77 resultaten.
broosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 Meedogenloos
-ook voor jezelf-
stel je een punt
achter de liefde
en krast een kerf
door de toekomst
die wij, dacht ik,
samen droomden.
Je jubelt om de sterkte
die je proeft
in nieuwontdekte
hardheid.
Harder ben je nu dan ik
blijkt uit de diepe kerven
in mijn weke kwetsbaarheid.
Maar hardheid
is slechts relatieve sterkte:
en broos…
de balans van dood en leven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 511 in de dof holle nacht
hoorde ik vaag hoorbaar
het rinkelende gekras
in de balans van dood en leven
zilveren sterren geflonker
afgewisseld in ijle broosheid
bonte bergen in bouwval
in het donkere grensland
schimmen roerden zich
in de bevroren winter adem
die stroomde tussen de kier
van de deur van leven en dood…
Wat is ons leven broos...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 527 Wat is ons leven broos
als blaadjes van de beukenbomen
die dwarrelen in de wind
al is de lucht nog vol
van zomerdromen...
Al is de lucht nog blauw
en straalt de zon met vreugde -
ons lied is kort van duur
hoezeer de melodie
ons ook verheugde...…
Stil
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 2.154 Veel woorden niet uitgesproken
alleen dat ene
Waar nietsvermoedend
de vinger wordt gelegd
De broosheid van het achterlaten
is alles mee gezegd…
Vele gieters
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 vele gieters huilt ze vol
waarmee nieuwe aarde
besprenkeld wordt
totdat uiteindelijk
de immense grijsheid
open knalt
tezamen
met haar kwasten
beteugelt zij de broosheid…
Oudejaarsloterij (H)
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 1.396 Wij moeten blijven hopen, landgenoten,
Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen;
Dan hopen wij op minstens 1 miljoen
Als rendement van onze dure loten.
En is het oude jaar daarna voorbij
Dan wordt het nieuwe weer een loterij.…
Met een veer tussen de vingers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 naar het
ruisen van de wind
achter een
optrekkende mist van tranen, troost daar waar
de vlinder zijn vleugels spreid
terwijl de arme dichter met een veer
tussen de vingers
de kwalen lichter schrijft
balsemende woorden honing dat
de rauwe wonden zalft, een nieuw mens
de hoop tegemoet
als jouw boosheid maar niet te zeer
mijn broosheid…
Geluk
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 2.067 geluk is onderhevig
aan ruimte, licht en tijd
is zelden overdadig
wordt door broosheid geleid
ik denk nog aan verleden jeugd
waarin toekomst stond voor morgen
blind op zoek naar onbekende vreugd;
de eeuwige liefde zonder zorgen…
De nacht in mij
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 238 De nacht ontkleedt mij
in een stille wake tot
diep in de broosheid
van mijn poriën
die eens werden gevoed door
het naakte pantheïsme die
de vleugel was die mij droeg
doch de gesel die mij tartte
zag ik niet als de gesp die mij
verbond met het verlangen
om eeuwig trouw te zijn
aan die vagebond
die mij verried en de deuren
wou forceren…
vlinder
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 356 Fijn getekende vleugels
Een schilder waardig
Ongeziene kleuren
Een uiting van sierlijkheid
Ontastbare broosheid
Breekbaar als glas
Ontzettend gevarieerd
Oplettend alert
Fladdert op de wind
Speels en aantrekkelijk
Ook voor mijn nieuwsgierigheid
Bloemen zijn het domein
Waar hij zich settelt
In alle glorie en ijdelheid.…
Zij brak schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 ik vond haar op strand
ontgroeid aan het zand
en zout van de zee
rankte in onstuimig
vallende golven
met wit bloeiend schuim
ik nam haar mee
maar zij brak schoonheid
in vertakte broosheid
stalde haar uit
op de scheidingsmuur
tussen duin en tuin
maar zij verdween
slechts een spoortje zand
dwarrelde nog op de rand…
Schroom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 198 Het vergt royale durf
vermeend geluk te vatten
als broosheid wordt getest.
Wie huivert niet voor scherven?
Wankele woorden
verbreken de betovering,
de tong krijgt het verwijt
terwijl de geest mankeert.
Verborgen angsten
vergrijpen zich aan rede,
ontreddering alom,
koorts leidt slechts tot ijlen…
Een stroom van woorden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 Een stroom van woorden
herbergt
wat onderhuids
leeft
frustratie
om wat niet
angst
en onbehagen
niet vatbaar
voor rede
eerder redeloos
en niet te stuiten
Een stroom van herinneringen
voedt
wat binnenskamers
blijft
ondeelbaar
om wat wel
heimwee
en broosheid
niet vatbaar
voor herhaling
eerder onmogelijk
en verleden tijd…
troosteres
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.232 aanhoudende stroom langs
verweerde kusten
die ons bestaan overstijgt
in broosheid berusten leert
waar weemoed in het gaan
en keren schuilt bij een teer
gemis over weerzien droomt
onder weidse luchten lasten
minder drukken in wiegend
avondrood worden verlicht
waar een mensenkind zich
door de zee gedragen weet
hier aldoor…
Gedachten schikken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 384 het ruisen van de wind
langs het blad dat zachtjes
bijna onmerkbaar trilt
de sereniteit
die mij raakt, maakt
dat ik mij moet bezinnen
mijn gedachten schik
toekom aan mijn eigen
de vertrouwde ik
ik houd zo van de rust
in de geboren morgen
wanneer alles onaangeroerd
voorzichtig adem haalt
de pracht
na de luimende nacht
die mijn broosheid…
Kantjil
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.430 Eens kijken of een hert nog kleiner kan,
ik maak bonsai, heeft de natuur gedacht.
Saté-prikkers als poten, hazenvacht,
vrij kilo vlieggewicht. Daar staat hij dan.
De kantjil uit de Oost: made in Taiwan.
Het brekebeentje leeft slechts in de nacht.
Alles is groter, alles is verdacht.
Gevaar, gevaar! Zijn staartje trilt ervan.
Hij heeft dan…
Leegte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Zinloosheid
alleen, broosheid
klankbordloos leven
leegte als vast gegeven.
Ongevraagd
een eeuwigheid geplaagd
in verre nevelen gehuld
leegte troosteloos ongevuld.
Lied van eenzaamheid
door wanhoop begeleid
levenslang
leegte overstemt mijn zang.…
een broze wereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 iemand trok een streep
in het zand en maakte
iedereen wijs dat het
een grens was iemand
oefende het woord
liefde en zette deuren
open iemand zonderde
zich af onder dekens
van zielenpijn iemand
voer een vloot vol
verlangen maar meerde
nooit meer aan iemand
was gevleugeld en had
handen gevuld met
licht iemand wist van
de broosheid…
Moeder en kind
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.304 ik toon je de broosheid
van mooie momenten
vol hoop.
Neem je rugzak,
we vertrekken.…
Dualiteit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 371 Handen toetsen zachtjes noten
vingervlugge romantiek
virtuoos kruiden de klanken
de ganse kamer met muziek
Ragfijn trillen alle snaren
geen notie meer van tijd
ratatouille van gevoelens
om wie ik de meester zo benijd
Gedachten zweven plots in broosheid
tranen paar'len in het licht
diepe smeltkroes van emoties
de hemel leek nog nooit zo…
Veerkracht
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 91 vragen
antwoord ligt te rusten in het brein
alleen wanneer immens verdriet of pijn
nog vraagt naar het waarom
wordt stilte uitgedaagd
ligt het schreeuwen voor de hand
dan verlang ik naar intense rust
met gesloten ogen vraagt het gemoed
geen mededogen waarin ik verzand
veerkracht is soms schijn
doch het antwoord zegt dat men
naast broosheid…
Aalgladheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 955 Ik vertel jou van de broosheid,
jou, porseleinen danseres,
van de aalgladheid van momenten
als regenbogen tussen lach en traan
en voor het eerst sinds lange jaren
snijdt verdriet mijn ogen open.…
Broos..., fragiel..., licht...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 Zo zacht en scherp tegelijk
kan ze als kristal
in haar broosheid breken.
Broos...fragiel...licht,
ja zo licht
als de aarzelende stilte
van een dromerige zucht.
En bij elke ademhaling
beluister ik haar kwetsbaarheid
die zich ontrimpelt
in de warmte
van ons wonen...!…
Blinde Vlucht
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 727 Onbewust van schoonheid
noch van broosheid
zit hij op bloemen te pronken
voert zichzelf dronken;
nectar in overvloed.
Blind, onbesuisd
raakt hij juist
in een dartele vlucht
door zwoele avondlucht
dodelijk verstrikt in
het web van de spin.
De eindbestemming van de vlinder
wordt het vertrekpunt van een verslinder.…
Stille eenvoud
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 399 Stille eenvoud
bedekte naaktheid
breekt de broosheid
van het witte kleed
waarin de tere vrucht
beschermd vertoeft
ver weg van alle leed.
Stil gezeten
de tijd vergeten
handen in zachte schoot
gedachten zwevend
tussen leven en dood.
Pure schoonheid
die in wachtende houding
haar zuiverheid
aan het oog ontbloot.…
Soiree
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 298 dwalen, verdwalen
in de avonduren
wanneer de vuurbal
zijn glans tekent
op het zomerdak
de mus ontmoeten
die onstuimig kwelend
haar kleintjes bewaakt
waar de moederwarmte
mijn eigen broosheid raakt
rustend op mijn stiltebankje
onder de bejaarde eik
zo gestadig en vertrouwd
bedenk ik de hoop
draag ik gedachteliefdes
dwalen, verdwalen…
Veerkracht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 324 vragen
antwoord ligt te rusten in het brein
alleen wanneer immens verdriet of pijn
nog vraagt naar het waarom
wordt stilte uitgedaagd
ligt het schreeuwen voor de hand
dan verlang ik naar intense rust
met gesloten ogen vraagt het gemoed
geen mededogen waarin ik verzand
veerkracht is soms schijn
doch het antwoord zegt dat men
naast broosheid…
Nog danst haar stem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 waar ogen
iets doven in
het late middaguur
ondersteunen
handen en armen vlammend
haar geestdriftig vuur
ondanks het verstrakken
van lijnen in het gezicht
blijft haar uitdrukking lief en licht
in haar bevallig gaan is een
zekere traagheid ontstaan
die ruimte geeft aan een lach
waar vroeger kracht
en alertheid was
is tedere broosheid…
Prikkeling
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 149 je loopt door
alsmaar door
vlug, vlug, zo vlug
geen weg terug…
in je is een ontij
warboel, broosheid
hinderlijke vragen
heb je mee te dragen
luister, luister…
zoek stilte, de rust
als de late herfst
die in de naakte takken
van de bomen huist
zie de laatste appel
in een bleke zon
met rode wangen
aan een dun takje hangen
loop…
broze waanzin
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 in zijn eigen kleine
waanzin woont de
broosheid van het
bestaan waar zoutere
zoetere en sterkere
klanktinten ademen
de gaten in de
mouwen van zijn
fladderende
oude jas als de
vleugels van een
gehavende vlinder
zijn zon rouwt in het
zwart hij gebaart naar
een bloeddoorlopen
maan gevallen
sterren vindt hij
op de straat…