Alle inzendingen over dauwig

Tijdens dauwige dageraden na liefdevolle nachten na prachtig ontwaken onder de dekens die het licht verzachten vindt de geur van brood de weg bij de bakker vandaan en zoekt sluierig een weg door een openstaand raam Liefde zwijmelt mee op de dauw gelukzaligheid en liefde te samen in de vorm van croissantjes en in de vorm van jou.…

Lichtjes in het dauwig gras, 'k zag je wel, toen 't morgen was, en de zonneluister ging glanzen langs de heuvelkling. Lichtjes, lichtjes zag ik veel, iedre drop was een juweel, onder diadeem van licht zag ik toen jouw jong gezicht.…

ik zou je willen geven het kleine van het bestaan het echte beleven zonder visioenen van de onbereikbare doodse maan ik zou je willen geven het grootse van het bestaan omvangrijk in bloemen gehuld maar ook het azuurblauwe zilte water van de oceaan of de dauwige weidevelden door dieren begraasd en alles met onvoorwaardelijke…

Niets breekt de zachtblauwe lucht dan een vlucht wilde ganzen op zuidlijke wieken in stugge cadans 't gezoem van een enkele mug trilt met de damp uit het dauwige gras ik waad door het veld dat golft met de bomen, ver weg ik leef met het leven dat eindeloos danst in de zomer dat kaalt in de herfst verstart in de winter En dan als de…

en mijn ogen onzichtbaar in de nacht - dat koele sappige vlees - en al de kracht van me de nacht in - 't is als dood, alles zwart, geen wit, geen rood - mijn hele hoofd lijkt wel koel, er is nergens een doel - zo lekker zwart is de nacht, zonder ogen, zonder gedacht, dat natte nachtbad, dat verdronkene, dat daggat, dat rondom dauwig…

Het vijverwater rimpelloos de goudvisjes nog stil onder het dauwige lis daarnaast de ontluikende roos. Plots wordt alle rust verstoord een statige reiger loerend als een tijger komt tot aan de boord en snel als een havik zijn snavel wijd open en alle visjes hopen "Laat mij het niet zijn!…

Stationair niet haperen is een goed begin Attente afstelling geeft vermogensgewin De motor die snorrend juist vibreert is aangeslagen met de bestuurder een Traag vouwt de lucht hemelsblauw open Het groen parelt nog dauwig fris De zon ontvouwt stralend gestaag warmte Glimmend uitnodigend wenkt de nieuwe weg We gaan op in de onuitgesproken…

Je voelde in 't dauwig-koele blauw vervloeien 'T hel herdenken van wat je heet begeerde, Tot diepberustend violet vergloeien De rode brand, die je onblusbaar verteerde: 'En tot geluk geschapen' - wat je leerde Als kind - 't verdord geloof zag je herbloeien.…

Ze deed haar gazen sluier aan van dunne dauwigheid. Ze stak zich van de perenboom De bloesem in het haar, Die witter dan een winterdroom Is, - wonder, wonderbaar. Ze deed een gladde gordel om Van zilverig allooi, Van zuivre waterglans, - wat glom Die ronde gordel mooi!…