelijk gehoorzaamd in de geruststellende geur van uw haar de pepermunten smaak van uw lippen de jasmijn van uw avondkleed laat mij de tuinier zijn van uw tepelhof het onkruid wieden dat u schuwt als brandnetel…

hoeve Bouwlust heeft verloren en is nu een eenzaam krot de deur staat nog wel open maar de planken zijn verrot griezelig kruipt er schimmel op de wanden in de voortuin zwiept de wingerd ferm zijn takken door het raam tussen distel en brandnetel ligt een bordje met een naam dat verpulvert onder mijn handen er knagen kevers aan de balken…

Als hij lacht dan sneeuwt het rozen zijn wenkbrauw is een dennenbos of brandnetels, wuivend in de wind. Als hij lacht dan sneeuwt het rozen, ik heb hem lief, ik ben zijn kind. Zijn oor een vat vol fluistering, het fluistert er vol rozen en honinggeur hangt in zijn haar, zijn hand, een korenaar. Het sneeuwt, als hij lacht, vol rozen.…

De brandnetels wijken niet meer bijten brutaal naar mijn benen machteloos en verdort kijken de gouden bloemen toe.…

Op gevallen loof bloeien bosjes levend groen: jonge brandnetels. Uit de eikenstomp ontspruit nieuw en teer leven: een berkenboompje. De kastanje valt... Zal hij wintervoorraad zijn of een nieuwe boom?…

ik heb stenen platgeslagen bergen opgepompt vulkanen aan - en uitgeblazen doe het niet meer raak hiervan zo afgestompt ga nu vlinders behagen zie kikkers krabben aan hun kont ga al kietelend brandnetels plagen bijt in de vinger die zich om mij wond als je dat dan hebt gedaan valt niets meer uit de toon als een gans een aria fluit is…

De doornen en de brandnetels krassen op de huid De ziel blijft ongedeerd. Zij slaat terug door het te ontwarren struikgewas. Muggen zoemen, bijen steken Door stengels die lussen maken om enkels. Een soepzooitje!…

Veel wormen vanmorgen Iemand met arm steunend in kruk ik los, een verre jogger Zwaan, nek omdraaiend om zich van iets te ontdoen Meerkoetjes Van groot hoefblad de roze hoofdjes De netelige brandnetel weer genesteld en zurige zuring springende knoppen aan takken Geelgroen hing gewillig de wilg De wind blies in mijn gezicht Dichtgevouwen…

Bloot rennen door het bos is niet zo gek, wel? Maar nare netels prikkelden te zeer, agenten pakten toen de jongeheer voor openbare schennis in zijn nekvel. Men vond zijn daad ontzettend goor, waardoor hij blootgesteld werd aan kruisverhoor.…

Rond mijn graf woekert alleen nog maar brandnetel. Een walm propt zich vol met verstikkend zwart geween. Letters zinken voor eeuwig weg onder mijn zware kleed. Geen rivier kan het razende vuur tot eindeloos schreien dwingen. Enkel de doodgraver kan de onbegraven kreten horen binnendringen.…

Ik volg de spoorbaan, de brandnetels bloeien, de bramen smaken naar niets en naar bloed. Het dorp ligt verscholen in dichte grijzen. Ik herken het, dit lopen: zo kwam ik thuis. Van het nog warme huis staan de ramen wijd open. Het bijna doorzichtige hoofd in de kamer is van mijn vader, hij kijkt niet naar buiten.…

Een korte broek geeft brandnetels een kans. Een zinken teil vol ranja lest de dorst Beter dan alle kruiswoorden op spons. Er loopt een lichtval van woestijnzand Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid Naar de verveling van het schaduwdal. --------------------------- uit: 'Jaargetijden', 2000.…

Een korte broek geeft brandnetels een kans, Een zinken teil vol ranja lest de dorst Beter dan alle kruiswoorden op spons. Er loopt een lichtval van woestijnzand Vanaf het doopvont van gebeitste vroomheid Naar de verveling van het schaduwdal. ---------------------------- uit: 'jaargetijden', 2000.…

Het kerkhof, door distel en brandnetel belaagd, weerspreekt snel de term 'onder de groene zoden'. Hier heeft de stilte zò de overhand, lieve Heer, dat men zelfs niet Uw taaie tijd voortschrijden hoort. Bezoekers melden zich al helemaal niet meer, slechts hun angst verzamelt zich bij de toegangspoort.…