Alle inzendingen over brillen

brillen zonnebrillen in den hand op het hoofd ook op de neus met logo zonder logo gezichten zonder ogen brillen als diadeem te grote brillen lijpe brillen het is weer brillenweer…

Welkom bij de Bruine Brillen Club Voor dragers van een bruine bril. Want enkel dragers van zo’n ding Kunnen lid worden als men dat wil. Dragers van andere kleuren Hebben domweg pech gehad. Daar ze bij de keuze van hun brillen De kleur anders hebben ingeschat. Ook dragers van bruine glazen Vallen natuurlijk buiten de boot.…

nog altijd dicht naast elkaar en heel innig verbonden met grijs en dun geworden haar in hun broosheid, met veel zorgen zo werden zij hoogbejaard man en vrouw de handen verstrengeld ‘s winters heel dicht bij de haard hun dagen eenzaam in deuren vergrendeld de ogen ver weggezonken brillen en sleutels vaak zoek toch bleef een geborgen…

vlaflip, tompoes en soes sinaasappel, shirtjes hoedjes, toeters VUVUZELA sjaaltjes, slingers, jurkjes brillen en oranjebier VUVUZELA chocolade ballen en beessies VUVUZELA ik begiet de afrikaantjes…

Eerst leest u kalm uw krant op het toilet (daarvoor bestaan geschikte WC-brillen) en daarna veegt u achteloos uw billen aan Volkskrant, Trouw of Antwerpse Gazet. Maar wie daar de Privé heeft doorgespit heeft pech: ‘n week blad, en al vol met shit.…

Met een lach ben ik niet wie ik lijk. Want iedereen kent mij met een bril en een stropdas als de wijsheid die altijd belangrijk en onoverwinnelijk lijkt. Ik kijk streng en ik lijk wijs vol woorden waar ik mijn stropdas graag aan ophang zolang iedereen kijkt en mijn bril een waarschuwing tegen dromen lijkt.…

Z'n brille en z'n zelfdestructiedrang Zijn gisteren zeer treffend weergegeven In een portret van Tony Hancock's leven 't Zal menigeen ontgaan zijn, ben ik bang Wie verder dan de Scroogefilms durft te kijken Kan zich met kerst wel degelijk verrijken…

ik bouw een tent waar ik maar wil en kijk door vreemde brillen ik observeer als een geheim agent en zo verdwijnen langzaam de verschillen er groeit een landschap in mijn geest; het went…

'Le soleil brille sur Paris' zei de dame van het nieuws op FIP na de meldingen van files voor de Porte d'Orléans om acht uur vijf-en-veertig in de morgen en na het vioolconcert zag ik onder 'prochains titres': Elvis Costello 'allmost had a weakness'…

Mon coeur, brille dans mon corps. Tes yeux, je ne sais pas où ils vont. Ce sont eux, qui me touchent.…

De kapitein stond zelf achter het roer, Helaas was hij zijn eigen bril vergeten, (Dat liet een officier de mensen weten), Of vindt Francesco brillen niet zo stoer? Maar heeft zo ’n man zijn bril niet op zijn kop, Dan vaart ie tegen alle klippen op.…

linde, De lucht is blauw, geen wolk te vinden, De koe uit mijn jeugd ben ik verloren, Alleen een weerzien zou mij bekoren, Ik ben nu oud met dezelfde ogen, Zelfs een kalfje maakt mij opgetogen, Maar niets voor zover mijn ogen reiken, Niets doet op een wollig kalfje lijken, Mijn benen kunnen niet op de knieën, En ogen hebben niet meer de brille…

zou willen dat de tijd jou niet raakt met de volle kracht van de seizoenen regen, ijs en wind, maar jij wil groeien dat snijdt het oude hout, sterft het jong loop groen en spichtig uit men komt binnen, doet de brillen af veegt de plotselinge aanslag van het glas kiest wat men drinken zal om later te vertellen dat men van buiten naar binnen…

In de prachtige lage Zon die deze jonge Avond onweerstaanbaar Maakt in het geurigste Fluitenkruid dat er Maar zijn kan, zie ik Op het speelveld Van de pas gemaaide Weidegrond met een Grasmat waar elke Arena trots op zou zijn Twee hazen die hun eigen Spelletje spelen, elkaar Bespelen met een brille Waar geen bal en ook Geen…

Bij onze brillen hapert alles en oud vel rukt op, daar ergens onder onze kin Mijn god, wat maakt het uit. Onzegbaar mooi blijven de dakkapellen van je ogen. Ook hoor ik na zoveel jaar van de liefde boventonen. En altijd ligt onuitsprekelijk gevlijd jouw lichaam in een feest van ronde vorm te slapen op de bank.…

zoent zie ik vanaf dat moment het leven door een roze bril hij spreekt van liefde maar ook over alledaagse dingen …ik denk dat ik van hem hou hij heeft een plekje in mijn hart - in mijn leven - hete liefdesnachten beleven we samen hij heeft me naakt gezien en ik was bloedmooi Oh, je hebt wel wat, net dat kleine beetje meer maar roze brillen…

Verdwijn je in een wazig beeld omdat de brillen haperen? Spiegel je ogenblikkelijk, erken dat jou wat scheelt: ogen van gepolijst staal die fluwelig terugkijken... Nee, dit spoort en scoort niet meer. Oom moet gauw z'n lenzen strakken. Een tachtiger wil zich toch vermaken? Kijk: het verdoezelende dooft.…

Terwijl de zon het hoogste punt bereikt De hitte ieders loomheid voedt Worden foto's van de zee gelicked Lijven voor de brand behoed De macho's met hun zwarte brillen In de branding wachtend op bezoek De zelfkicker met te bruine billen Een veter door de reet als zomerlook Op het strand liggen in het zand Zij die hun rust verdienden…

Achter brillen met geschilderde pupillen worden doordeweekse daden uitgedacht. 'Hoe eensgezind spannen zij samen.' Blank gebolsterd, ruw van pit weet men zich op zondag voor de heer verschoond en opgewit; de eigen lijven achter eigen borrels, bijbels en bloedeigen boerenwijven.…

nu je bij me weg bent zit ik in zak en as al wat ooit mijn sterkte was ligt languit in het gras altijd was ik trots op wat ik kon en deed ik pronkte met mijn pluimen tot ik aan hoogmoedswaanzin leed ik koesterde mijn schoonheid de brille van mijn verstand de kunst van woord en wederwoord die iedereen zo bekoort nu lig je in de armen…

Dus niemand weet, niet in zijn stoutste dromen dat hij of zij hier eerder is geweest En steeds weer blijven nieuwe zielen komen verbonden met de collectieve Geest Op een bepaald moment zijn alle zielen uit heel het mensverleden bij elkaar, laten we zeggen, hou je hart vast, THANS NU kennen wij zowel elkanders brille als onze stommiteiten…

– de volle rondte is door het trainen groots en kerngezond ’t Is waar, daar val ik op als billenman, zo’n bie-baa-bips die lekker trillen kan, je mag me daarmee in mijn slaap zelfs teasen Dus schud ze, laat het vlees maar lillen dan, dat deinen daar beslaan mijn brillen van, dus ga niet bij de pakken zitten kniezen…

bespelen wij de zon dan niet met onze donkere brillen? in wakkerte als wij winden moeten; onze billen knijpen dicht.…

Un nouveau matin commence promet un jour beau et propre sans un passé gênant un soleil qui brille perpétuellement un vent doux, une voile, un bateau À l'ombre de la grand-voile le temps se repose et s'endormit en accord avec la berceuse avec le bercement de botter.…

Het lijkt allemaal zo gewoon als je wat slechter hoort krijg je een hoorapparaatje als je wat minder ziet of moeilijker leest dan is er een verscheidenheid aan brillen plus of min of contactlenzen ben je slecht ter been dan zijn er krukken of is er een rolstoel of een scootmobiel breek je een been of arm dan is er gips of een spalk ook…

In een blikken koekjesdoos bewaarde je foto’s en documenten oude spaarboekjes met lang opgestreken kapitaal en renten een beursje met je brillen, paternoster en gebedenboek en twee gouden muntjes zaten onder de voering , bijna zoek.…

Meer dan een halve eeuw bij elkaar en steeds inniger verbonden met grijs en kaal geworden haar in hun zwakte, ziekte en zorgen zo werden zij hoogbejaard man en vrouw de handen verstrengeld ‘s winters heel dicht bij de haard hun dagen eenzaam in deuren vergrendeld d’ ogen ver weggezonken brillen en sleutels vaak zoek toch bleef een geborgen…

Jij hebt gelijk dat jij mij niet hebt meegenomen ik val uiteen in dikke vlokken sneeuw daarbij een droevig lied van een kozak over vlaktes nachtmerries bereden Ik ben geen jonge, vlotte Parijzenaar met zijn brille en rappe woorden hij laat zich voorttrekken in de tijd onstuimig voortduwen door de noordenwind Toch heeft deze nacht jou opnieuw…

verdwenen is in onuitspreekbare cijfers, de gram en de gal, zij die gaan en beklijven, de zuchtende zorg nu de morgen weer aanvangt in onuitspreekbare cijfers, de koningsparen troostend bij bejaarden, de presidenten, landgenoot en vreemdeling, allen die in droom en daad deskundig zijn in onuitspreekbare cijfers, blauwe kleding, maskers, brillen…

gezicht het wit tot avondrood Aan de ronde tafel maakt zij opnieuw de cirkelgang weer een jaar, twaalf maanden twee en vijftig weken Om haar heen vloeit de tijd in het late winterlicht Tant longtemps Solange pense que les choses qu'ils n'entendent pas si bon Les yeux voltigent d'entrer une route intérieure Dehors, le soleil brille…