Alle inzendingen over brieven schrijven

Vaak komen E-mails een dag later aan Terwijl het binnen een minuut zou moeten Urgente meldingen of warme groeten Zijn vaak fataal te laat in je bestaan Zo heb je met die mails heel wat te stellen Je zou haast brieven schrijven gaan of bellen…

je kunt brieven schrijven naar de grote poëten die zullen trachten naar eer en geweten antwoord te geven op al uw vragen tenminste dat hoop ik maar doch dikwijls zullen de dichters het af laten weten blijven in stilte verzonken ze zijn het vergeten poëzie is zoeken en vinden zoals braille bij blinden steeds op de tast van muurtje naar…

schrijven en dwalen door de lanen waar bladeren van verlangen en gemis met de wind mee drijven…

Wie nu alleen is, zal het langer blijven, zal nachtbraken, lezen, lange brieven schrijven en zal heen en weder rusteloos dwalen, in de straten, wanneer de bladeren jagen.…

Een zwierig zwart potlood tekent de oude lindeboom de takken weids vol knoesten nevel hangt boven het avondwoud anoniem in een mysterieus niemandsland waar nimfen mooie brieven schrijven een hand maakt een gebaar van vrede stille schittering van hemelsterren bij nacht een maan die glimlacht boven de stad die slaapt in een roes in…

schrijven en zal in de lanen, heen en weer onrustig zwerven, waar de blaadren drijven…

Brieven schrijven ze je. Ze komen uit het hele land, deze mensen. Echt, van heinde en ver. En ze huilen om jouw dood en hun eigen angsten. Want misschien morgen of de volgende week alweer leggen ze in een andere stad, voor een andere persoon, weer lekker ruikende bloemen neer. Want Joanne, jouw dood is al lang geen uitzondering meer.…

Streep toch niet zoveel meneer, anders durven wij niet meer, worden ons leven lang zelfs voor brieven schrijven bang. A-u, o-u, a-u-w, o-u-w of dubbel ee, d of t of een dt - stop ermee! Stop ermee! -------------------------------------- uit: 'De liedjes voor kinderen', 1977.…

Dit is mijn klaagmuur hier zijn dichtgemetselde gebeden, dichtgeroeste brieven vol waterdichte woorden en handen, bloeiend richting hemel maar het zijn doornen die schrijven en wie weet wat nog komt uit een dichtgeslagen voorhoofd.…

Lusteloos zak ik achterover in mijn kussen en bedenk wat ik in de brieven zal schrijven mijn allerlaatste geschenk Brieven aan mijn dierbaren naast mij leg ik ze klaar Stil, alleen in dit lege huis bij thuiskomst ben ik niet meer daar Niets heeft langer een waarde vergeef mijn ondankbaarheid, Heer Ik dank mijn leven af...…

Gedichten schrijven tegen de kou in paniek brieven sturen, een regel op het strijdbare papier, letters met een stramme hand. Gulzig naar berichten, afwezig bij de ontvangst. Bij gebrek aan voedsel komt het steeds dichterbij. ----------------------- uit: 'Stemmen', 2013.…

je mailtjes zijn lief maar een brief is heel bijzonder met in jouw schrift mijn naam en adres gewoon als gift je hebt het papier keurig gevouwen vol vertrouwen in de enveloppe ik weet hoe jij de brieven plakt met het puntje van je tong mijn schat uit woorden kan ik je lezen maar in letters en krullen voel ik je echte leven…

Nevelen verhullen vele levens in gevang mooie woorden uit harten oprecht uitgesproken dringen helaas heel slecht of niet door het spreekwoordelijke kwartje dat niet valt bange regimes Hun bestaan hun le- giti- miteit die zeer te- recht wordt on- dergraven woorden namens Amnesty; alles- zins belangrijk door…

Vannacht lag ik iedereen brieven te schrijven op luchtpostpapier. Het ging over rozen, trombones, de maan. Beter bewijs dat ik droomde bestaat niet: ze zweefden als vliegtuigjes weg door de kamer en kwamen in dromen van anderen aan. ----------------------------------------------- Uit: 'Het ging over rozen', 2002.…

Gesloten gordijnen, schrijven mij brieven over nooit geziene beelden, die mij als kind al – achtervolgen en verschijnen als deuren die openen in het licht.…

In jouw brieven zwijgen dromen taal der liefde, bij het raam in de keuken planten nieuwe buren, tulpenbollen, het huis hiernaast wordt ontruimd de straat ligt vol met gevallen herfstblad ik doe nog een poging jou terug te schrijven maar als de stilte blijft dromen zal ik verse tulpen kopen.…

de laatste hemden zijn versleten schrijven handen woorden rijgen geluiden in rustig verlangen ontstegen.…

Ik schrijf jou brieven honderden brieven elke dag een stroom van woorden op het ritme van de golven witte letters op wit papier lege brieven geschreven met lucht in de wind duizenden gedachten in brieven onzichtbaar onontkoombaar voor jou…

Vertrouwen vergaat in de nachten, als deze als sneeuw voor de zon. In ieder zie je verdachten, vervloek je alles zonder pardon. Verwijten terecht onrechtvaardig, eisen onrechtvaardig terecht. Waar was je? Wie ben je? vragen zoveel. Aan mij, ik aan jou, aan elkaar. Vragen, vragen, enkel die vragen. Antwoorden zo…

Dromen ontstaan, in euforische nachten. Dromen vergaan, bij een heldere dag. Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

vandaag geleerde woorden is hernieuwde oudheid die zich verder spreidt met het verstrekken van de tijd nieuwe woorden zijn er niet meer zoveel een koppeling van oude of een intonatie verschil toch voer ik mijn gedachten langs gedragen truien en lentebrieven ook al ziet niemand mij dromen in deze tuin van oeverloze taal ik verlang…

Vaker wilde ik je schrijven van hoe mooi het hier toch is hoe zielsgelukkig sterrenlicht valt tussen omgewaaide bomen vader die mij meer dan eens zei hoe de wereld mij nog mist ik kon hem bijna niet geloven maar hij heeft zich nooit vergist Ik ben allang niet meer dat kind dat achter poppenhuizen zit niet meer dat kind dat ramen tekent…

Hannie Bedankt voor de brieven die je hebt teruggestuurd Ik heb ze ooit geschreven maar durf ze niet nog eens te lezen Liefs Cees…

Die moet ik nog schrijven, en die dat ik gezond ben dat ik gisteren dronken was in een grieks café daarna in een turks café, in een noors dat ik me instel op ene hoge zeer hoge gasrekening en andere dingen aan anderen - grasduinen in een steeds onverklaarbaarder wereld dat iemand zei: gij hollanders, ge zijt allemaal hetzelfde terwijl…

Ik weet nu dat mijn brieven niet zijn aangekomen Ik mocht alleen van een ontmoeting met jou ...dromen Ik zag erin je ogen dwalen over voor-en achterkant de bladzijden als spiegels van diezelfde ogen Misschien is medeleven blijven steken in mededogen?…

In een vlaag van helderheid hebben een vriendin en ik ooit brieven die we van elkaar hadden gekregen, gefotokopieerd en de kopieën aan de auteur geretourneerd. De vriendin is al vele jaren dood, onze soms aandoenlijke correspondentie is blijvend herenigd. Ik doorblader die weleens. Het is de balsem op een tere plek in mijn hart.…

dat ze zo ontworpen waren als een éénheid, door één man in één tijd, begin vijftiger jaren dat je daar niet zó in breken kan had ze een aktiegroep gevormd “laat de huizen prachtig blijven” had ze het stadhuis bestormd had ze brieven zitten schrijven en had ze, toen ze haar weerstonden haar ogen roodgejankt?…

je dat ik terugkom in het niet te schrijven boek maar ik ben verder weg dan ooit alsmaar dieper in dit leven.…

precies op het moment dat hij besloot de beide brieven te gaan posten, werd er gebeld en overhandigde een postbode twee brieven die geheel gelijk waren aan de brieven die hij wilde posten, hij vroeg zich af wie de afzender was en hij zag in de spiegel acht brieven liggen allen door hemzelf verzonden terwijl hij er toch maar vier dacht te bezitten…

herleefd verleden heeft een gezicht onder vele vage haarscherp gesteld jouw ogen dwalen mij tegemoet oren in luisterstand je mond vertelt het verhaal van jouw wedervaren je vingers schrijven de brieven die ik kreeg in de afgelopen jaren en niet meer kreeg wel verwachtte beiden hebben we het hekwerk van onze eigen werkelijkheid op slot…