Alle inzendingen over brood

zoals je ze kneedt als een bakker zijn beelden van brood waartussen de wekker afloopt en een paar schoenen staan te wachten op een warme jas in de winter en blote voeten in de zomer waartussen je thee zet bij de koffie en toekijkt hoe de klok de uren fixeert met de seconden- lijm van je herinnering waarna het kastje verliefd…

word sterk door verlangen bekropen naar de bloemblaadjes pril en lichtgroen kom ga gauw uit je bed ik groet met een zoen De wilg met zijn prachtige kruin plantjes met spruitige sprietjes in een veld met variërende rietjes een oogverblindende tuin in een rijk geschakeerd kleurenpalet kom, spring gauw uit je bed Carpe diem ik heb al brood…

Ik ben toch eens geboren en ga dus ook eens dood, zolang ik nog moet leven, ga ik maar steeds om brood. Is de poort open?…

hartenbeest, de hartenvrouw In de morgen maakt zij zich los uit de armen van de slaap wijfelt tot ik haar wakker kus haar ogen glinsteren me tegemoet Op de vraag welke zij verkiest aarzelt zij even: de soorten schikken zich in haar hoofd, haar keuze valt op groene thee met die geur van jasmijn Vervolgens geroosterd brood…

De linten in haar waaiend haar, papavers tussen koren ooit, maar rood wordt bruin en brood verkruimelt, langzaam gaat elk meisje dood.…

Maar dat mocht, want ze had broden bij de vleet. Zo lief was ze, dat de stenen voor haar snelle stappen weken. De jongens lieten haar zelfs in hun dromen spelen. Zij gaf ze in ruil een engelenhaar Een feest was het, als haar talenten hun speelgoed met me deelden. Ze gooiden alle axioma's over de haag.…

En nooit heb ik gehaald als prijs dit Godsgeschenk: tezamen zijn in onschuld, één met liefde, brood en wijn…

geaccepteerd Rotzooien met andermans PGB Daar hoef je niet voor te hebben Doorgeleerd - dat roof je gewoon - Regels zijn er voor gemaakt Om overtreden te worden En wie het laatst lacht Lacht het best - wat dacht Je van een verslavingskliniek Die wij als nono's even ritselen De stumpers die er komen geef je Een kop koffie en wat brood…

Aardse schoonheid verslond al mijn geopende zintuigen, tevens het begin en einde, de sleutel tussen geboorte en de dood, verval in een mensenhart, begrensd door het dagelijkse brood tot aan de versnelling door de tijd gedreven waterval.…

Zij kwam een avond met een lach en bleef ook na de eerste dag; zij is mij met een lach verschenen, na vele tranen ging zij henen; ik gaf haar meer dan kleed en brood... Nu is zij dood! Nu is zij dood!…

Nee geen dierendag nee voor mijn vriendje als ik boodschappen ga doen Sjouw ik me plens stinkende varkensoren is hij dol op Hondenkoekjes voor hem als ik koffie drink 2 blikjes kattenvoer voor zaterdag is hij dol op voor hem ook weekend Vlees in blik en brood voor de dagelijkse kost En tot slot staafjes tandenpoets want de tandjes houden…

Ja, we hebben mekaar zo nodig, nodig als brood en water dat stroomt vanuit een heilige plaats en alles nieuw maakt, al moeten we er door gewassen worden totdat we geboren worden in een kind, in een lach, een droom, dat we ander hart krijgen en weer kunnen kijken door betraande ogen.…

Een reiger -muizen zijn zijn daaglijks brood- die zag het muisje niets vermoedend staan op krap een meter bij zijn bek vandaan, een pik een slok en ’t muisje was morsdood. Moraal: Wees altijd waakzaam buitenshuis ’t vergaat je dan vast beter dan die muis.…

En boze stukken staan in boze kranten en dat doen boze mannen voor hun brood. Een bos is hier alleen maar een boel bomen en de soldaten zijn niet meer van tin. Dit is het land waar grote mensen wonen... Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.…

Wend naar mij toe uw moe en droef gezicht Gerimpeld in de dagelijkse zorgen; Verstrakt in nijpende angst om brood voor morgen; Verkrompen in een klein-gekozen plicht.…

Ik honoreerde haar met stukjes brood, die strooide ik dan net achter het hekje. Daar vulde ze na elk concert haar bekje waarvan ze zo te zien intens genoot. Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood. Een lege mast, wat veren, kop en nekje; twee vleugels en een afgevreten poot met daar omheen wat vlekken, donkerrood.…

Geurig brood wordt gebroken. De pepermolen staat al klaar. Beetje slurpen mag. Moet! Genieten maar! Samen. Van ouderwetse groentesoep. De beste soep van alle soepen.…

Dichters gunnen elkaar het laatste woord uiteindelijk een toekomst, achter hun begrenzing buiten de dictionaire en de taalgrens om, een eigen punt te maken als inktmop voor hij werd gemorst inkt gedoopt in korsten brood de kruimels waarmee het spoor van licht verduisterd waaraan de papegaaien zijn verwend wat de ruimte van…

Iedere ochtend gaat hij trouw naar school, door weer en wind, van kilometers ver - moe heeft z'n brood gesmeerd, hem uitgezwaaid -. Hij zet z'n fiets weg, en haast zich gedwee naar het lokaal. Gaat zitten. Dan 't gebed: Dat ze vandaag maar weer kracht-van-omhoog ontvangen mogen en hun werk met ijver volbrengen. Amen.…

of sleutels en een jas. oud brood dat zij in water weekt. in niets nog hier ligt zij in bed en luistert naar de dagen maar hoort alleen de stem van eeuwenlang geleden. en hij breekt, hij weet dat dit nooit over gaat. hij slaat zijn armen rond haar armen, wast de wereld uit haar ogen, dekt haar toe.…

moeite en leed onze sterke handen beven het tedere leven waarin wij vanuit dit ons levend huis van zang en vreugde hoop en verlangen de wisselende maan hebben gezien; een biddend ademhalen dat de dalen van stilte opent; grijs en oud jong en blij op zilveren voeten kom ik naderbij als naar een huwelijksfeest bereid en waardig om brood…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken een lach waar een traan meer op zijn plaats is het is je al vergeven jij bent een jonge toon een nieuw verlangen ik heb het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot de nevels en de ochtend regen het verse brood bij het kanaal een woordenzwerver…

schiet niet op ik gooi jou in kokend water in Amerika zijn de straffen hieromtrent heftig Nederland slaat een flater de medewerkenden slachthuis/Belgie horen hen gillen zien toch... zij tonen zich doodsbang voor de akelig aankomende dood ja roepen zij kort tijdsbestek teveel varkens ik moet goed beleg verdienen op mijn brood…

even volledig verloren de rest is pakpapier, houtwol journalistiek, psychologie, voort- planting, het uitstellen van zelfmoord de romankunst, heldendom, lafheid, liefdes als lieveheersbeestjes bijtend, als vliegen wegvliegend naar ander aas de rest is wat wij verdedigen wat vernield wordt de republiek of het koninkrijk het dagelijks brood…

Aanstonds klinkt luid het lied van de schalmei En slaat de gong langs volle klaslokalen De goegemeente kan weer ademhalen De school heeft er een nieuwe leerkracht bij Zij zocht hem in de meest uitheemse steden Bij het Sint-Bonifatiuscollege Bij Zwijsen en Sint Oeteldonk, Maarheeze Geen zag er brood in, noch een andere reden Doch als…

Voor hem die al dees dagen, zonder bate voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood, en langs de huizen liep met kaken rood van drift en pijn in 't harte bovenmate; Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood de moed niet vond om 't leven zelf te haten, die beedlaars tegenkwam langs gore straten en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…

zo schamper kan men zijn licht van bestaan in twee ijle lijnen zoals spiegel met zwaan maar het verstand kan trekken zoals lood aan een vislijn zwaar buit halend van de bodem bezwaard bloot te staan spiegel met zwaan en brood de maan en nog meer lasten drukkend tot zelfs ademnood het ijle breekt in het kluwen van dwingende lijnen…

Holland, een kop vol zorgen en verdriet, droom ik amper nog van mijn dichterschap, mijn felle agapornide knaagt aan de boeken, die ik vroeger zo heilig vond, met man en macht verdedigde, als een kloeke ridder, maar nu zijn alle oude waarden weg, elitair gedrag is een klucht geworden en de hoge doeleinden van kunst erken ik niet meer, brood…

Onder de lichtste lucht zullen wij, bloedig of onbloedig, vechten om brood, om liefde, om vermeende rechten. De oorlog, klein of groot, laat ons geen vlucht, want zelfs tot in het lieflijkste gehucht volgt in de spiegel ons de schurk, de echte.…

zomer en regen van wit zand naar zwart zand een varkentje is ze knorknor en nog een keer nog een keer een twee drie sier sijf singers heeft ze en siese soeten die overal op klimmen mama kijk handen willen alles pakken heel het grotemensenleven zelf voelen pas op dat is heet sleept mijn tas mee als een dame houdt van lammetjespap en brood…