Alle inzendingen over cordoba

Wanneer de avond valt in Córdoba, steeds wanneer de avond valt in Córdoba, sterft het licht en stroomt het donker binnensmonds vloekend onder de brug.…

Ook wij beitelden wetten in Cordoba’s muren, in sermoenen en betogen werden waarheden gesmoord. We dronken de Montilla wijn tot in de late uren, in Moorse arabesken werden vriendschappen vermoord. Op het torentje van de Mezquita kon je haast alles zien; morsige toeristen, het mooie dal en bovendien het hunkeren naar gisteren, het vervagen…

Maar kom, laten we reizen naar Córdoba en vlinders vangen in de vallei van de Guadalquivir en drinken van de vino fino tot uiteindelijk alles gaat wankelen en de alcohol ons met haar morsige poten te rusten zal leggen...…

niemandsland leken eigen werelden verdwenen de liefde nam de overhand we bouwden langzaam op een kathedraal van nieuwe dromen en overzagen overnacht wat weg zou vallen en wat komen kon trots als we waren op wat bleef van vroeger levens was het zo dichtbij dat we betoverd door het licht die vroege morgen hand in hand de kathedraal-moskee van Cordoba…

Dichtader dichtgeslibd! Ledigheid! Lapzwanzen! Jarenlang heb ik geprutst en geklunsd Nu doe ik elk uur een spermaversterkende onderarmoefening. Dát baart pas kunst!…