Alle inzendingen over burka

zeker dat ze haar zien en jij wilt dat niet want je bent een man die andere mannen die haar altijd willen zien zou je beter kunnen doden of zorgen dat ze haar nooit zien ze blijven kijken dus dood ik haar liever maar zelfs dood zijn het haar ogen die niemand had mogen zien dus ja wat is het anders dan houden van haar burka…

Hoe zit het: schrijf je boerka met een O-E Of is het, dacht ik, burka met een U En met een K of burqa met een Q? Enfin, ik had twee fout in het Dictee. En dus zou ik, als mijn wil zou geschieden, De boerka in het Nederlands verbieden.…

Al is het klein; ik hou van Nederland Toch is de volkse aard mij nu te grillig Meanderend van haat naar onverschillig En niemand praat nog over tolerant De burka-splinter dat is wat men ziet De balk in eigen oog nog altijd niet…

Obama biedt uit al zijn zegenkracht De Palestijnen Bijbels grondgebied En Allah’s maagden in New York gezien Een nederzetting voor hun klederdracht Het wordt de dag waarop de Heere huilt Als Obama onder een burka schuilt…

En dus wordt naast dat ding voor het gezicht Het dragen van een burka straks verplicht.…

Een burka dragen mag niet meer op straat De draagster krijgt een boete, zelfs een grote Veel meer dan wie zijn potloodje ontblootte (Want dat is geen bedreiging voor de Staat) Betaal je je aan boetes niet graag scheel Bedek dan wel het juiste lichaamsdeel…

Ons land kan op twee reli-kwesties bogen: De burka en de weigerambtenaar Het zijn er wel tweehonderd bij elkaar Te veel om zulks nog langer te gedogen Dus helpt, met zijn verholen maarschalksstaf, Geert rechts én links van non-problemen af…

ze had haar mooiste burka aangedaan naar de markt groenten en vlees zou ze kopen en een lap stof voor dochterlief ze was gelukkig niet gewaar van het gevaar droeg het cadeau van haar man over haar bloedrode string een prachtige riem, weliswaar een beetje zwaar ik bel je had hij nog gezegd…

Een burka voor de klas is géén gezicht! Docentes moeten, net als ambtenaren, die godsdienst-uiting maar voor thuis bewaren. Maar verder krijgt dit klerending groen licht. Op straat dus houden onze muzelmeiden de vrijheid zélf gezichtsverlies te lijden.…

Uit angst voor dreigementen met de dood Zal ik dit jaar niet als mohammedaan In Limburg naar het carnavalsfeest gaan En ook maar niet als orthodoxe jood. Nee, voor ik straks het onderspit nog delf Zal ik dit keer vermomd gaan als mezelf.…

Ook ouders die hun kinderen naar school brengen mogen geen burka meer dragen. Men riskeert dan een boete.…

ik loop waar jij wilt gaan kom er steeds twee passen achteraan ik burka ogen zonder lijf zodat mijn wit voor andere mannen steeds verborgen blijft jij straat ontmoet in vrijheid vrienden ik beheer het huis hoop in thuis jouw liefde te verdienen…

onder de burka hoe zacht ze ook mogen zijn de grote borsten op siliconen het grote borsten geweld woedt in de lijven het gevulde hart loopt over van gouden bergen met zon en zoet bloed lekker warm in bed pijn en geen pijn tegelijk hoe wonderbaarlijk modieuze meiden bijna de hele winter ontblote nieren…

gesluierd is mijn taal verstrikt in woordgewaden worstel ik totdat ik bijna stik in- ademend verplichte stof mijn ogen zijn niet neergeslagen als ik breek tradities loos in schrift van warm naar koud het boeit mij niet of u van mij of mijn gedichten houdt vrij wil ik zijn en naakt in stromingen van ongedwongen stijl…

Er was eens een engel op aarde die door haar vleugels niet aardde “‘k Maak ze zwart, doe ze om da’s vast niet zo stom dát schatten de mensen op waarde”…

ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap hun stank en walging doen mij kotsen onder mijn burka-schaamtelap…

ik helemaal terug bij nacht verkleumd, bij zonschijn zwetend naar d'oertijd op een ezelsrug kapotgeschoten stenen krotten langs wegen zelfs die naam niet waard gemijnd, bezaaid met mensenbotten, geleiden doods mijn bedevaart muskieten zwermen om de posten van strijders in gevangenschap de stank en walging doet mij kotsen onder mijn burka-schaamtelap…

Alleen dat wordt wat lastig als datzelfde gezicht wordt bedekt met een kledingstuk genaamd een burka, de ogen zijn zichtbaar da's alles wat je ziet. Blijft over de vraag, wie zat er achter het gordijn vandaag?…

met mijter, pet de hoogmishoed, de keppel de kardinaalsmuts fier vooruit met boerenkiel, de jellaba de burka en de doekjes driedelig in het strakke pak nog strakker jeugd in korte broekjes feest in den lande, alaaf! nog hieper het hoera!…

Een dame uit Haarlemmerliede was dit standpunt iets te morbide. Zij zelf had een nicht, gepiercet, géén gezicht! Dat kun je dan ook wel verbieden...…

ze draagt haar sluier een mens onder de mensen en klaagt niet over het kruis dat anderen zo opzichtig torsen aan een gouden ketting om de onbedekte hals haar hennahanden bewegen in dezelfde nijver het gezin waar zou moeder genoemd de zorgen en liefde verdeelt in gelijke porties over allen zoals dat in gezinnen hoort haar tong valt soms…

Ik vind de Burka danig provocerend en ook de hoofddoek werkt op mij frustrerend. Ik jaag ze uit ons Vaderland vandaan~. Geert Wilders mag die taal graag laten horen. ’t Is o zo dom, maar blijkt goed te verstaan voor lieden die het denken is vergaan en hem bevestigen in sprekerskoren.…

De ochtendmist versluierend als een burka de benevelde schoonheid buiten en de wind licht de sluimer- sluier op om de zon het land te laten kussen. De vogels zetten zacht hun aubades aan de morgen in als antwoord op het ritenuto van de nachtegaal die fluit- fluisterend de vogels het oud verhaal heeft voorgezongen.…

strand wil zonnen schep er dan ook (naar evenredigheid) een paar strandjes voor haar vriendinnen bij en laat daar dan geen burka's toe wij doen toch ook meer dan ons best open en bloot weet je wel..…

Klaproos wuift Burka wuift Zeilen klapperen op 't golvend glinsterend spetterend water van het IJsselmeer Lakens bollen en wuiven aan een waslijn in 't Gooi De familie wuift bij het vertrek: dag, dag Koolzaad en margrieten staan samen te wuiven in de berm Dag meeuw, ik wuif De meeuw drijft af De kont van een vliegtuig komt in zicht…