Alle inzendingen over dankwoord

Zwart-wit roodbont groen dagelijks het levensmelk is een dankwoord waard.…

jouw mooie blinkende ogen, verraden jouw nog mooiere ziel, alles in jou laat mij nog steeds geloven, de reden waarom ik voor jou viel, schat die ene dag in mijn leven, toen jij mij voor het eerst had gekust, heeft mij zoveel, ja zoveel kracht gegeven, het bracht mij innerlijke rust, de vrede in mijn hart, liefste die ik door jou had gekregen…

Ongeacht het moment Het tijdstip in de tijd Toen jij besloot om weg te gaan Te breken, alles kwijt Ben ik je daar nu dankbaar voor Het maakte krachten vrij Ondanks al jouw natrappen Kwam ik steeds meer tot mij Jouw onredelijkheid gaf mij de kracht Niet terug te willen slaan De streken die jij leverde Daar bleef ik boven staan De roddels…

en dan nu mijn lief, moet ik gaan in dit aardse staan de bloemen binnen tinten paars en wit een gouden hart noemt zeven slagen waar geen enkele toon in zit ze dragen nog het leed van kille winterdagen daar tel ik vijf- plus één, als kleine klokjes licht, ze zuchten niet ze zingen als ik blijf en spelen met het overzicht dat altijd…

Een compliment heel attent je ogen stralen wilt u het misschien herhalen tja, je hebt goed gescoord een compliment is een prima dankwoord!…

Bloemen uit Nederland Daarmee is Rome Uitbundig verfraaid Wachten we nu op het Nederlandstalige Dankwoord, ja dát is waar Pasen om draait –…

Kies geen kant, kies geen kant. Niet van een God of vaderland, wat wanen ook beloven. Kom wandel met mij aan het strand, waar eb en vloed, kastelen zand op zilte voeten roven. Herinnering is al wat blijft geschreven in de tijd en lijkt alles zo om niet. Geboren en gestorven zijn in de ongewisse zekerheid dat Leven, het geleefde leven…

zachtjes strijkt een vroege vlinder zich tonend neer kleuren sprankelen een doodse steen tot goud verdrijven het koud warm fluisteren lippen dankwoorden naar omhoog een hand van liefde vangt de druppel die plots vloeit uit het oog * Pasen *…

al is iedereen er op tegen, dat ik blijven wil bij jou, jij bent voor mij een zegen, oprecht en trouw, al waarschuwen ze van alle kanten om mij heen, dit is toch niets voor jou, dan nog laat ik jou echt niet alleen, want jij verdrijft in mij alle kou, al blijven al mijn kennissen weg, komt er niemand meer aan mijn deur, dat is dan jammer…

ja, er is nog ruimte tussen vloedlijnen en wassende maan nog tijd te gaan, stranden te struinen, te verstuiven als duinen, totdat we verliezen in verdwalen het lichaam mank gaat we grond en ogen met sterfhout behangen wennen aan vocht uit verse wonden, wennen aan de bres in de haag troosten met snoep dankwoorden spuien…

Ik hoorde u in Friesland op het eind Van uw bezoek in vreemde tongen spreken En daarom, majesteit, wil ik u smeken Dit ook te doen als u bij ons verschijnt: Zeg hier zonder accent en zonder tolk Als Groningse begroeting: “Moi, mien volk!”…

Ook al hebben jullie het vaker gehoord, nogmaals een oprecht dankwoord. AL kon ik niet zeggen wat ik wou maar weet dat ik veel van jullie HOU BEDANKT NAMENS GIJS EN PAPA…

het zoeken en vinden van mooie,oprecht gemeende dankwoorden op het juiste moment voorkomt spijt en verdriet wanneer het té laat is. zorg in het leven dat je nergens, nooit iemand miskent!…

klokken klepelen speels lichte tonen van de zomer, lome winden dragen ze de oogst voorbij de gele tooi van hooi kleurt nu het groen van malse lenteweiden met oppers op een rij kraaien vliegen op boeren rechten traag de ruggen, stugge koppen weten van de tijd van eten klompen uit als de boerinnen komen een dankwoord aan de Heer…

Ik heb jouw ademhaling en jouw verstilde stemgeluid teruggevonden in jouw gedichten duinrups bij het zilte strand kleine worm in zoet tegenlicht ik vond jouw naam in mijn gedicht ik heb je nooit mogen aanschouwen daarvoor was ik te schuw en te gehaast maar ik weet dat in mijn lucide dromen jij de werkelijkheid naast mijn droom plaatst…

De late verwoording zorgt dat pijn snel slijt troostende dankwoorden met een 'last post' verdriet verzacht voor vrouw en kroost. Na begrafenis wordt 't geestelijk testament als de grote stilte intreedt, thuis bezorgd. Van alle schuld vrij gepleit en getroost leven nabestaanden verder zoals gewend.…

vanuit de knolneus, langs een verbindingssteel, die als climax krokust in paars, wit, geel en rozig - prolatie van de lente © Aquarel - Lieve Declerck (’t Holsbeeks Penseeltje)…

Voor 'n dankwoord staat die niet garant. Hij kan dit geschenk niet waarderen. De kerel gaat bruut fulmineren: 'Voor mij ben je 'n vreemde. Ga heen, jij ontheemde, naar Spanje en krijg er de kleren!'…