Alle inzendingen over compliment kraai

Ik zei tegen een jonge kraai 'Wat zing jij mooi!' waarna hij bloosde.…

Een mens kan teren op een glimlach, een vriendelijk woord, een compliment, al is het een BOOM van een vent!…

Een compliment heel attent je ogen stralen wilt u het misschien herhalen tja, je hebt goed gescoord een compliment is een prima dankwoord!…

Complimenten heeft hem groot gemaakt; Gewaardeerd voor het moment even; Werd sterker elke dag; En toch bescheiden gebleven. Complimenten heeft hem kapot gemaakt; Vooral in bijzijn van andere mensen; Hoe goed ze ook bedoeld waren; Minder zou hij steeds wensen.…

Vandaag is het complimentendag daarom geef ik alle inzenders en de redactie van gedichten.nl een welgemeend compliment omdat het iets met je doet want een compliment doet ieder mens goed...…

Heb van haar nog nooit gehoord je gedicht was goed, leuk of gek is het jaloezie wat haar stoort want ze krijgt 't niet uit haar bek. Komt ze mij háár werk laten zien krijgt ze 'n koekje van eigen deeg kijk onnozel, tel zwijgend tot tien, thuis denkt zij: gek dat ze zweeg dat ik geen complimèntje kreeg!…

Ik hoef geen compliment! Het mooiste heb ik al gekregen, dat jij hier bij me bent! Ik ben heel snel tevreden! Dus ik laat je verder vrij. Je mag van mij de wereld zien, maar denk dan af en toe aan mij!!…

Het geven van een compliment zet deuren open naar contact…

Een simpel dank je wel doet meer dan een compliment wat niet gemeend wordt.…

Ik heb er heel 't jaar naar uitgekeken Het is vandaag weer complimentendag Dus gooi nu alle remmen los, u mag Mij enthousiast en positief bespreken ..Nou ja, als niemand anders 't dan doet Zeg ik 't zelf maar weer: Wát ben jij góed! ---- Vandaag 1 maart: Complimentendag!…

ooit zal ik het leren wanneer je spreekt met mij er geen antwoord komt tot aan het oog gevuld niets mijn zwijgen in nevel zal neerslaan of vogels, onhandig rond mijn mond houden van zal zich dierbaar draaien als een woord onder een woord een landschap in volle zon waarop ik mijn handen leggen kan misschien ben ik bang dat je…

Mijn welgemeende complimenten aan allen en dat we nog maar lang mogen genieten van elkaars geheimen, zieleroerselen, hartenkreten, netgedichten en alle andere mooie schrijfsels die er op een dag voorbij komen! En voor ik afsluit tevens, mijn welgemeende complimenten aan de redactieleden die dit alles mogelijk maakt! Vanuit mijn hart; BEDANKT!…

Een dag die compleet gevuld is met elkaar, alleen maar complimenten te geven in plaats van: elkaar afbranden. En dan blijkt dat er ineens geruchten zijn dat op 1 maart de complimentendag is aangebroken maar geen mens, weet wat?…

lieve dichters vandaag complimentendag dit schrijf ik met een stralende lach hoedje af voor jullie schitterende gedichten hiep hiep hoera lijst dit vers in als herinnering of geef het een eervol plaatsje in de opgeruimde la…

knappe kinderen gezien hebben wij jullie op Passion tv lief/respectvol stil in de armen van mamma op de nek ook van pappa of opa keken jullie mee een voorbeeld voor menig grote mensen zij kunnen hier echt van leren lieverdjes gelukkig opgegroeid leven gun ik jullie een knuffel van ons ontroerende kijkers enwel dames…

jij bent een diamantje daar moet men zuinig op zijn voordurend denkend aan de hulpbehoevende mens/kind fijn altijd piekerend wat er zoal met het mensdom kan gaan gebeuren zorgzaam/waarschuwend maak alles piekfijn in orde zonder klagen/zeuren jij bent een weelde voor onze maatschappij wees gelukkig voel je vrij…

Tenslotte is het zo: dat een compliment mensen lastig uit de mond krijgen, dus vandaag een compliment, morgen nationale afbrand- dag, want het gekke is, dat iedereen weet hoe je mekaar de grond in moet boren, terwijl juist mensen een COMPLIMENT willen horen.…

Een glimlach is geen compliment enkel een uitdrukking…

Dat was goed van jou! Wat was goed van mij? Nou, wat je gedaan hebt! Wat heb ik dan gedaan? Ik heb het water afgezet Ik heb het gas onder de ketel Dichtgedraaid: was dat goed van mij? Is dat het enige wat mijn vader kan zeggen? Is dat het enige wat ik goed kan doen? Een knop omdraaien.…

Men leert 'leven' door negatieve kritiek, niet door positieve complimenten.…

Vandaag beschouw ik dat als compliment.…

Vandaag is het weer Complimentendag Reikhalzend heb ik er naar uitgekeken Of u mij ook waarderend toe zou spreken 'N schouderklop, 'n vriendelijke lach.. ..Ik ga er maar van uit dat groot en klein Weer net zo wild als ik over mij zijn.…

Ik denk niet dat mijn vrouw ernaar verlangt Vanwege de gesteldheid van haar knoken (“Mevrouw, uw heup is magnifiek gebroken”) Dat zij nog eens zo ’n compliment ontvangt. Chirurgen die haar schouderklopjes geven? Mijn vrouw gaat liever heelhuids door het leven.…

Je moet er nu weer aan wennen; Opnieuw leren en voelen te ervaren; Het (aan)horen van een compliment!…

. ________________________________ COMPLIMENT Mijn dank Jan B., van hier tot Sas van Gent Voor 't welgemeend oprechte compliment Ik lok ze af en toe wat uit hun tent Let op de vorm, maar meer nog op de vent Er zijn ook vrouwen bij, maar of het went... Mag lijen dat één mij een antwoord zendt…

wit was de jurk wit de vlag wit was de woede wit het licht, wit de zon die het zicht ontnam wit de handen in de zakken wit de schilder wit ook het doek wachtend op pigmenten wit de mistflarden, wit het gezicht met haar verre blik wit ook, de geesten, het huilen van de storm die gebroken, zijns gelijke niet vond.…

`t Is `n buiging voor de kraai.…

Buiten: Een kraai met de snavel op scherp Schiet uit de kale struik Vleugels van roet weren zich door de winter. Jij fluistert...een verzoek Een berekende gok in het lustspel Waarin de kansen kantelen. Ik hijs me uit een sluimer Tot de wervels van je bekken. Mag ik je vezels lenen?…

Jagend op jonge vogels roof je een vreemd nest leeg Mijn vingers worden milde kogels waarmee ik je schenden wil Je bent wreedaardig zoals je een rafel van me scheurt een door vliegen omzwermd kadaver aan de rand van onze snelweg Ik hurk in jouw nest in een vork van twee takken Hier heb ik mijn dorst gelest Het blauwgroen ei waarop jij…

Ik schrok van jouw laag gekras gitzwart van snavel tot staart Je streek neer op mijn handpalm lichter dan een vers brood luchtiger dan mijn voorarm Was jij de bode van de dood? Er lag een groene glans over jouw verenkleed doorlopend naar de dijen De ijstijd heeft ons gescheiden Sindsdien ging mijn huid verweren Maar nu, herenigd…