deze ochtend is voor ontwaken te licht
ik blijf volhouden dat je
op de rand van het bed zit
vandaag sta ik op en valt er regen
met af en toe zon
er hangt geen geur meer
van verbrande schepen
de ziel van gevulde koeken
en nagelaten brood is voelbaar
aan een blinde muur bloeden de wijzers
die klokloos het paradijs weten
vandaag…
Het dagritme van
de regelmaat.
Zomaar een straat.
Een levensader zonder meer.
Een doorgang voor het verkeer.
Een werkelijkheid die geen
verbeelding laat.…
hun
muziek vertelde
van het volgende pad
op het zachte mos
voelden wij de
vochtige veerkracht
in een zuigend gaan
maar er was meer
ook op het stille web
onder de grond roerde
lichtsnelheid zijn info
in tal van processen
werd zonne-energie
opgeslagen in de
toekomst van morgen
alles kantelde toen
het licht opkwam
en het dagritme…
Soms klonk over de vallei het denkbeeld van een stem ten tijde van het avonduur
als de lucht al leeg was, het onderworpen land
waarin niets sprak, de weg die met de ogen volgbaar
liep in alle stilte langs loofbos van het buiten
en in de ruimte boven aarde - klokslag negen uit de toren van het gat
dat naast zijn akkers ligt en weiden
en zijn bongerd…
Naar buiten
kijken
na 't ontwaken
de buitenwereld
beschouwen
vroeg in de morgen?
Je voelt je
geborgen
bezit nog van nacht
van maan
kussen en laken
Naar buiten
kijken
ontluikend groen,vogels
en hun nestelen
bespieden
Er zijn
van die lieden
die niet aarzelen
naar binnen
te blikken
Je gade slaan
zonder blozen
door -hetzelfde…