Alle inzendingen over dansen op de maan

De maan schijnt verdriet in mij, toch kijk ik ernaar -- door mijn tranen heen.…

in de kroezelige baard sneuvelt een dondervlieg als in een groezelig web de vlag van Zion spant om zijn kruin een grofgebreide muts met mazen verraadt de schutkleuren de drie stroken van een beroofd land het groen van algen, mos en lover het eigeel van de zon het rood van vergoten bloed zweet dringt in de vetlokken de viltige manen…

nog zonder confrontatie zo lang de bas het schemer strijkt roer deze smeltkroes van vele naties waar nostalgie voelbaar aanwezig is in beeld met goud gedekt gezicht nog kaatst de maan zacht golvend in de seine na het laatste stil akkoord vervreemden wij in weer te gaan…

ik wil dansen voor je zingen dat ik van je houd maar op dit scherm kleuren woorden veel te koud de muziek is blikkerig weemoed maakt je slikkerig kom kijken naar de rode maan laat je tranen rustig gaan ik mail je en jij smst liefde dwaalt in wisselstroom in mooie letters komt de droom die niemand meer verpest maar als het donker…

Dansen wij in onze dromen, zijn we nipt de dans ontkomen? Dansend zullen wij ondergaan en zo weer eindigen ons bestaan.…

Het was maar een flirt, natuurlijk wist je dat. Lang geleden kwamen we elkaar elke dag tegen. Je bed was opengeslagen. Ook werd er iemand verlaten. Alles is gelijk gebleven, de slaap, het drinken, voorbereidingen op het leven. Tijd verstreek. Op een dag kwam je, je gaat weer weg. Ik herinner me een schijf meloen, een vergezicht over…

Het is niet het voordragen op dit podium, waar ik zo tegenop zie. Maar de deuren van dit bastion van gebroken geesten, deze deuren binnengaan, de plek betreden waar je uit alle macht weg probeert te komen als je er bent, waar gestoordheid en gezondheid om voorrang vechten, waar je overgeleverd bent aan de goede bedoelingen van vreemde verplegers…

nooit te jong of te oud om te dansen ben je van kabouter plop tot aan de laatste wals het leven is een dans een samba of een rumba een jive of foxtrot een tango of een lambada dansen is leven vieren de choreografie individueel of met partner is ballet of breakdance vol stijl of volks juist acrobatisch of rock ‘n roll dans dus…

we dansten op dun ijs en zagen niet hoe hoog boven ons vogels krijsend door het zwerk sneden hoe de nachtorchidee zich ontvouwde hoe Anne’s boom knakte in de storm hoe Munch schreeuwde om zijn moeder hoorden we niet we dansten op dun ijs…

ik vouw je open en verklap applaus dat jaren heeft gezwegen je bent te lang een kind gebleven je kiest in anders kleden onderscheid, het extravagante zie ik dansen in je lopen het joyeuze wordt je keuze je stijl is nu de bloem van jaren groeien en verzorgen je keek en dacht naar later bleek je hele leven al aan morgen je breekt muren…

vond je edelsteen in een bedding van alleen jaren water stroomden langs je heen zonder je ooit op te glanzen eindelijk zie jij de zon in jouw kristallen dansen de setting is nog niet compleet maar ik polijst met warmte de karaten die ik weet…

Dansen dient als metafoor voor ondergrondse angstenspelen in des duivels' donkerheid, in slijm en aarde immer zijns. Een blik naar and'ren, hebben zij reeds? Dansen nog steeds rond en rond, tot snap! het wrede scheuren; een zure dood geboren wordt.…

emoties dansen passievol door de gedachten op zoek naar een uitgang uitingsvormen verschillen per persoon dansende penbeweging op ritmische rijmschema's passievol dansen emoties door de gedachten op zoek naar verbinding vriend of vriendin schrijvende dansbeweging op dichterlijke vrijheden gedachteloos stromen emoties naar een uitgang de…

Ooit was ik een zwaan, die danste over het water, zo mooi, zo trots, zo gelukkig, zo ontzettend bang voor later Nu ben ik een vis, en behoorlijk diep gezonken, ik ben het dansen verleerd en in mijn tranen verdronken.…

Bedankt Dat ik bij je uit mag huilen Dat ik me mag verschuilen Achter melodieën En fatasieën Over toekomst Jij en ik Bedankt Voor deze kansen Dat ik mag dansen Op melodieën In fantasieën Door jou altijd Begeleid…

kijk me nu eens lekker dansen in die ronding van je hand ------------------------------- uit: 'Zoekmachines', 2002.…

Ik zie haar dansen in wateren van heimwee ik spreek haar aan met luidkeels verlangen. Ze staart me aan en reikt haar hand uit naar de mijne. Oh dame van de nacht, wat doet me het afscheid onnoemelijk veel pijn.…

licht en schaduw dansen het duet van 't leven bewegingsritme ademt in volmaakte harmonie op een houten stepje met rode banden rolt een vrolijk kind naar de horizon…

ik teken mijn dromen met licht van de zon schaduw contrasten met zwart van de nacht maar pas in de schemer komt alles tot leven dansen schaduw en licht tot ik ontwaak met een lachend gezicht…

Meanderende gedachten die binnenin ontspruiten, groeien in golven en dansen frivool binnenstebuiten.…

Speels dansen lokken ogenblikken op verbloemde huid sprankelt nonchalant het loof in zondoorschenen donkergroen en kust de wind in schone schijn haar tere lippen rozerood…

met zweetdruppels op zijn gespierde, prachtige lichaam in staat al dat vuur te blussen (goddelijke brandweerman) hij heeft geen gezicht en geen stem hij is soms jij en soms je net zoals schrijfster is mij en dan me hij heeft handen die - iets haastigs onderhuids zoeken - en dat wat hij zoekt, laat golven van liefde door haar hele lichaam dansen…

't Lag 'ne man te slapen, 't hoofd op zijne vracht, t'midden van een kerkhof binst 'nen zomernacht; door de donkere tronken 't lijzig windje zong, en op de oude kerke d'heldere mane schong. Twaalve sloeg de klokke, 't ronkte en 't zong in 't rond, en . . . . een aardig dingen sprong van uit de grond.…

In mijn tuin zijn het wikke en klaproos die regeerden over klaver en dotterbloem en prominent naar de zon en al wat bloeien wil, zich keerden Zoals een bruid die, door haar bruidegom gekend, in zijn oor fluistert, gelukkig na de strijd Man, wacht nog tot morgen, pas dan is het je tijd Dat een vrouw bij een man hoort, alleen dat en anders niet…

Man zit in park, man leest een boek, man lijkt in lucht, man heeft een hart. Man pakt een pen, man denkt diep na, man schrijft iets op, man heeft een ziel. Man staat weer op, man krabt aan hoofd, man gaat naar huis, man heeft geen vrouw.…

Man zit in park, man leest een boek, man kijkt in lucht, man heeft een hart. Man pakt een pen, man denkt diep na, man schrijft iets op, man heeft een ziel. Man staat weer op, man krabt aan hoofd, man gaat naar huis, man heeft geen vrouw.…

Eenmaal buigt hij naar de man Die halverwege de straat Een foto van hem nam En van het lachen vergaat. De dansende man dacht - Omdat hij niet beter wist - “wat leuk dat hij om mij lacht”, Maar had zich daarin vergist. De fotoman lachte hem uit Om zijn ongedwongenheid.…

En bijt door de zure appel heen Kijk naar buiten zie het feest Hoofd recht op schouders recht Stap vol moed weer in het diepe En ik zal er van genieten Dat heb ik altijd nog gedaan Luister de muziek, nu kan ik dansen gaan…

Zomaar omdat het gewoon zomaar in me opkomt dan zomaar op papier komt te staan terwijl mijn vingers zomaar over het toetsenbord dansen er zomaar woorden dansen in mijn hoofd ik me voor de zoveelste keer afvraag, waarom ik zomaar die dansende vingers hun gang laat gaan… Het leven is te kort te fragiel om zomaar om welke…

kozende armen eindeloos dansen op bloedeigen feest aan uitgedoofd vuur mijn handen verwarmen ik ben niet zijn vrouw, ben ooit haar geweest (variatie op: "van deze plaats af kan ik alles horen" van Neeltje Maria Min…