wacht op uitvoering
ruikt naar onaangebroken brood
een staande gebeurtenis
nog niet achter ons liggend
voorlopig beloftevol
groener dan onbetreden gras
tot nu toe verloopt alles voortvarend
de dag, een herhaling van zetten
maak van een hart geen moordkuil
geen hoofdpijndossier, beweeg
zonder spijt achteraf
met de finesse van een brugpijler…
Ze wil de stad bekijken
zonder dat de stad haar ziet
wandelend in de schaduw
van de brugpijlers
voetstappen in en nabij de goot
ze struikelt over hobbelige
kasseien,wurmt zich
tussen struiken door
steekt donkere straten over
met blinde dove ogen
ze fluistert zich een weg
onbespied en ongezien
haar voetstappen
zonder spoor
achter…