Alle inzendingen over bruidsboeket

Hij was een mooie bruid Met in zijn boeket kannetjeskruid En nog andere prachtige bloemen Eigenlijk teveel om op te noemen. Hopen maar dat hij het niet verbruidt.…

Het brandende celluloid. 44 jaar in 5 minuten en hier sta ik - stil - over nog eens pakweg 4 minuten is het allemaal voorbij: ik gooi mijn ticket in de lucht als een bruidsboeket.…

Vannacht kus ik de maan en doop mijn pen in room, schrijf een liefdeslied Ode aan muziek zo vurig als de rode roos Teder wit de orchidee tussen Brussels kant en zilver Blauwe seringen tortels zingen bruidsboeket op bed De tirannie buiten spel gezet…

ik heb alles al gezien of tenminste al van gehoord liefde, oorlog of een moord een naakt meisje van achttien wat kan mij nu nog laten blozen van wat krijg ik nog kippenvel een horrorfilm in een oud hotel of een bruidsboeket van wilde rozen een liefdeslied op een rare fluit zou mij misschien nog kunnen boeien of een vrijpartij terwijl we…

huizenrij blijf ik dralend staan in ieder ervan had ik een bestaan herinneringen verschimmen tot allerlei vrees voor heldere kinderstemmen die mijn ziel beroeren en naar de avond voeren tonen die in schemer zwemmen een ommegang van gezang met slepende tred bij iedere doorgang gevangen in het drijfnet huizenrij mijn kruisgang verloren bruidsboeket…

Ineens moet ik aan Rembrandt denken en zijn streling van het dierbaar licht de inval waar ik telkens weer voor zwicht hoe hij schoonheid weet te schenken ik tracht te evenaren in beweging aan de luxaflex bij jouw fraaie silhouet als schaduw op ons witte liefdesbed waarboven ik zo af en toch nog spring jouw bruidsboeket bloeit er o zo mooi…

Ik heb een bruidsboeket gezocht klein, eenvoudig, wit... maar oh zo groots. Mijn lieve lief jouw naam is LEVEN !…

hé, grote grijze ik voel me leeg vandaag het groenvoer met slakken ligt nog steeds onder de haag en jij, jij krijgt om de haverklap de volle laag gescheiden, ’t doet me wat ik krijg kramp in m’n maag ach groentje, wees blij jij krijgt het bruidsboeket ik de razernij van een stamper die mijn schedel plet…

Nog even...jouw bruidsboeket.…

Langzaam tooit zij in bloemgewaad haar bruidsboeket geurige rozen terwijl haar bruidegom, de dageraad, haar beziet met innig blozen.…

(binnen de bunkers van een koude dag rusten broze levens) heel zacht licht er het kunstmatig weten in de afgemeten norm van diens balans een vormendans versiert voorwaar wat strakke stropakketten thans gefermenteerd tot groei als vervormde bruidsboeketten geven ze in volle bloei hun beste tijd aan lekker eten rond van geur verkleurt…

Gevlochten in jouw bruidsboeket, mijn liefste nog ruik ik het.…

Gevlochten in jouw bruidsboeket, Mijn liefste, nog ruik ik het.…

ik graaf de stilte op schep ze tot wolken en tengere draadjes weef ze in een bruidssluier vlak voor het altaar ontkomen aan het licht adem jij vage beloftes sleep ik mijn naam tot in je schaduw ontrouw en dode woorden rukken de nacht uit elkaar alleen het gangpad blijft over en schijnt door een bleek wit gelaat niemand zal zich…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

een kinderhand ik ken het hijgen van mijn minnaars en de reutel van mijn doodsvijand ik ken de stille vreugde van het boek en het hunkeren van mijn vege lijf ik ken de rust van menig kloostertuin en het vrijen als hevig tijdverdrijf ik ken de weke delen van een vrouw de harde spieren van een mannenkont ik ken de geur van rozen in een bruidsboeket…

Maar de roos kan ook over liefde gaan; En de anjer zal in een bruidsboeket Zeker niet misstaan. Bij properheid En vlijt denkt men aan de Hollandse Natie die de tulp omarmt in zijn kleur En gratie. De Lelie trekt de adeldom aan. En bij de klaproos kan het over de eerste Wereldoorlog gaan.…

wilgenroosjes onzelievevrouwebedstro rode klavers in verschiet Er was niemand die haar zag hier duizendguldenkruid geroken niemand hoefde iets te weten wat een kattenstaart er liet ze zocht wat monnikskap bijeen en wolfsmelk om te koken en arseen nog voor de smaak waar niemand later iets van ziet Ze stond als eerste voor het altaar met haar bruidsboeket…

stoten toch niet haar aangezicht waarvan men de vorm naar modellenplicht mag beitelen onder een zachte metamorfose toch niet haar aangezicht waarmee zij het losgebarsten feest heeft doorstaan en nog een stemsplijtend laatste drankje kan nagaan als een vlek die uitdijt en zich drooglegt op een partikel huid van de aanhitsende heup het bruidsboeket…

De nacht verheelt het wonderlijk gebeuren, de schone pijn van haar ontvangenis, maar als des morgens, door oranje deuren, wijkt koelte en duisternis, dan trillen duizend blanke silhouetten, over de bruid die bloost, maar helder lacht onder ’t gewelf der bomen, bruidsboeketten ontloken in één nacht!…

draait De barmhartige zon alle herfsttinten aait De winterslaap nadert de kou is op til De natuur komt tot rust - een merkbaar verschil Met de brandende zon van de bloedhete zomer Het tempo de kleuren zijn milder en lomer Linde amandel vijg kers abrikoos Verliezen hun blad – sneeuwwitje de roos Toont genoegzaam haar bloemen: een briljant bruidsboeket…