Alle inzendingen over café

Ik heb het tegen Gijs met vijftig tegen honderd afgelegd zijn oud-ivoren hoofdje, zoëven vlot geraakt uit het vertrouwde groene licht, hangt met een blij gezicht boven de bar zijn dorre handen vatten met een teer gebaar het borrelglas, hij zegt ik ben al bijna tachtig jaar u bent nog jong dat komt nog wel terecht. ---------------------…

Wij zaten afzijdig van de Friese stamcafégasten, die luidruchtig de sfeer aan het verpesten waren, waarschijnlijk getergd door onzichtbare lasten en ondanks de drank kwamen ze niet tot bedaren. Ik schaamde me een mens te zijn door hun geloer, een vadzige barmeid liet André Hazes weergalmen, de dorpse gekken ergerden zich aan ons gekoer, wat…

van een zus of buur, iets van vroeger dat mij bijzonder maakt, ach ja rondgereden door de gewesten word ik niet meer, in een draagstoel achter op papa's bagagedrager met weerhaakjes in mijn huid die het licht weerkaatsen met koninklijke allure nee, kleurloos ben ik niet al heb ik geen franjestaart en geen publiek, ik drink in café…

Een rode kater zag op lanzarote Una gata in appartamenta Hij siste in haar oor 'oh mia guapa Lust jij ook vlees en vis als entrecote?' La gata bianca zei 'nee, nu niet storen Geen polonaise, gato, ik wil rust Ik stuur je weg hoor, als jij mij nú kust Dan bijt ik jou, als jij me niet wil horen!' El gato zei 'ik heb een heel goed plan…

Stomdronken op weg naar huis, het was al laat Spleet hij zijn wagen tegen een boom in twee Nog niet zo ver verwijderd van het café Sprak hij met dikke tong tot z’n kameraad “Kom, we nemen er nog één met z’n beiden Want op vier wielen kan ik ook niet rijden”…

Het café op de markt is inmiddels gesloten, de bomen gesnoeid, de straat geveegd waar rommel lag. Het verkeer gaat voort, onverdroten. En de omwoelde grond is al met gras begroeid. Gaandeweg.…

Krakende hersenen blaffende gedachte inspirerende gedrochten idioten lachen slimmeriken likken de wonden van het ikke gangen vol slangen op tenen trappen de zonde te misleiden sluipende sluitingstijden vluchtende uit dit godvergeten café van ellende.…

Dan neem ik dagelijks café met quiche, Tot later! “Io non sono qui, capiche?”…

Het oude van dit land Oma met de breistokken Opa aan het werk De pastorie Het café na de mis Katholiek zijn Of anders Het gekissebis Het dorp De boerderij Verfijnde mensen De elite De stad Nu is iedereen vrij Vrij om te denken en te geloven Er is een kaars die zal doven…

De gokkast is in speelhal en café In drie jaar tijd in aantal flink gaan dalen Maar waar iets daalt stijgt ook iets in getale Wat afneemt neemt hier iets dat toeneemt mee: Het aantal kroegen dat niet rond zal komen Is hierbij fiks in aantal toegenomen…

In diverse bar’ s en café’ s loopt men niet meer naar de plee ’s maar laat men domweg lopen, wat men aan de bar toch blijft verkopen. De meesten zitten er niet mee scheelt een loopje naar de wc behalve voor de grote hopen daarvoor moet men toch blijven lopen.…

Een kopje koffie, desnoods met jodenkoekje en café noirtje.…

De huizen als geplakt tegen de helling van bergen Van bovenaf lijken wij, ongeoefende klimmers ......dwergen Wij voelen onze spieren van kuit en bovenbeen Zijn de wandeling nog niet moe maar nergens een cafe,terras Het is niet dat ik ween het bergdorp ontroert me tot tranen toe.…

Opa en Oma van vaderskant, hadden ’n café, daar kwam menige klant. ’n Tapvergunning was toen nog verplicht, muntjes gingen in de meter voor gas en licht. De biljart tafel stond midden in de kroeg en meestal ’n witte schort die ze droeg.…

'Of gebruiken bij de bingo op café!' 'Of als er een 'n 1 krijgt denkt-ie 'hee, Waardeert-ie me zó laag na al die jaren?' Ík denk wanneer dit plan straks wordt bezegeld: Dat is toch nog niet eens zo slecht geregeld…

Ik kan weer rustig roken in ’t café!…

Het café verkruimeld het schelle licht der zon Geen blijven of gaan van maan Stam staan in kroeg Twijfel zaaien tussen benen De krijger, heraut, Aan hem ode-…

Foto's van mijn geboortedorp zo'n honderd jaar geleden grindweg tussen rijen bomen langs kaarsrechte kanalen Turfschepen in 't bruine water de smederij van m'n grootvader veenbaas te paard voor 't café pezige mannen met pet en spade graven met kromme ruggen kanalen steken turf van dageraad tot schemer hun loon halen in 't café duurt al…

Ik slenter van café naar café, een Southern Comfort hier, een Deugniet daar, ik blaas Nothern Light in de neusgaten van sexy opgedofte jongedames met rode slips, die boven hun strakke jeans uitsteken, terwijl ik een Westmalle opslurp, denk ik aan de strakke bollen, die door de halve kroeg begeerd worden.…

Ab Klink wordt met Kamervragen bestookt In Groningen is een kroegbaas zeer gehaaid En heeft simpelweg de ruimtes omgedraaid Zo wordt er nu dus weer legaal gerookt Klink wil pas medewerking verlenen Als de rook om zijn hoofd is verdwenen …De vlag kan uit bij café De Balk in Groningen. Hun list om het rookverbod te omzeilen mág!...…

Vanuit mijn slaap droom ik traag het zachte gele licht van de lantaarn die het prille groen omsluiert tegen donkerblauwe transparante lucht over de kasseien Terrasse du café le soir Arles zucht intens geluk en ademt zwevend als ook nog bloemen gaan ontluiken…

Ze zakte in de bank van het café Hij nam de verse jus d' orange mee. Grote glazen had hij voor hen genomen. Haar geïrriteerde blik had hij niet voorkomen. Ze pakte haar telefoon in de hand. Hij schoof op zijn stoel aan de andere kant. Ik als toeschouwer, het einde was nabij. Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…

De pilsprijs in de kroeg gaat flink omhoog Vijf euro minstens ga je straks betalen Voor flinke drinkers is dat best wel balen Het hangt niet zo ontspannen aan de toog Maar desondanks ga ik weer naar ´t café Uit voorzorg neem ik wel een sixpack mee…

En onder 't zuiver-gele gas-licht blozen Blanke arme' en halze', en glanst het gouden haar, En kruise' of spreiden zich in roze hozen De fijne slanke benen, paar naast paar. De blouse' omsluite' in veler-hande posen De lichamen, die groeiden jaar en jaar Tot schoot en boezem konden voede' en kozen Wat in haar groei' met pijn en lijfs-gevaar…

Hij had te veel gedronken. Erbarmen, hij dacht dat alles sprak. Kako- fonie, en voor wie, voor wie? Toen zag hij een hand, zo sierlijk over een glas gebogen... Meer wist hij niet, dan dat het pover was, en goed. Dat maakte hem nieuwsgierig. Hier paste iets. Dan toch een woord dat hij verdroeg? Daar hief zich de hand. Ach het was zij…

ach eerder de moeizame gang van werk en bed de uitgekauwde dagen de fantasie van een bord bruine bonen die deden mij de okerkleurige vloeistof beminnen spiedende ogen zien mij het sleuteltje van de globbebar hanteren, het stilzwijgen die karaf en glas doen rinkelen als dan net voor de slok een bitter ‘proost’ klinkt zo werd ik een cafebezoeker…

Voor haar zonden pleit En als dat diepste verlangen Door verleiding wordt gevoed En verleiding door de zonde En gevolgen wordt beboet Als telkens wordt vergeten Dat de oorzaak van genot Niet smeult in onze mond En niet ligt op het schavot Dan is het ook misschien Helemaal geen gek idee Van tijd tot tijd te zoeken Naar een rokersvrij café…

Waar gaat het allemaal over zo mijmerde ik altijd, als het ging over dingen als: zondagmiddag-eenzaamheid... Iedereen heeft ze toch, zo dacht ik altijd, familie en bekenden, toch slijt je heel wat tijd met volslagen onbekenden: zondagmiddag-eenzaamheid... Je komt ze tegen in de kroeg, op het terras, waar je dacht dat je de enige…

De oude straat is niet erg breed, toch splijt de avondzon 'm in twee delen: links mag het licht de wand nog strelen, maar rechts is de nacht al compleet. Dat zie je vanuit de zuidkant, maar kom je uit 't noorden wellicht, valt het omgekeerde in het zicht. Doch da's poëtisch niet relevant, want wat het meest zichtbaar wordt is het verlichte…

"Gorter" gedestilleerde sfeer behuizing voor verkenners dragers van cultuur voedingsbodem voor rauwe lijnolie zuivere pigmenten diepblauw met krul gepend op het menu “Mei” liefde is evenredig groot Brel klinkt door Lucebert met mooie woorden onder kroonluchter van tranen glimmende ogen in de speeltuin van de geest glijbaan voor gedachtenreeks…