Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.
't Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een…
Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ik ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.
't Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een…
Sinds jij elders slaapt, sluimert de zon
Daar hoog boven ons schijnt ze
minder fel, minder warm
Ze verslindt me niet meer
na de dageraad, ze roept me niet eens
wakker, opstaan kost me moeite
Alleen 's middags stroomt mijn bloed
van haar licht en draagt ze
het gewicht van mijn zorgen
Dan kan mijn hart vliegen
als een draak, desnoods verdwaal…