15 resultaten.
arena
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 met vonkenglinster voorwerelds vuur komt.
bij sluitspierkramp einde onontkoombaar naakt,
enkelopwaarts sluipangst slingert, en de ossenpoot
veldkrabt haar letterdreiging. volksomjoeld en
teer dit lijfje
ijl te zingen
staat jouw naam
voor het uitflitst, stofwolkt bij boektoeslag
en ter aarde dwarrelt in het grijze zwijgen
van oneindigheid…
Corpus
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 342 Je verveelde grijns
houdt me gevangen
lacht bedrogen.
De wereld wankelt
aan de afgrond
van jouw ogen.
De waarheid
wordt gesproken
door kloppende harten,
het mijne stierf in jouw schoot.
In mijn armen slechts
de broze botten,
in de tombe van mijn liefde
ruikt u de dood.…
een andere bril
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 128 de chirurgijn betreedt
in koelen bloede
het anatomisch theater
geruisloos gaat het beademde corpus
onder zeil als zaag klem schaar tang
het vege lijf invaderen
met de precisie van een
horlogemaker snijdt hij
in de menselijke huid
het bloed kruipt waar het
gaan kan ontleedkundige
lessen zijn geleerd
het corpus door een andere…
Pultrum
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.230 Ik hoorde een student in Rechten kluchtig zeggen
Van een mooi meisje blond,
Dat in zijn ogen stond
Dat’s een braaf Pultrum om zijn Corpus op te leggen.
-----------------
1654…
Zodoende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 Toen alles nog
Gewoon was
En Ron Jans
In vreugde en
Geduld op Corpus
Den Hoorn in Stad
De meeuwen en
Het eerste trainde
Was alles nog gewoon
Was alles nog goed
Zodoende, toen alles
Nog gewoon goed was…
ideogram
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.459 wrevel als weer
een ijzeren kruis in de verte
de velden decoreert
afgrijselijk van dichtbij
dat witgekalkte corpus
en dan dat rossig haar
geen wonder
dat ze daar in drancy
de verwantschap niet zagen
------------------------------------
zaterdag 12 januari 2002
zonneleen 43 www.abelstaring.tk…
Noöse
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 Corpus van gedachten
Samensmelting van geest en ziel
Axonen versnellen
Het zelf en het wiel
Elk moment in tijd
Gevangen in traagheid
De impuls sterkt aan
Tot het moment van vrijheid
Overdracht en remissie
Stille duisternis ontfermt zich
Het luide vonken bedaart
Tot de herhaling, eeuwig…
Sprakeloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 De mond verbiedt het spreken
kostbaar licht het niet verdraagt
de pijnboom waakt over de stam
ontkiemen wordt geweigerd
emoties strelen het gevaar
dwaling zoekt de warme corpus
hoogtepunten dag en nacht
stroomt de hars het wilde kleven
zaad verspilt op droge grond
waar Onan’s scepter heerst.…
door een andere bril bekeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 in het anatomisch theater
betreden chirurgijns in
koelen bloede de arena
met de precisie van een
horlogemaker inciseren
zij de menselijke huid
het bloed kruipt waar het
niet gaan ontleedkundige
lessen zijn geleerd
het beademde corpus onder
zeil als mes zaag schaar
het vege lijf invaseren
geen dokter ziet wie je
eigenlijk bent…
Het kleed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Zwervend langs de eilanden
van mijn allereerste kinderjaren
kom ik steeds dichter bij 't besef
hoezeer mijn corpus is gaan verjaren.
En dat zowel 't onbegrijpelijke toeval
alsmede de vermeende opzet van 't leven
gaandeweg voor mijn oude ogen
door onbekende handen worden samengeweven.
In een veelkleurig maar raadselachtig kleed.…
Rond Deel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 131 Het is gewenst de corpus in te snoeren
voor wie nog ruim zit in zijn overjas.
Wanneer de maaiers komen naar het gras
moet zich de rijkaard zeker niet verroeren.
Het geeft in deze krappe tijd geen pas
voorzien te zijn van welvende contouren.
Een kleine stap slechts van de armenkas
is het naar ouderwetse volksoproeren.…
Sonnet 34
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 272 lokroep als een bronstig hert, vertrouwen
riek de essence welk haar corpus biedt
als schone nimf zal zij zich ontvouwen…
Alleen met Lavoisier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 37 Van corpus delicti tot anus delicati
We starten een lekker babbeltje met ons twee,
prachtig toch, ik ben volstrekt niet meer alleen.…
Symfonia cantonia
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 88 cantonia - maar dit terzijde-
Doet een osmanthus danig van zich spreken
Als scherzo tussen alle passiepreken
Van pieris de japonica rotsheide
Is 't paasei in de lente kakelvers
Wacht u dan voor het calimero kuiken
Het wil zich als magnolia ontluiken
En geurt welriekend als japanse kers
Waarheen, zingt de magnolia stellata
Het ave verum corpus…
Veni vidi vici
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 578 minimaal
de halmen laten het afweten het kost teveel energie
Een veldleeuwerik waarschuwt mij vanaf eenzame hoogte
in drukke hoge duidende tonen
Mijn pezen spannen zich aan en adrenaline vult mijn haarvaten
Zweet verzamelt zich op de huid
Ik voel dat mijn lichaam zich gereed maakt
De motor schakelt naar een hoger toerental
Alles in mijn corpus…