25 resultaten.
het antwoord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 343 er was dat moment
onverwacht
dat de niet begrepen vragen
die een leven lang
in haar gedachten cirkelden
plots
zonder meer
op hun plaats vielen
en alle verwarring werd orde
alle vragen antwoorden
klaarheid nu
vanzelfsprekend
in dat ene lucide ogenblik
ontijdig
van haar dood…
Door witte guirlandes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 100 woorden vielen
in waaiers uiteen
door vuurwerk van de zin
strofen
schoten als pijlen
naar ongekende hoogte
cirkelden daar
in steeds snellere vaart
tot een veelkleurig begrijpen
als apotheose werd het gedicht
met een oorverdovende knal
door witte guirlandes uitgelicht…
Dezelfde sierlijke lijnen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 149 in een vlucht
witte vogels
cirkelde zwart
ze doken en
bogen dezelfde
sierlijke lijnen
het enige
dat hinderde
het wit ontbrak
maar in de lucht
en op de grond
staken ze af
vervlogen in de tijd
de vlucht was
kleur en charme kwijt…
Leegte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 de leegte die door mij stroomt
ontpopte op die groene heuvel
waarvan de naam mij is ontschoten
zwierden takken die kusten
de grijze nacht die hen
in evenwicht hield
zwarte vogels cirkelden
om de hoofden van degenen
van wie de zin verloren had
knaagden bevers zich een weg
door het onoverkomelijke
'n naamloze hief haar kelk op…
Glassglow
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 614 en ik vloog
hoog
met jou
schaamteloos los van de aarde
wijd op stromen
van stilte
en ik ving
licht
met jou
jaren verder dan poëzie
en de waterbron ademde zacht
melkwit
langs woordenwegen
de openheid van bewegen
binnenin
breek uit, riep je
toen de allergrootste sterren
cirkelden
je mij omwond
met de kosmos…
De pluisjes in de Pinksterdienst
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 204 In haar witte toga
stond ze midden in de kerk
te blazen als de wind
tegen de uitgebloeide
paardebloem
pluisjes cirkelden rondom
beschenen door het licht
van de door glas in lood
komende zon
het is als met de wind
je ziet hem
door de dingen die bewegen
net als de pluisjes
neerdalend op uitgesleten tegels
zo is de Geest,
je ziet hem…
Voor de ontmoedigden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 129 Verveeld verviel zij in melancholie
door de haat van dode dichters,
dove bromvliegen cirkelden om haar heen:
sterk is de hyena, O, mijn lief, ontwaak,
zie de sterren doven boven ravijnen
en diepe kloven:
de vlammende kaars fonkelt als drakenoog
in duistere nacht,
zie haar liggen wachten onder de zon
in een bed van donzen - sneeuw,…
Gevleugeld bewegen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 zij cirkelden
keerden in breed
gevleugeld bewegen
hongerig gefocust op
begerenswaardige prooi
dan stijgt hij
de winnaar
der slagen zijn
trofee vol trots
vooruit gedragen
tot ook hij
achtervolgd door velen
de strijd moet staken
omdat zij hem zijn prijs
afhandig willen maken
een snelle landing
het nonchalant
spiedend loeren…
Pigmenten van de geest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 heb mijn leven geschilderd
jaren in kleur aangezet
maar kon er uiteindelijk
geen juiste vorm aan geven
penseelde lijnen
in verlopende einden
cirkelde speels met
pigmenten van de geest
het doek was te groot
verdwaalde in miniaturen
van creaturen die
leefden van de goot
schetste in blauw
mijn ontsnappen
moest terug door de kou
met…
Geboortecyclus
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 701 Zorgdrang en verantwoordelijkheden
versterken banden van liefde strakker
één werd twee, dan drie en meer
een gezin was geboren,
de cyclus cirkelde zoals opgedragen
de mensheid was weer gered...…
Cirkel
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.633 De hand
van de uitgedreven geliefde cirkelde
boven het pasgeboren lijk. Hij was gesloten.
----------------------------
uit: 'Niemand wint', 1992.…
Materialisme
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Auto's cirkelden over de rotonde.
Ik keek neer op het tafareel.
De zon gaf tegenlicht,
waardoor ik mijn ogen samenkneep.
Waren het de mensen in die voortuigen
waarvan ik probeerde te filteren,
wat zij dachten nu zij bijna thuis,
of in de supermarkt waren?
Zou er iemand op hen wachten thuis?…
LACHEN, GIEREN, BRULLEN
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 1.370 In onguur weer, wanordelijke winden,
slaan doods de vlerken van de vale gier.
Zwart is het zwerk, daaronder hoopt het dier
belastinginspecteurs te kunnen vinden
om van die horde aasbeluste heren
de fijne kneepjes van het vak te leren.…
Rastaboom
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 391 Treurende reus
jouw rastatakken
raken troebel water
oude tak poreus
windvlaag doet haar
kraken
eenden kwaken
willen takken raken
rimpels in het water
lopende kring wordt
groter cirkelding
raakt de oever niet
wel het wuivend gele riet
knoppen verschijnen
park wordt groen
zon gaat schijnen..…
Ontkleedde mij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.424 je hand ontrimpelde mijn huid
streek zachtjes glad
wat in groeven van verdriet
zijn bedding al gevonden had
ontkleedde mij ging teder
plagend langs mijn borsten
tepels richtten zich fier op
door het laveloze dorsten
cirkelde steeds lager langs mijn buik
vertoefde diep tussen mijn benen
ik haalde jou binnen bereik
tot onze passie was…
ik ben als mens geweest
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.328 die ik in me had
de lucht werd ijler in
het ademen van mijn geest
handen kenden geen verlangen
mijn lichaam voelde
hoe ik vroeger was geweest
materie loste op
in stilte die zacht
fluisterde van eeuwigheid
aan randen van de tijd
ik was mezelf volkomen kwijt
werd energie
geladen met herinnering
aan leven dat nooit over ging
maar cirkelde…
Lichtjes.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 123 We hadden verlangens
en kusten, ja we kusten elkaar
in vurige liefde
en de wind in het haar
Het was een liefde
die eeuwig, ja eeuwig zou blijven
die nooit meer zou stuk gaan
dat geloofden wij zwaar
Maar de tijd, ja die tijd
die ging veel te lang duren
want de bozen en de jaloersen
cirkelden reeds om ons heen
en de lichtjes, ja die…
Zonder schoenen in het heelal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 Jouw blote voeten onder wit satijnen jurk
de split gaf je benen bij elke stap de ruimte
waar je pirouettes in het spotlight cirkelde
om je euforie te etaleren in het maanlicht.…
vlinderkens (Ode aan Guido Gezelle)
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.013 Vlinderkens tintelen langs open bloemen
zachtkens strijken ze de boom des vlinders
de lenteregen had haar takjes gebogen
onrustig cirkelden ze tussen de bloesem
In verbeelding en gepeins
sloeg mijn mensenharte gade
ze vlogen waarlijk schoon
in harmonie met haar omgeving
Ze vlogen in grote getale om de lamp
heerlijk…
Zo godvergeten zeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 knop
lenteschoonheid die
alleen de zon ontbeerde
wat ik ook probeerde
wij zijn zomer aangegaan
in lange lichte dagen
zelfs stilte bracht geen vragen
wij genoten van
een innig samenzijn
maar de vergezichten
bleven uit en de einder
kwam steeds dichterbij
er was geen ander
perspectief dan bij jou zijn
jouw kleuren fletsten
wij cirkelden…
Krachtiger dan ik
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 177 Keer op keer steeg ik op
en cirkelde in de lucht.
Met zéér scherpe ogen sloeg ik gade
hetgeen onder mij passeerde.
Alles werd in de ziel opgeslagen.
Ik vond het inmiddels héérlijk, daarboven.
De lucht helder en ijl.
Om ver over de horizon, en alles daarachter,
te zien, bezien en kijken.…
Reeds duizendmaal
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 625 en een bedeesde stilte
ving ik het antwoord op,
doch jouw naam verdwaalde
toen onze blikken elkaar
geblinddoekt raakten
en ik weer wegdook in
blozende witte wolkjes
Diep in mijn hart en
in het midden van mijn hoofd
kwam jij met geen ander overeen,
gerstenat en waaiende woorden
vulden mijn dankbare hart
toen respect en bewondering
cirkelden…
Uit liefdesverdriet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 624 (voor Chen Lin)
Als Chinese popzangeres zong je de sterren van de hemel
en je plaatste er nieuwe sterren bij
die eeuwig zullen stralen
ter herinnering aan jou
en jouw liefdevolle stem
Je kon je eerste man maar niet vergeten
en je huilde de kussens tot trieste beken
waar de haaievinnen rond je hart cirkelden
waar het donker van je pupillen…
Distichon 32 Vlees en bloed (poëtica 17)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 305 In diezelfde periode kwam ik een hele serie opvattingen tegen die hier zijdelings mee te maken hadden en die cirkelden rond ‘het onvolmaakte’.…
mijn leven
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.417 ervaring leerde me niet veel
als een steen bleef ik liggen op de bodem van de zee
roerloos vastgeroest
koppig en stil
het deed pijn te zien hoe liefde bleef bestaan
na alles wat voorbij was
veel rechten heb ik niet,
het meeste gaf ik op
verworven recht, verloren recht…
jij dwong me na te denken, vrijblijvend
ik wist met mezelf geen raad en cirkelde…